Zataczająca coraz szersze kręgi sława modelu Free To Play oznacza zwiększoną ilość informacji na temat gier w tym modelu, napływających do nas każdego dnia. Aby lepiej je rozumieć, zapraszam do lektury drugiego już wpisu na temat podstawowych wskaźników stosowanych do opisu popularności i dochodowości gier Free To Play.

Sporo polskich graczy płaci w grach Free To Play poprzez systemy SMS.

Mając na uwadze wzrost popularności modelu Free To Play i jego coraz częstszą obecność wśród topowych marek gier, myślę że coraz częściej będą do nas napływać informacje o tym, jak dobrze sobie poszczególne tytuły radzą. Problem w tym, że popularności lub sukcesu finansowego tego typu tytułów nie wyraża się liczbą sprzedanych egzemplarzy. Mając to na uwadze, postanowiłem stworzyć wpis zawierający opis podstawowych wskaźników określających efektywność gier Free To Play. Poniżej znajdziecie zatem wyjaśnienia takich pojęć jak konwersja, retencja, MAU, DAU i innych. Zapraszam do lektury!

Gry Free To Play opisuje się poprzez szereg miar - w tym wpisie opowiemy sobie m. in. co to jest ARPU, ARPPU, DAU, MAU, itp.

Na początku kwietnia właściciel Facebooka wydał miliard dolarów na kupno Instagramu, aplikacji na smartfony, która pozwala na edycję zdjęć. Zaledwie kilka dni później jeden z polskich e-biznesów – Pizzaportal.pl (serwis umożliwiający zamawianie pizzy przez internet) – został sprzedany za 120 milionów złotych niemieckiemu inwestorowi. Serwis istnieje od niespełna dwóch lat – to pokazuje skalę, do jakiej mogą rozwinąć się internetowe firmy i jaki dochód mogą przynieść w bardzo krótkim czasie. Jak zarabia się pieniądze w e-biznesie, jak zacząć zarabiać i czy to jest bardziej opłacalne, niż biznes tradycyjny, którego nie prowadzimy za pośrednictwem sieci?  Na te i kilka innych pytań, związanych z e-biznesem poznasz odpowiedź już za chwilę.

Niezależna gra Q.U.B.E zarobiła na siebie w 4 dni na Steamie, co oznacza, że przyniosła dochody rzędu niecałych 100 tysięcy dolarów. Nie piszę tego z przekąsem, wręcz przeciwnie, jestem pod dużym wrażeniem. Projekt został bowiem sfinansowany przez tak zwany Indie Fund, czyli fundusz założony przez paru wziętych i cenionych producentów indyków (np. Jonathana Blowa, autora Braid). Jego twórcy stawiają na przezroczystość, dzięki czemu możemy podejrzeć ich finanse.