Mam wrażenie, że ze względu na swój raczej nietypowy gust jeśli chodzi o filmy czy gry, jestem bardziej otwarty na różne dziwne pozycje. Czasem trafi się perełka, która będę wychwalał pod niebiosa. Innym razem wpadnie jakaś straszna pozycja, która odbiera mi chęć do grania na tydzień. Najczęściej trafiają się  jednak przeciętniaki. Ciekawe do której kategorii należy  Undead Darlings ~no cure for love~?

OneeChanbara to jedna z tych serii gier, które istnieją wbrew wszystkiemu. Cykl zapoczątkowany jako jedna z odsłon niekończącej się serii budżetówek jakimś cudem dorobił się praktycznie tylu odsłon i filmów ile SIlent Hill. W zeszłym roku seria o dziewczynach w bikini zabijających zombie świętowała swoje 15 lat na rynku. Z tej okazji powstał remake pierwszej i drugiej części wydanych pierwotnie na PlayStation 2. Teraz ta produkcja trafia do nas jako OneeChanbara Origin. Czy warto zainteresować się tytułem, gdzie dziewczyna w bikini i kapeluszu kowboja zabija zombiaki i inne potwory?

Jako dziecko wychowałem się na G.I. Joe. Zabawki, komiksy i serial animowany towarzyszyły moim dniom w przedszkolu. W swojej kolekcji nadal mam kilka kaset VHS z odcinkami bajki. Dlatego informacja, że do sklepów trafia kolejna gra z G.I. Joe w roli głównej była dla mnie całkiem przyjemnym zaskoczeniem. Nostalgia robi swoje i mimo podeszłego wieku nadal mam ochotę sprawdzić jak wygląda konflikt pomiędzy bohaterami a oddziałami Cobry. Tylko czy G.I. Joe: Operation Blackout to coś więcej niż żerowanie na nostalgii?

Umihara Kawase to bardzo oryginalna seria gier platformowych, gdzie poruszamy się za pomocą wędki. Te dosyć niszowe gry cieszą się popularnością w pewnych kręgach i powoli stają się bardziej rozpoznawalne wśród zachodnich graczy. Może z myślą o nich najnowsza część serii ma słowo bazooka w tytule? Zmieniono też sporo względem poprzednich gier. Ciekawe czy warto zagrać w Umihara Kawase BaZooKa!

Ostatnio sytuacja w świecie tak zwanych kart racerów ma się całkiem dobrze. Nieodzowny król gatunku Mario doczekał się powrotu swego młodszego rywala-Crasha. Fani małych samochodzików w końcu mają więcej niż jedną opcję do wybrania. Do wyścigu o puchar najlepszego kart racera przystępują także inni. Najnowszym konkurentem jest Nickelodeon Kart Racers 2: Grand Prix. Czy ten tytuł ma szansę na skończenie na podium?

Roguelite to jeden z popularniejszych gatunków reprezentujących gry indie. Wiele z najfajniejszych produkcji niezależnych w rzucanych jest właśnie do tego worka. Dlatego czytając roguelite praktycznie zawsze mam przed oczyma wyśmienite gry. Czasem jednak trafi się tytuł, który jest tylko ok i trudno się nim ekscytować.

Nintendo Switch stało się godnym następcą PlayStation Vita. Konsola japońskiego giganta oferuje nam masę gier indie, interesujące produkcje, a także sporo dziwacznej japońszczyzny. Chyba nie trudno domyśleć się, do której z wymienionych kategorii należy Moero Crystal H? Czy ta gra role playing o niewiele mówiącym tytule to kolejna perełka?

Czasem zdarza się tak, że naprawdę dobra gra przejdzie bez echa i nie odniesie zasłużonego sukcesu. Czasem jest to wina nietypowego gameplayu lub niecodziennych pomysłów dotyczących fabuły czy innych elementów tytułu. Innym razem jest to kwestia czasu i zderzenie z jakimś gigantem w stylu nowej gry od Rockstar lub wylądowanie pomiędzy dwiema głośnymi premierami. Zdarza się też, że jakieś inne czynniki wpłyną na to, że dobra gra nie podbije świata. Tak było w przypadku Kingdoms of Amalur: Reckoning. Interesujący projekt, który praktycznie od samego początku miał pod górkę. Dlatego ucieszyłem się na zapowiedź Re-Reckoning. W końcu do druga szansa by gracze mogli się przekonać o wartości tego RPG. Niestety czasem zdarza się tak, że ktoś pokpi sprawę.

Sporty wodne są mi tak bliskie, jak tureckie seriale. Znam kilka osób wkręconych w temat, czasem coś o tym usłyszę, ale dla mnie mogłoby to nie istnieć. Dlatego nie wiem co mnie podkusiłoby sprawdzić Kandagawa Jet Girls?

Żyrafy są bardzo fajne i świetnie wypadają w grach. Pojawiły się w grach, które lubię jak Tokyo Jungle i w takich, za którymi nie przepadam. Jednak zawsze, gdy widzę żyrafę, to na twarzy pojawia się uśmiech co w moim wypadku nie dzieje się zbyt często w innych okolicznościach. Dlatego, kiedy usłyszałem o grze z żyrafą w tytule, wiedziałem, że ta produkcja znajdzie się na mojej liście tytułów do ogrania. Trochę się zdziwiłem po odpaleniu Giraffe and Annika, ale przecież nikt by mnie nie wykiwał i umieścił żyrafę tylko w tytule japońskiej indie gierki na Nintendo Switch?