Jagten czyli Polowanie - wielkie kino z małego kraju

Każdy z nas, zapytany o kluczowe kwestie, definiujące naszą cywilizację odpowie to samo. Każdy z nas twierdzi, że prawa człowieka są dobre, oskarżony ma prawo do bezstronnego procesu, a przed skazaniem, powinno się go uważać za niewinnego. Nikt nie pochwala przemocy. A jednak, kiedy przychodzi do pewnych oskarżeń puszczają nam hamulce, dajemy się ponieść emocjom i zapominamy o podstawowych zasadach.

„Polowanie” przydstawia obraz takiej właśnie sytuacji. Społeczeństwo wydaje własny sąd na mężczyźnie podejrzanym o pedofilię i rujnuje mu życie.

Pedofilia, jak bardzo okropna by nie była, jest nieco rozdmuchanym problemem. Coraz więcej jest przypadków, w których oskarżenia o to przestępstwo są wydumane (ksiądz-salezjanim i afera z bitą śmietaną), albo celowo zmanipulowane (rąbnięte żony, chcące zrujnować życie swojemu mężowi podczas rozwodu). Jak Wy byście się zachowali, żyjąc z ciężarem tak ohydnego oskarżenia?

Główny bohater „Jagten” Lucas, jest nauczycielem w przedszkolu. Po małej sprzeczce jedna z jego uczennic wspomina coś o jego „siusiaku”. Stąd bardzo krótka droga do zawiadomienia policji, co akurat zrozumiałe,  a następnie do wydania przedwczesnego wyroku na Lucasie i do wyrośnięcia całej sprawy do niebotycznych rozmiarów.

Uwaga. Zwiastun jest kiczowaty, nie oddaje geniuszu filmu.

Sposób w jaki pokazano niemy lincz na Lucasie (później nawet nieco mniej niemy) i jego wykluczenie ze społeczeństwa jest idealny w prostocie środków, jakie stosowano. Główny bohater żyje w niepewności, bo nie wie co czeka go za rogiem. Nie może spokojnie robić zakupów, nie wie kiedy pojawi się znowu policja. Jego synowi również się obrywa. W tym wszystkim zaskakujące jest zachowanie się Lucasa. Strasznie chciałbym Wam o tym opowiedzieć, ale SPOJLERY. Pogadamy w komentarzach.

Aktorstwo jest pierwszorzędne. Bryluje oczywiście Mads Mikkelsen, jako Lucas, ale wrażenie robią również role najlepszego przyjaciela głównego bohatera, Klary, której kłamstwo zaczęła całą aferę, a także matki rzekomo molestowanego dziecka. Tą ostatnią postać szybko znienawidzicie, ale trzeba docenić aktorkę.

Polowanie to przede wszystkim film oszczędny w środkach, bliski widzowi, rzeczywisty. Może dlatego tak mocno porusza. Chociaż historia ma miejsce w Danii, to równie dobrze mogłoby to być małe miasteczko w Polsce. Z tą różnicą, że zamiast paru szwów i siniaków Lucas prawdopodobnie miałby połamane wszystkie kończyny.

Koniecznie obejrzyjcie Polowanie. To żywy dowód na to, że nie potrzeba wielkich budżetów, aby tworzyć wielkie kino. Poza tym wielkie brawa dla reżysera i autora scenariusza, za dobór tematu. O ileż łatwiej byłoby przecież stworzyć kolejną łzawą, stereotypową historię o maltretowanych kobietach i ojcach alkoholikach.

Ocena – 9/10 - genialny w swojej prostocie film, który porusza trudny, ale ważny temat.

Jeżeli podoba Ci się mój materiał to będę Ci wdzięczny, jeżeli polubisz mój fanpage na Facebooku, może nawet zasubskrybujesz mój prywatny profil, albo zafolołujesz mnie na Twitterze. Wrzucam tam sporo rzeczy, które nie pojawiają się na Gameplay'u. Reaktywowałem też niedawno swojego prywatnego bloga.