Baśnie „Tysiąca i jednej nocy” w mangowej formie, z widowiskową akcją, mroczniejszymi fragmentami i świetnym humorem. Tytuł zapewniający masę dobrej zabawy, sporą dawkę relaksu i nieschodzący z twarzy uśmiech zadowolenia. Magi: The Labyrinth of Magic to shōnen który powinien znaleźć się w posiadaniu każdego miłośnika dobrego japońskiego komiksu.

Wampiry, dynamiczna historia, dobrze nakreślone postacie, rewelacyjna kreska i stempunkowy Paryż. Czy można chcieć coś więcej? Seria Księga Vanitasa oczarowuje czytelnika od pierwszego tomu i zapewnia mu masę niezapomnianych wrażeń.

Rian Johnson, gdy nie zajmuje się niszczeniem Gwiezdnych wojen (ja tak nie uważam, ale jeszcze dużo czasu minie, nim niektórzy zapomną Ostatniego Jedi), robi ciekawe, autorskie kino, na które trudno się złościć. Jako autor scenariusza i reżyser Johnson stworzył właśnie swój czwarty, pomijając Star Wars, pełnometrażowy film. Tak samo, jak poprzednie produkcje, Na noże to kino gatunkowe, poruszające się w obrębie jednego wyraźnego stylu opowiadania historii. W tym wypadku mamy do czynienia z typowym "kto zabił" wzorowanym na klasycznych literackich wzorcach.

Scenariusz filmu Na noże wrzuca do jednego wora ograne motywy: śmierć bogatego seniora rodu, walka o spadek, rodzina będąca grzeczną tylko na pierwszy rzut oka, kilkoro podejrzanych, ograniczona ilość miejsc akcji i genialny detektyw szukający rozwiązania zagadki. Na szczęście gotowa produkcja z łatwością przeskakuje takie określenia jak "ograny", "nudny" czy "przewidywalny" i dostarcza rozrywki na bardzo wysokim poziomie.

Teddy czuje, że jego życie nie jest do końca normalne. Podejrzanie mało wie o swoich starych, tym skąd są, kim byli i dlaczego mieszkają tu gdzie mieszkają. Jedno zdjęcie, głupi żart, a przeszłość przypomni o sobie z pełną mocą. Kryminał, akcja, alegoria młodzieńczego buntu. Wszystko w zjawiskowej oprawie Tylera Jenkinsa kolorowanej bajeczną akwarelą.

Scott Snyder i jego Bohaterowie Sprawiedliwości nie bawią się w zbędne konwenanse czy subtelności. Walą oni czytelnika prosto w twarz z siłą kilkunastu kilogramowego młota, wybijając sporą część zębów, ale za to pozostawiając szeroki i szczery uśmiech świadczący o zadowoleniu z lektury dzieła. Nowa era Ligi Sprawiedliwości to przysłowiowy strzał w dziesiątkę. Ogromny sukces zarówno od strony scenariuszowej, jak i artystycznej, który pozwolił DC wzbogacić się o kilka dodatkowych dolarów.

Plejada literackich gwiazd w zwariowanym mangowym świecie pełnym przemocy? Czemu nie! Pomysł na stworzenie takiej mangi mógł się zrodzić jedynie w umyśle kogoś, kto nazywa się Kafka Asagiri. Nazwisko zobowiązujące do sporej kreatywności, odrobiny ekscentryczności i szczypty humoru, które doskonale wyczuwalne są w kolejnych rozdziałach seinena, który miło połechce gusta niektórych książkoholików.

Witam wszystkich graczy. Wracamy do naszej coweekendowej zabawy po nieprzewidzianych problemach technicznych. Ostatnio nie dało się komentować żadnych tekstów na Gameplayu, ale góra szybko uporała się z ta przykrą sytuacją i znowu możemy dyskutować o ogrywanych przez nas grach. Mam nadzieję, że macie na nie dużo czasu, bo jeśli o mnie chodzi to wyglądało to w ostatnich dniach naprawdę słabo.