Lara Croft powróciła! I to już w 2013 roku, więc blisko 3 lata temu. Cóż, jednak takie wydarzenia najlepiej oceniać na chłodno, kiedy opadło już napięcie, a na Metacritic widzimy naprawdę wyważoną ocenę. Prawda? To niewątpliwy urok recenzowania czegoś po tak sporym czasie – grafika jeszcze się nie zestarzała aż tak, a mechanizmy produkowane obecnie są na tyle uniwersalne, że 3, 4, 5 lat nie robi im większej różnicy. A „nowy” Tomb Raider jest po prostu dobry!

Lubię efekt szmacianej lalki, to rzecz, która bawi nawet w grach, które się na tym nie skupiają. Zawsze przenosiłem ciała w Skyrim, wrzucałem je do wody czy chowałem za beczkami, dla własnej satysfakcji. Ostatnio coraz częściej pojawiają się gry, których ragdoll jest głównym elementem, na przykład Gang Beasts. I tutaj na świat przychodzi kolejna – Human: Fall Flat. Jak się sprawuje? Tak jak można sobie było wyobrażać, nie jest źle.

Człowiek Cień to gra, w którą od bardzo, bardzo dawna chciałem zagrać. Wydana na ten marny padół przez autorów bardzo cenionego przeze mnie Turoka 2, mroczna i staroszkolna przygodówka akcji wydawała mi się tytułem w sam raz dla mnie. Nie myliłem się. Shadowman urzeka.

Trailer Magicki wpadł mi w oko przy tradycyjnym codziennym klikaniu w co popadnie w Internecie. Gry kolorowe, podobne z założeń do Diablo i innych fantasy strzelanek/slasherów zawsze przyciągają moją uwagę. Rzeczone Diablo czy Dungeon Siege i im podobne zawsze były dla mnie miłym sposobem spędzania czasu. Jak na moje mniej lub bardziej wyćwiczone oko, ta gra może być dla mnie kolejnym po Torchlight miłym przerywnikiem.

Mi tam wiele więcej w grze do której będę wracał raz na jakiś czas nie trzeba.