Posiadacze komputerów osobistych przez lata pozbawieni byli możliwości zagrania we wspaniałą serię Story of Seasons. Na szczęście na PC pojawiły się godne alternatywy naśladujące pomysły zapoczątkowane dawno temu w Harvest Moon. Gracze mieli więc okazję zapoznać się z cyfrowym rolnictwem i pokochać sielankowe życie na wirtualnej farmie. Teraz na Steam trafia Story of Seasons: Pioneers of Olive Town, czyli najnowsza odsłona serii świętującej właśnie 25 lat obecności na rynku. Czy nowy tytuł zainteresuje graczy? Czy może już za późno i Story of Seasons zostało zastąpione przez inne gry o podobnej tematyce?

Hentai to dosyć ciekawy termin. Na zachodzie hasło to kojarzy się z automatu z rodzajem pornografii. W Japonii słowo to ma dosyć długą historię i więcej znaczeń. Hentai może być na przykład użyte do określenia osoby jako zboczeńca. Nie jest to zbyt miłe doświadczenie, gdy coś takiego przytrafi się w miejscu publicznym. Oczywiście na pewno nie piszę o tym na bazie własnego doświadczenia. No i powyższe zdania nie są próbą tworzenia wymówki, dlaczego zdecydowałem się zagrać w Hentai vs. Evil.

Disgaea sprawiła, że stałem się wielkim fanem Nippon Ichi Software. Jeden tytuł japońskiej firmy uczynił ze mnie wiernego miłośnika, który z zamkniętymi oczami sprawdzi każdy wydawany przez nich tytuł. W ogólnym rozrachunku wychodzę na tym dobrze. Większość produkcji NIS trafia w mój gust. Czasem trafią się jednak zakalce. Nie jestem też bezkrytyczny i potrafię wskazać, gdy tej firmie coś nie idzie. Dlatego nie będę owijał w bawełnę i ogłoszę, że Prinny Presents NIS Classics Volume 1 to zmarnowana okazja na powrót klasyków w stylu.

Pewne gry zapadają w pamięć na bardzo długo. Inne potrafią zostać z człowiekiem już na zawsze. Mają w sobie to coś, co wychodzi poza typowe ramy opisywane w recenzji. Taka produkcja jest jak brakujący kawałek układanki, jaką jest dana jednostka. Nadaje się z nią na tych samych falach i po prostu się ją czuje. Nie da się tego przedstawić w formie znaczków zapisanych na papierze, ale kiedy trafie się na taką grę człowiek wie, o co chodzi. Dzisiaj mam okazję napisać kilka słów na temat El Shaddai: Ascension of the Metatron. Ciekawe czy ta gra jest przykładem tego, co opisywałem powyżej?

Tanie gry w stylu retro ostatnio są moim tematem. Na pewno nie jest to efekt pustego portfela, lecz mojej nagłej ochoty by... wydawać trochę mniej na gry. Tak na serio miałem trochę szczęścia z tanimi retro grami inie i sprawdzam, za którym razem trafię na coś tragicznego. W końcu nie da się chyba wygrywać w nieskończoność, gdy gra się w rosyjską ruletkę? Czy Rogue Explorer okaże się kolejnym ciekawym tytułem za rozsądne pieniądze?

Survival horror jest gatunkiem w śpiączce. Popularny niegdyś typ gier praktycznie wyparował z rynku dwie generacje konsol temu. Od tego czasu straszaki tego typu praktycznie wyginęły i zostały zastąpione przez inne typy horrorów. Gatunek jednak od czasu do czasu budzie się ze snu i fani zostają uraczeni jakimś tytułem. Takim tytułem jest właśnie Tormented Souls. Nowy survival horror w klasycznym stylu. Ciekawe czy ten horror będzie w stanie przestraszyć nas czymś poza archaiczną mechaniką?

Czasem słyszę pytania w styl, w jakiej grze chciałbyś żyć? Do tego jest trochę filmów, seriali i książek o tej tematyce. Osobiście jakoś nie kręci mnie zalezienie się w świecie ulubionej gry. Nie wytrzymałbym długo w Silent Hill, Lordran czy pustkowiach Stanów Zjednoczonych. Może powinienem  przerzucić się na jakieś bardziej pogodne tytuły? W każdym razie  Kingdom of Arcadia to gra o przenoszeniu się do świata gry. Tylko czy warto odwiedzić ten świat?

Dowodzenie ludźmi nie jest proste. Niby wystarczy sobie siedzieć, wydawać rozkazy i wyglądać charyzmatycznie. No ale co jeśli źle dobierzemy sobie jednostki, lub nasza misja jest zbyt trudna? Jak zachować się w sytuacjach kryzysowych, gdy armia sił ciemności staje naprzeciw naszym farmerom wyposażonym w widły? Często spotkam się z powyższymi problemami, ale w podręcznikach do zarządzania nie znalazłem jeszcze nic przydatnego. Dlatego postanowiłem poszukać alternatywnego sposobu nauki jak być dobrym szefem. Czy King’s Bounty 2 jest dobrą lekcją przywództwa? Może ten tytuł należy promować w firmach i wykorzystać jak narzędzie do nauczania zarządzania podwładnymi?

Lata temu trochę przypadkiem trafiłem na Axiom Verge. Gra z segmentu indie, przy której grzebał jeden człowiek wydała się interesująca. Okazało się, że jest to naprawdę fajny tytuł inspirowany Metroidem. Chyba właśnie przez Axiom Verge jestem gotów dać szansę tytułom takim jak Enter Digiton: Heart of Corruption.

Nie spodziewałem się tego, że tak szybko nadarzy się okazja do powrotu do świata Space Invaders. Wydaje się, że zaledwie kilka miesięcy temu narzekałem na składankę Space Invaders Forever, a już na Nintendo Switch pojawiła się kolejna kompilacja gier o inwazji z kosmosu. Czy tym razem ktoś poszedł po rozum do głowy i Space Invaders Invincible Collection warte jest swojej ceny?