What the golf? jest reklamowane jako gra dla ludzi nie lubiących golfa, stworzona przez ludzi nie mających pojęcia o tym sporcie. To hasło reklamowe wydaje się być niezwykle trafne bo tytuł przestaje mieć wiele wspólnego z golfem w jakieś 30 sekund po starcie.

Ostatnio miałem okazje napisać kilka słów na temat Planet Coaster. Budowanie lunaparków tak mi się spodobało, że postanowiłem zanurzyć się w więcej nowych gier tego typu. Na celownik wpadł mi tytuł o znajomej nazwie. Jednak czy Theme Park Studio ma coś wspólnego z klasykiem od Bullfrog Productions?

Nippon Ichi Software to jedna z tych japońskich firm, które otworzyły się na rynek pecetowy. W ciągu ostatniego roku otrzymaliśmy możliwość zagrania w kilka gier z ich bogatego katalogu. Wielkim wydarzeniem była premiera pierwszej odsłony cyklu Disgaea. Jeden z najlepszych przedstawicieli gatunku SRPG w końcu wylądował na komputerach osobistych. Produkcja musiała odnieść sukces, bo teraz na Steam ląduje sequel. Czy warto zainteresować się Disgaea 2 PC?

Dawno, dawno temu, gdy Nintendo było synonimem słowa gry wideo, pewna japońska firma starała się zmierzyć z gigantem. Nie chodzi mi o Segę lecz PlayStation. Jednym z ważnych kroków by dorównać wielkiemu N było posiadanie własnej wypasionej maskotki. Z Mario miał się zmierzyć niejaki Crash Bandicoot. Dzisiaj mało kto pamięta o tej postaci, ale swego czasu „rudy lis” był symbolem PSX. Crash był tak popularny, że doczekał się własnej kolekcji mini gierek i gry o gokartach. Ta druga pozycja znana jako Crash Team Racing jest powodem powstanie niniejszego tekstu. Patrząc na ten tytuł przez moje różowe okulary wspomnień z dzieciństwa, jestem przekonany, że jest to jedna z najlepszych gier tego typu jakie kiedykolwiek pojawiły się na konsolach. Czy zderzenie z rzeczywistością zmieni moje zdanie na temat Crash Team Racing?

W swoim życiu miałem okazję zobaczyć przeróżne parki rozrywki począwszy od DisneySea przez Lotte World, aż po chińską podróbkę World of Warcarft. Nigdy nie trafiłem na miejsce, które pasowało by mojemu gustowi. Dlatego też za pomocą gier takich jak Theme Park staram się wybudować wirtualną wersję mojego lunaparku. Teraz dzięki Planet Coaster jestem bardzo blisko zrealizowania mojej wizji miejsca łączącego w sobie mitologie Cthulhu z Hip Hopem i Japonią epoki Edo. Czy oznacza to, że Planet Coaster jest najlepszą grą o tematyce parków rozrywki?

Rok 2016 miał być początkiem epoki VR. Nowe czasy, gdzie każdy będzie chciał zamykać się w swoim pokoju z kaskiem na głowie i surfować po cyberautostradzie. Przynajmniej ja pod wpływem Kosiarza Umysłów wyobrażałem sobie nadejście domowego VR jako coś rewolucyjnego. Start w wirtualną przyszłość jednak wyszedł trochę tak sobie. Sprzęty do grania są drogie, nieporęczne i do tego jeszcze na te maszynki nie ma gier wartych naszej uwagi, a tym bardziej pieniędzy. Jednak z ratunkiem przychodzi Alice VR. Tytuł od polskiego niezależnego studia Carbon może być asem w rękawie technologii VR. Tylko czy wyszła z tego dobra gra?

Usłyszałem kiedyś, że nie istnieją trudne gry. To większość graczy jest za cienka w uszach by poradzić sobie z wyzwaniami stawianymi przez deweloperów. Nie wiem ile jest prawdy w tych słowach. Wiem natomiast, że produkcje takie jak Rive uczą mnie pokory. Jeśli kiedyś będę chciał powiedzieć o sobie pro/hardcore gamer to w umyśle zapali mi się lampka ostrzegawcza. Czy oznacza to, że trafiłem na kolejny orzech, na którym połamałem sobie resztki kłów?

Disaster Report 4 może być najbardziej pechową grą w historii branży elektronicznej rozrywki. Gra o olbrzymim kryzysie z masą ofiar ląduje na sklepowych półkach w najgorszym momencie. Nie wiem jak wielu graczy uwięzionych w domach będzie miało ochotę na trochę melancholijny tytuł o radzeniu sobie z tragedią Na pewno trudno będzie im trafić na coś dziwniejszego niż Disaster Report 4: Summer Memories.

Dziki Zachód to coś co idealnie pasuje do gier wideo. Oczywiście wie o tym każdy, kto zagrał w czerwone gry od RockStar. Jednak zanim spece od GTA zainteresowali się tym tematem na PC istniała już ciekawa seria pozwalająca wcielać się w rewolwerowców. Teraz za sprawą Desperados III będziemy mogli powrócić do przygód klanu Cooperów.

Zastanawiam się czy istnieje złoty środek w przypadku gier, które powracają po latach. Remake i remaster to codzienność, ale wydaje mi się, że nie ma jeszcze formuły na to jak produkcje tego typu powinny wyglądać. Czy należy zachować wierność oryginałowi? Może trzeba go unowocześnić lub zaprezentować wariacje na temat starych pomysłów? Może wystarczy odrobinę podpić rozdzielczość i liczyć na kupę szmalu? Trudno powiedzieć bo dużo pewnie zależy od tego czego oczekuje tak zwany „target” danej gry. Ciekawe na jakie rozwiązanie zdecydowali się twórcy Panzer Dragoon: Remake?