Wstępniak, czyli o co Hermickowi chodzi?

Witam serdecznie, kłaniam się w pas. Tu Hermick, w jednosylabowym skrócie Herm, czyli najbardziej zwariowany, złośliwy, dożarty i ironiczny gracz, jakiego nosiła Ziemia, Śródziemie, Azeroth, Pandora i cała masa innych światów.

Witam całą okoliczną społeczność graczy na nowym blogu poświęconym naszemu ulubionemu zajęciu, jakim jest rozkoszne, radosne i upojne giercowanie w przeróżne tytuły. Przygotujcie się na coś, czego do tej pory nie było, czyli podróż z Hermickiem przez jego zorane myśli, porąbane przygody, odmienne stany świadomości, poplątane synapsy... no i naturalnie gry, którymi się bawi. Co tu będzie można znaleźć? Czytajcie dalej.

Poniżej przedstawiam to, co w chwili obecnej brzmi jak niezły plan na początek. Jeśli z czasem coś się zmieni, będziecie chcieli jakiś nowy dział, lub któryś wybitnie nie trafi w żaden gust lub guścik, to uzupełnię listę na bieżąco, dodam, usunę, poprawię. To dla Was piszę, więc Wasze zdanie jest wielce istotne w tej kwestii. Dobre słowo mile widziane, konstruktywna krytyka jeszcze milej.

Przechodząc do meritum:

ZaHermickowane – relacje z gier, przez które „aż w noc wieczorne włóczęgi przewlekam” (skąd to parafraza, robaczki?); czasem obiektywne, a czasem złośliwie stronnicze; czasem solo, a czasem w masie; zawsze z uśmiechem na ustach

Tabula Herma – czyli planszóweczki, plaszówki i planszówy; wszystko, co nadaje zwykłemu spotkaniu grupy znajomych atmosferę niepowtarzalności; są emocje, jest ogień, radość, moc, chipsy i napoje gazowane

Moje Hermezje – zbiór hermickowych felietonów, opinie na tematy mniej lub bardziej związane z graniem, grami i okolicami, przemyślenia moje i mojsze; radosna twórczość, twórcza radość

Do zobaczenia w wirtualu!

Szczerze oddany Hermick