Czy potraficie wyobrazić sobie sytuację, w której każda nowa produkcja trafia tylko i wyłącznie do elektronicznej dystrybucji, a edycje pudełkowe sukcesywnie zostają wyprzedawane w tradycyjnych sklepach? Ja od jakiegoś czasu rozmyślam na temat kierunku, w którym zmierza dystrybucja gier, a ostatnie doniesienia tylko te obawy potwierdzają. Czy taki scenariusz jest w ogóle możliwy?

Czasy się zmieniają, mentalność również. Inne są też technologie. Wszystko to sprawia, że odchodzimy od rozwiązań, które zwykło się określać mianem tradycyjnych, a skłaniamy się ku nowszemu. Nie inaczej jest w świecie elektronicznej rozrywki, a dokładnie: jej dystrybucji. Nie, nikt nie rozmroził mnie z lodowego bloku i doskonale zdaję sobie sprawę z tego, że cyfrowe wydania gier nie pojawiły się w zeszłym tygodniu. Problem w tym, że jeszcze należę do tradycjonalistów (można to wywnioskować chociażby po moich poprzednich wpisach, dotyczących kolekcjonowania i poszczególnych części składowych wydań gier), którzy ponad wszystko w grze cenią nie tylko samą rozgrywkę, ale i to, w jaki sposób pudełko z grą będzie się prezentować na półce. Czy takie podejście ma sens, kiedy wydania są coraz to uboższe, a plusy wydań digital są niepodważalne?

Od kilku lat ogromną popularnością cieszy się elektroniczna dystrybucja gier wideo. Nie są to jeszcze lata świetności, bo te dopiero nastąpią. Większość internetowych sklepów w pierwszej kolejności stawia właśnie na edycję Digital, czyli niematerialną wersję danej produkcji, co jeszcze dwa lata temu do naturalnych zwyczajów nie należało.

Zalet sprzedawania gier w właśnie taki sposób jest wiele. Możemy przecież ekspresowo otrzymać swoją kopię i to w cenie znacznie niższej, niż spoczywające na półkach odpowiedniki. Jest to łatwiejsze dla nas – graczy, konsumentów jak i dla dystrybutorów, bowiem nie ma mowy o pakowaniu, wysyłaniu produktów, wykluczamy więc związane z tym koszta.

Nie od dziś wiemy, że internet staje się nie tylko źródłem szeroko pojętej wiedzy, informacji i komunikacji, ale także dystrybucji wszelakiej maści dóbr. Jednym z nich są gry wideo (póki co przede wszystkim pecetowe, ale nie wątpię, że i to niebawem ulegnie zmianie), których kupno w postaci cyfrowej jest szybkie, łatwe i wygodne. Ale czy przypadkiem nie wolimy pudełek?

Ewolucja nośników gier przeszła przez dyskietki, płyty CD, DVD czy Bluray do dystrybucji cyfrowej. Dawniej gry były zabezpieczane przede wszystkim cd-keyami i wyskakującymi co jakiś czas pytaniami o słowo na konkretnej stronie drukowanej instrukcji. Teraz mamy nieustanny tryb online i DRM. Teraz ponad 3/4 kupowanych przeze mnie gier pochodzi z dystrybucji cyfrowej. Co jednak robić niepotrzebnymi płytami?

Całkiem niedawno wydobyłem dla nielicznych (jak się okazało) nieuświadomionych materiał o 13 najpopularniejszych trendach widocznych na filmowych plakatach. Jako że tego typu tematy bardzo lubię, postanowiłem skromnymi środkami stworzyć coś podobnego, ale traktującego o pudełkowych grafikach atakujących oczęta wszystkich graczy na całym świecie.

Choć gry starają się coraz częściej naśladować filmy, to ich specyfika wymaga innego podejścia do tematu. Z powodu faktu, że 85% gier polega na rywalizacji, to jednym najistotniejszyh elementów ich treści jest podana na wszelakie sposoby przemoc. Gdy spojrzymy na to medium w ten sposób, trudniej jest wyodrębnić więcej niż kilka najbardziej ogranych motywów, które pojawiają się na pudełkach zdobiących nasze/sklepowe półki.

Szata nie zdobi człowieka, a pudełko gry nie świadczy o jej jakości. Jednak każdy, kto preferuje wersje pudełkowe gier lubi popatrzeć na pudełko - czy to przed zakupem gry w sklepie, czy po odstawieniu gry na półkę. Miło widzieć powiększającą się kolekcję. Kiedy spojrzymy na półkę to po samym wyglądzie pudełek jesteśmy w stanie ocenić od jak dawna ktoś kolekcjonuje gry. W jaki sposób? Zapraszam do lektury.

Szybka rozkmina to cykl mini-felietonów, który oprócz ukazania interesującego zjawiska, gamingowej ciekawostki, śmiesznego filmiku lub ukrytego bonusu -  zaprasza Was do dyskusji na konkretny temat i wzięcia udziału w ankiecie.

Kiedyś było tylko pudełko. Stało, witało, uśmiechało się do swego nabywcy. Potencjalnego jak i aktualnego. Gdy dystrybucja elektroniczna zawojowała Internet, otrzymaliśmy nową formę nabycia danego dobra. Nowa alternatywa, nowe podejście. Pojawił się wybór. Każdy ma swoje zalety i mankamenty. A Wy? Wolicie grę w materialnym pudełku, czy cyfrowego szybkensa? Szybka rozkmina na szybki początek nowego tygodnia.