W końcu udało mi się ukończyć grę, którą od wielu lat staram się przejść, bez pomocy solucji z YouTube. Bez pomocy kolegów (jakbym jakiś miał) i bez podpowiedzi z zakurzonych, leżących na dnie szafy, starych czasopism. I udało mi się, samemu. Później jeszcze lekkie oszukiwanie w środku i przy końcu gry, by zobaczyć wszystkie zakończenia i w końcu przeszedłem jedną z gier mojej młodości na sto procent. Myst, bo o tej grze mowa przeszedłem starym sprawdzonym sposobem, przy użyciu kartki i długopisu i oczywiście swojej wrodzonej inteligencji i zaradności, jak i lekkiej pomysłowości i wiecznemu kombinowaniu. Teraz mój umysł jest przeciążony i gdy piszę to, jestem na skraju wyczerpania intelektualnego. Zapraszam na krótką opowieść o grze Myst, w której zdradzę, dlaczego tak bardzo chciałem przejść właśnie tę grę i dlaczego zajęło mi to tak dużo czasu.

Rewelacyjna „kocia” historia, rozpuszczająca serce każdego czytelnika doczekała się już swojej szóstej odsłony. Co tym razem czeka na puchatego Fukumaru i jego kochającego pana?

Mocne i intrygujące zakończenie tomu piątego, tylko pobudziło ciekawość odbiorców do sprawdzenia tego, co będzie działo się dalej. Każdy fan serii z niekłamaną przyjemnością sięgnie więc po szóstą odsłonę cyklu, aby ponownie zanurzyć się w niezwykłej historii upadku i odnowy rasy ludzkiej (z całą masą niedopowiedzeń i głębszej treści).

Witam wszystkich graczy. W co gracie tym razem? U mnie na tapecie standardowo FFXIV oraz dwa klasyki. Po więcej zapraszam do dalszej części tekstu.