Chyba każdy posiadacz Nintendo 64 słyszał o grze Turok: Dinosaur Hunter. Produkt ten wydany jeszcze gdy pierwszoosobowe strzelanki nazywane były doomowcami mógł pochwalić się niesamowitą grafiką. Produkcja ta stała się sporym hitem i doczekała się kilku sequeli. W 18 lat po premiery gdy o polowaniu na dinizaury doczekaliśmy edycji HD tego tytułu. Czy w Turoku pozostała jeszcze odrobina dawnej magii?

Należę do pokolenia, które miało za dziecka kontakt z pierwszą falą Pokemonów. Swego czasu ostro jarałem się walczącymi stworkami. Podobnie jak inne dzieciaki zbierałem karty i naklejki z kieszonkowymi potworami, oglądałem serial animowany, kupowałem booster packi do karcianki i grałem w Pokemony na GameBoyu. Od tamtego momentu minęło jakieś 15 albo i więcej lat. Nie spodziewałem się nigdy, że w tym roku spędzę tyle czasu z tymi stworkami. Wszystko to za sprawą Pokemon Picross. Czy trafiłem do jakiegoś dziwnego kultu?

Kiedy w listopadzie 2005 roku wystartowała druga konsola Microsoftu growy światek był w dość interesującym miejscu. Nikt nie spodziewał się że twórcy „X-klocka” stworzą maszynę która ukształtuje przyszłość branży gier wideo. Mało kto mógł sobie wyobrażać, że ktokolwiek przysłoni Sony i zdominuje siódma generację konsol. Liczne wpadki Sony przy PS3 i czasem przypadkowe sukcesy Microsoftu uczyniły jednak coś niemożliwego. Dlatego też z okazji 10 rocznicy pojawienia się 360. na rynku postanowiłem zrobić coś durnego. Wybrałem 10 gier, które w ten czy inny sposób symbolizują coś co nazywam dekadą Xboksa 360.

Już za kilka dni rozpoczną się Święta Bożego Narodzenia. Ten wyjątkowy czas pełen jest spokoju, miłości,ciastek, pierogów, prezentów, Kevina i innych słodkich rzeczy. Jak można z tym wszystkim wytrzymać? W ramach przeciwdziałania cukierkowatości Świętego Mikołaja postanowiłem podrzucić kolejny tekst na temat miejskich legend z Korei Południowej. Tym razem skupiam się na paniach stojących na poboczu drogi, mojej awersji do korzystania z wind i głupich pomysłach na tatuaże.

Ostatnio siedziałem sobie przy kubku herbaty rozmyślając nad tym w jaką grę mam ochotę zagrać. Biblioteka Steam rośnie z każdym dniem. Mój zapał do grania w te gierki jest jednak odwrotnie proporcjonalny do ich ilości. Nagle uderzyła mnie zaskakująca w swojej prostocie myśl. Rok 2015 to jeden z najbardziej „geekowych/ nerdowych” momentów w dziejach ludzkości. Postanowiłem się zatrzymać na chwilkę i przypomnieć kilka rzeczy, które uczyniły ten rok tak wyjątkowym.

Kiedyś podczas jednej z wielu głupich pogadanek ze znajomymi wpadliśmy na trochę dziwaczne pytanie. Brak której z trzech funkcji ( wzrok, słuch lub mowa) byłby dla nas najmniej kłopotliwy? Głupia kwestia ale potrafi się nieźle wkręcić człowiekowi w głowę. Od tego momentu zacząłem się zastanawiać jakby to było żyć bez wzroku? Deweloperzy ze studia Pixel Pi Games postanowili zaserwować nam jakąś formę odpowiedzi na to pytanie. Tylko czy wyszła przy okazji wyszła im dobra gra?

Jako dziecko widziałem świat kompletnie inaczej niż obecnie. Moje osiedle wydawało się być rozległym terenem pełnym przygód i tajemnic, które aż proszą się o odkrycie. Dwadzieścia kilka lat później gdy już zwiedziłem kawał kuli ziemskiej patrze na te same rzeczy trochę inaczej. Magia wyparowała a tajemnice i przygody zostały zastąpione przez rutynę życia codziennego. Na szczęście mamy gry wideo, dzięki którym mogę powrócić do dawnych lat.

Pewnego dnia grałem sobie z moją (podobno) lepszą połówką. Nieszczęściem było to, że zdecydowałem się odpalić któraś tam z kolei część Soul Calibur. Jedna z bohaterek tej produkcji (Ivy) może walczyć w stroju z powyższego obrazka. Dziewczyna zapytała się mnie kto jest na tyle zboczony, żeby chciał oglądać roznegliżowane wirtualne panienki. Odpowiedziałem że Japończycy bo jak przystało na typową Koreankę, moja dziewczyna nie darzy sympatią Kraju Kwitnącej Wiśni. Kilka chwil później partnerka zaproponowała mi pozbycie się wszystkich gier, gdzie na okładce nie ma Mario. Historyjka ta nie ma żadnego specjalnego przesłania. Po prostu ciesze się, ze tego dnia nie odpaliłem Dead or Alive. Dodatkowo zdarzenie to przypomniało mi się gdy usłyszałem o cenzurze w pewnej grze na Wii U.