Wiedzieliście, że Elijah Wood od dekady zarządza producencką firmą SpectreVision, która stawia głównie na niezależne horrory? Ja dowiedziałem się dopiero teraz szukając odpowiedniego "informacyjnego tła" do recenzji filmu Come to Daddy. Elijah Wood po ogromnym sukcesie Władcy pierścieni przerzucił się na projekty o dużo mniejszym kalibrze, z czego spora część to niewielkie, krwawe filmy. Ten omawiany w tej recenzji obraz co prawda nie został wyprodukowany przez Wooda, ale pięknie wpisuje się w klimat niepokojących, dziwnych filmów raczej dla dorosłego widza.

Norval ma wąsy i jest dziwnie obcięty. Norval to hipster, spójrzcie na jego kapelusz i asymetryczną bluzę. Norval dostał list od ojca, którego ostatni raz widział 30 lat temu. Norval jedzie więc gdzieś w malowniczą głuszę, do pięknego domku ("wygląda jak UFO z lat 60-tych"), by porozmawiać z ojcem i dowiedzieć się, o co chodzi. Wydaje się więc, że Chodź do tatusia będzie opowieścią o łataniu zerwanych relacji, w której strach będzie raczej egzystencjalny.

Po przeczytaniu przeszło 300 komiksów przedstawiam 10-kę tych, które zrobiły na mnie największe wrażenie. Konstruując topkę kierowałem się nowościami na polskim rynku, stąd w zestawieniu obecność chociażby "Perramusa" z lat '80. Tym samym pomijam wiele wspaniałych wznowień, jak choćby wyczekiwany "Szninkiel", "Skarga Utraconych Ziem" czy "Potwór" Bilala. Nie załapały się również znakomite serie, które zaczęły się ukazywać wcześniej, a ich odsłony nie stanowią samodzielnych całości. Tu choćby "The Goon", "Azymut", "Donżon", "Invincible", "Usagi Yojimbo Saga", "Promethea" czy wspaniałe kolekcje disneyowskich komiksów Carla Barksa i Dona Rosy.

Nie muszę chyba tłumaczyć czym jest The Sims 4. I jak wszyscy dobrze wiemy można przy niej spędzić wiele godzin tworząc własną historię. Nie każdy jednak korzysta z całego dobra, bo Simsy są również świetnym polem do popisu w ramach modyfikacji. A tych jest całe mnóstwo. Prezentuję poniżej ich listę. Nie tylko ulepszą twoją grę, ale i wypełnią ją nowymi rzeczami. No to do roboty!

Debbie wydaje się ostatnią czystą w mieście technologicznych ćpunów. Wyjątku nie stanowi jej chłopak, uzależniony po same uszy współczesny glina. Gdy dziewczyna dowiaduje się o odgrodzonym od świata polem EMP Tokyo, staje się ono jej nową obsesją. Po ostatnim zleceniu dla szalonego dyktatora, oaza marzeń zdaje się być na wyciągnięcie ręki. Wtedy to para otrzymuje kolejną dyspozycję. Mają zniszczyć barierę EMP, co umożliwi wchłonięcie Tokyo w obręb systemu.

W niedzielę nawiedziło mnie uczucie wypalenia związanego z grami. Na szczęście przyszedł mi z odsieczą Czarny Wilk. Zasugerował wyjście ze strefy komfortu i zagranie w coś, zupełnie nowego, co kompletnie nie wpisuje się w profil lubianych przeze mnie gatunków.

Uznałem to za świetny pomysł, więc zajrzałem na swoją listę życzeń, a tam znalazła się gra pod tytułem DevLife.

The Promised Neverland coraz szybciej zbliża się do swojego wielkiego końca. Każdy kolejny pojawiający się tomik odkrywa przed czytelnikami coraz to większe porcje tajemnic. Z każdą kolejną częścią trudno również nie zauważyć dużej metamorfozy tytułu. Zmiany, jakie wprowadził twórca, niekoniecznie każdemu musiały przypaść do gustu, nie zmienia to jednak faktu, że mamy tutaj do czynienia z jedną z najlepszych mangowych serii ostatnich lat, obok której nie można przejść obojętnie.

Załoga statku kosmicznego "Śpiący Prosiak" składa się z małego "Popeye'a", lowelasa z gadającą strzelbą, kudłatego stwora i wisienki-ninja. Ta sympatyczna zgraja, która nieroztropnie straciła swój statek okazuje się być wmieszana w intrygę większą, niż ktokolwiek mógłby przypuszczać.

Jeden z najwybitniejszych polskich twórców komiksowych – Tadeusz Baranowski miał poważny romans z belgijskim Tintinem. Wiele z publikowanych tam prac do dziś nie ukazało się na rodzimym rynku. Dzięki osobie Mirosława Korkusa i wydawnictwu Kultura Gniewu wreszcie otrzymujemy album zbierający publikowane tam epizody.

Jeszcze jedna porcja literatury dla miłośników świata No game No life. Tym razem pozycja spoza głównej linii fabularnej, pozwalająca zobaczyć zwariowany świat fantasy z trochę innej perspektywy.

Wydawnictwo KURC po wydaniu pierwszej części komiksu Snowpiercer postanowiło wykorzystać „gorące” zainteresowanie czytelników i szybko wydać następny tom tej mroźnej opowieści. Pora więc sprawdzić jak poradził sobie duet Rochette & Legrand i czy album mający już trochę lat na karku, nadal potrafi być zachwycająca tak jak część pierwsza.