To już przeszło dwa lata odkąd w naszę ręce trafił pierwszy tomik z czwórką dziewczyn przemierzającą czasoprzestrzeń. Fioletowo – różowa konwencja, sympatyczne charaktery i solidna intryga sprawiają, że seria jaskrawo wyróżnia się na tle innych. Czas zadać pytanie: czy spełnia pokładane nadzieje i kończy tak dobrze jak się zaczęła?

Czwórka młodych dziewczyn rozwozi gazety na amerykańskiej prowincji, gdy nagle niebo staje się różowe, wylatują z niego wielkie dinozaury, a grupa zamaskowanych kosmitów porywa jedną z nich statkiem podróżującym w czasie…

W piątek platforma Netflix wrzuciła do swojej biblioteki nowy "netflix original movie" zatytułowany ARQ. Obejrzany jakiś czas temu zwiastun obiecywał ciekawe, skromne dziełko w klimatach popularnonaukowych zajmujące się ogranym motywem pętli czasowej. Z racji łatwego dostępu do gotowego dzieła i chwilki wolnego czasu film obejrzałem, a całość spodobała mi się na tyle, by ją na szybko zrecenzować.

Personel stojący za ARQ to: debiutujący w pełnym metrażu jako reżyser Tony Elliott, facet od telewizyjnych scenariuszy, który przez chwilę współtworzył serial Orphan Black oraz aktorskie duo Rachael Taylor (ostatnio znana głównie jako Trish, kumpela Jessiki Jones) i Robbie Amell (bezpłciowy agent Miller w tegorocznych Z archiwum X i Firestorm z Flasha). Towarzyszyły im: niespecjalnie oryginalny, ale dobrze zaprezentowany pomysł czasowej pętli oraz niewielki budżet wymuszający nakręcenie całości w kilku pomieszczeniach. Popsuć to można było bardzo łatwo, ale na szczęście do tego nie doszło - Netflix ma nosa do kupowania rzec i promowania rzeczy, które nie zawstydzają widza podczas oglądania.

Dallas'63 (znana w krajach anglojęzycznych jako 11.22.63) to jedna z najlepszych powieści Stephena Kinga i przy okazji świetny materiał do ekranizacji. Platforma Hulu zauważyła ten potencjał i już za moment na ekrany wprowadzi ośmioodcinkową, serialową wersję tej historii. Bardzo mocno wierzę w wysoką jakość adaptacji, ale to nie o niej będzie to tekst. Zapraszam na zawarte w kilku akapitach wyjaśnienie, dlaczego Dallas'63 jest super.

Stephen King to król powieści grozy. Ale gdy z powodzeniem wyznacza się standardy na rynku popularnych książek od ponad 40 lat, to nie powinny dziwić odstępstwa od reguły. Dallas'63 nie jest bowiem ani horrorem, ani historią o nadprzyrodzonych mocach, mało jest tu także dreszczowca (choć emocji nie brakuje). Wydana w 2011 roku powieść jest w dużej mierze melodramatem, jest obyczajówką, jest książką opowiadającą o czasach minionych, jest świadectwem bogatej amerykańskiej historii. No i przedstawia podróż w czasie - to w zasadzie jedyny niesamowity element fabuły, punkt wyjścia do kreowania prawdziwej kingowskiej magii, ale tym razem bez potworów.

The Journeyman Project 3 to jedna z moich ulubionych serii przygodówek. Trzecia odsłona cyklu, Legacy of  Time zabiera nas ponownie w przeszłość, żeby uratować przyszłość.

Po raz kolejny PSP zostało uraczone tytułem żywcem przeniesionym ze starego dobrego  PlayStation 2. Wypadałoby więc znowu pomarudzić o braku wyobraźni developerów, wyciąganiu od graczy pieniędzy itp. jednak nie tym razem. Panie i panowie, przedstawiam Wam jedną z bardziej niedocenionych gier poprzedniej generacji konsol. Pozycja, która zagubiła się w czasie po to by ratować wymierający obecnie gatunek gier przygodowych. Oto Shadow of Memories czyli niecodzienna produkcja od mistrzów z Konami.

Czas jest wszechobecny i oczywisty. Nieważne w jaki sposób go postrzegamy, czy to jako płynącą rzekę, przesypujący się piasek, kręgi na wodzie czy dowolnie inny. Czas jest, chociaż są i tacy, którzy uważają , że czasu nie ma, a to co postrzegamy, jest jedynie subiektywnym odczuciem... W każdym razie czas to bardzo wdzięczy temat na główną oś rozgrywki, jak i mechanikę gry...