Kiedy szedłem na ten film nie wiedziałem o postaci Michaliny Wisłockiej kompletnie nic. Gdy wyszedłem z sali zrozumiałem, jakim błędem nie było przeczytanie czegokolwiek na temat tej wspaniałej kobiety.

Powiecie pewnie, „co takiego było w tym filmie, że tak o niej sądzisz?” Ja odpowiem, że nawet nie mam słów na to by opisać, jak piękne jest to dzieło. Wybaczcie, że nie jest to normalna recenzja, ale inaczej się po prostu nie da. Jednak zacznijmy od początku. Z samego tytułu możecie domyślić się, że jest to film o miłości, sztuce kochania i życiu. Ja jednak zobaczyłem coś jeszcze, ale o tym za chwilę.