Moja wiedza na temat wszystkiego, co jest związane z golfem, jest mocno ograniczona. Tytuły od Nintendo, jedna zabawna seria od Sony i to, że kiedyś przez przypadek wylądowałem na polu golfowym, nie czynią ze mnie eksperta. Jednak postanowiłem wykorzystać swoją znikomą ekspertyzę podczas testowania RPGolf Legends. W końcu istnieje szansa, że Farciarz Gilmore nauczył mnie wszystkiego, co powinienem wiedzieć na temat tego sportu.

Mary Skelter to dosyć nietypowa seria. Nie często zdarza się, że wraz z sequelem ktoś za darmo dołącza pierwszą część gry. Tak jednak było w przypadku Mary Skelter 2, dzięki czemu posiadacze Nintendo Switch mogli zapoznać się bliżej z tą japońską grą role playing. Teraz nadszedł koniec trylogii. Co prawda Mary Skelter: Finale nie zawiera w sobie dwóch poprzednich gier, ale i tak postanowiłem sprawdzić ten tytuł. Czy było warto poznać zakończenie tej serii?

Kilka dni temu mało znana strona pisząca o grach wideo, której nazwy nie chcę wymieniać puściła w świat informację, jakoby Sony planowało definitywnie zamknąć swój cyfrowy sklep dla PS3, PSP i Vity do końca tego lata. Japoński gigant miał rzekomo podać taką informację do publicznej wiadomości pod koniec marca. Nic takiego jeszcze nie miało miejsca, ale to wcale nie oznacza, że tak się nie stanie.

Śnieg pada, śnieg pada, cieszą się dzieci, tu płatek, tam płatek, dużo ich leci…

Uwielbiam zimę, więc wpadłem na pomysł, żeby napisać tekst o grach wideo, w których odgrywa ona znaczącą rolę w kwestii kreacji świata gry, czyniąc wybrane tytuły przygodami jedynymi w swoim rodzaju. Po więcej zapraszam do dalszej części tekstu.

Bogodzierżca układa się z demonami, paladyna napędza smutek, głupiec ma wielkie szczęście, a nadmistrz jest niczym bóg. Szalona opowieść, zamknięta w ramach dwudziestościennej kości, pełna smutku, żalu i niespełnienia. Rozpaczliwa, jak szóstka postarzałych dzieci niezdolnych do dorosłości.

The Elder Scrolls to jedna z najstarszych i najpopularniejszych serii komputerowych gier role playing. Przez ponad ćwierć wieku Bethesda stworzyła olbrzymi świat, pełen przygód i niebezpieczeństw. The Elder Scrolls Online jest swego rodzaju kulminacją tego dorobku. Gigantyczna gra MMO pozwalająca nam odwiedzić rejony z pozostałych odsłon serii to coś co było marzeniem graczy spędzających czas z poszczególnymi odsłonami serii. Teraz na rynku ląduje najnowsze rozszerzenie do ESO zatytułowane Greymoor. Czy warto sięgnąć po tą krwawą przygodę?

Nippon Ichi Software to jedna z tych japońskich firm, które otworzyły się na rynek pecetowy. W ciągu ostatniego roku otrzymaliśmy możliwość zagrania w kilka gier z ich bogatego katalogu. Wielkim wydarzeniem była premiera pierwszej odsłony cyklu Disgaea. Jeden z najlepszych przedstawicieli gatunku SRPG w końcu wylądował na komputerach osobistych. Produkcja musiała odnieść sukces, bo teraz na Steam ląduje sequel. Czy warto zainteresować się Disgaea 2 PC?

Papierowe gry RPG mają swój niepowtarzalny urok, który sprawia, że w XXI wieku ludzie zbierają się po to by siedzieć przy jednym stole i gadać o fantastycznych krainach. Kilka gier próbuje przenieść klimat tych wielogodzinnych posiedzeń. Jak dotąd nikomu jednak nie udało się dokładnie przenieść atmosfery papierowego RPG. Czy Galaxy of Pen & Paper udała się ta niełatwa sztuka?

Patrząc na obecną sytuacje na rynku gier wideo wydawałoby się, że horror i RPG pasują do siebie jak pięść do nosa. Pośród niezliczonej rzeszy gier role playing znajdziemy zaledwie garstkę produkcji grozy. Na dokładkę część z nich powstała wieki temu w Japonii i słyszeli o nich raczej tylko maniacy. Jest co prawda kilka perełek takich jak Koudelka, Parasite Eve, Darkest Dungeon czy Vampire: The Masquerade. Gier tego typu nie jest zbyt wiele co może zdziwić jeśli weźmiemy pod uwagę popularność papierowych RPG w wersji straszącej, zwłaszcza tych bazujących na twórczości H.P. Lovecrafta. Stygian: Reign of the Old Ones stara się odmienić ten stan rzeczy. Czy tej na pierwszy rzut oka niszowej produkcji uda się zawojować świat?

Grupa dzieci, z których żadne nie przekroczyło 12-go roku życia spędza szczęśliwe chwile w elitarnym sierocińcu. Przechodzą specjalną selekcję i bezustanne szkolenie. Większość z nich zasługuje na miano geniuszy. Pewnego dnia odkrywają, że ich wesoły domek jest farmą dla potworów jedzących ludzkie mózgi. Za bramą sierocińca miast miłości czeka śmierć.