Kiedyś uwielbiałem bijatyki. Nigdy nie miałem talentu do tych gier i brak mi samozaparcia, żeby być naprawdę dobrym. Mimo to partyjki w salonach gier czy przy konsoli ze znajomymi sprawiały mi zawsze masę frajdy. Teraz na rynku jest kilka naprawdę solidnych produkcji, ale nie potrafię przy nich wysiedzieć zbyt długo. Granie online nie sprawia mi tej samej radochy i nie przepadam, gdy wszyscy wycierają mną podłogę. Czy bijatyka powracająca po latach może sprawić, że wciągnę się znowu w te gry? Jestem ciekaw czy Phantom Breaker: Omnia namiesza?

Witajcie gracze. Cały obecny tydzień chorowałem, więc miałem trochę więcej czasu na granie. Dzięki czemu udało mi się ukończyć dwudziesty ósmy raz Resident Evil 3 w klasycznej wersji.

Gry wideo są dziś jednak na bardzo odległym planie, po tragedii jaka dotknęła naszych sąsiadów. 

Dong Never Die jest dla mnie standardem dla złych bijatyk. Jeśli ktoś nie robi gry na poziomie Tekkena, Street Fighter, KOF, Guilty Gear, Virtua Fighter czy Mortal Kombat to z automato trafia do tej samej ligi co niewątpliwy klasyk. Niestety większość tandetnych bijatyk nie ma startu do chińskiej legendy. Czy Omen of Sorrow zdetronizuje króla kiepskich bijatyk?

Witam wszystkich. Jakie gry ogrywacie w ten weekend? U mnie tym razem powrót po latach do świata Virtua Fighter, kolejny event w Gears 5 oraz tryb kariery w Shift 2.

Witajcie gracze. Kolejny weekend powoli dobiega końca. Mam nadzieję, że dobrze się bawicie z aktualnie ogrywanymi przez Was grami. Ja zupełnie nie wiem w co grać po zrobieniu wszystkiego w Horizon Zero Dawn, ale spróbuję napisać cokolwiek o tym, co zajmuje mi teraz najwięcej czasu.

Jednym z wielu elementów, które ukształtowały moje dzieciństwo, było kino kopane. Wychowałem się na filmach o obijaniu twarzy. Pewnie kasety VHS z klasykami z Hongkongu miały wpływ na moje zainteresowanie Azją i kulturą tamtejszych krajów. Z tego powodu darzę sympatią wszelkiej maści chodzone bijatyki. Spędzałem z nimi masę czasu w salonach arcade i do dzisiaj lubię pograć zarówno w starsze, jak i nowsze gry tego typu. Najnowszy tytuł, w jaki przyszło mi zagrać w pewien sposób łączy w sobie oba młodzieńcze zamiłowania. Czy Cobra Kai: The Karate Kid Saga Continues to dobra lekcja sztuki walki, czy może kopniak w twarz?

Nintendo Switch to system z masą świetnych gier. Nowe odsłony cyklu The Legend of Zelda, Super Mario Odyssey czy Super Smash Bros. Ultimate to czołówka gier na obecną generację. Jednak niektóre gatunki gier wydają się być trochę zaniedbane i na Pstryku nie ma zbyt wiele fajnych tytułów FPS czy bijatyk. Fani obijania przeciwników i wykręcania szalonych combo muszą zadowlić się garstką produkcji. Teraz do tych gierek dołącza nowa wersja niszowego Under Night In-Bright. Czy warto postawić na Under Night In-Birth Exe:Late[cl-r]?

20 lat temu na automatach debiutowała niepozorna bijatyka. Kontynuacja Soul Edge okazała się sporym hitem i wraz z premierą portu na konsolę Dreamcast gra stała jedną z najwyżej ocenianych gier w historii. SoulCalibur zawsze miał się dobrze i żadna z odsłon nie została doszczętnie zjechana przez krytyków. Jednak taki sobie odbiór piątej części cyklu i wiele lat ciszy ze strony twórców sprawiły, że wielu zapomniało o legendzie przeklętego ostrza. Teraz na rynek wkracza SoulCalibur VI. Czy jest to tryumfalny powrót serii, czy też może są to ostatnie podrygi konającej legendy?

Nie ma drugiej firmy, która potrafiłaby się pochwalić taką ilością kultowych i legendarnych postaci, jakie należą do Nintendo. Japońska korporacja kojarzona głównie z pewnym hydraulikiem ma w swojej ekipie świetnych przedstawicieli należących do prawie każdego gatunku gier wideo. Począwszy od strategii jak Advance Wars i Fire Emblem poprzez JRPG jak Xenoblade Chronicles czy Pokemon, aż do bijatyk takich jak Arms czy Super Smash Bros. Jeśli chodzi o tą ostatnią serię, to niedawno otrzymaliśmy jej najnowszą odsłonę. Czy Super Smash Bros. Ultimate zasługuje na swój tytuł?

Jak zepsuć samograja? Wystarczy przekombinować. Zawsze doceniałem twórców, którzy starają się wyjść poza utarte schematy i na przykład dopasować swój projekt do konkretnych charakterystyk platformy, na której ma ukazać się dana gra. Trzeba jednak robić to ostrożnie i z wyczuciem. Łatwo bowiem doprowadzić do sytuacji, w której w głowach projektantów rodzą się, a następnie są realizowane, bardzo, ale to bardzo złe pomysły. Przypomniałem sobie o tym podczas krótkiej i burzliwej przygody z Soul Calibur: Broken Destiny, edycją słynnej bijatyki wydanej ekskluzywnie na PSP.