Czekałem blisko czternaście lat, by móc obejrzeć sequel ulubionego filmu z dzieciństwa, jednego z najważniejszych tytułów mojego życia. Poprzedniczkę obejrzałem kilkanaście razy, była ona dla mnie główną inspiracją do zabaw ze znajomymi we wczesnej podstawówce, impulsem do napisania pierwszego koszmarku-opowiadania, wreszcie - czas przy komputerze spędzałem z adaptacjami growymi. I wiecie co - gdy tylko usłyszałem, że ojcowie projektu - Brad Bird wraz z Pixarem, zabiorą się za sequel, poczułem wielką ekscytację wymieszaną z lękiem - o to, czy nie upadnie wzorzec z dzieciństwa, czy idealizowanie i sentyment nie zabiją we mnie odbioru „dwójki”. Po polskim seansie przedpremierowym mogę już spokojnie odetchnąć i napisać - mamy kandydata do Oscara w kategorii „Najlepszy pełnometrażowy film animowany” i tytuł, który powalczyć może o miano najlepszego dzieła kinowego 2018 roku.

Wczoraj dobiegła końca tegoroczna edycja imprezy D23 Expo, organizowanej w dwuletnich odstępach czasu przez firmę Disney. W trakcie trzydniowego wydarzenia, które odbyło się w Anaheim Convention Center, zaprezentowano materiały z nadchodzących produkcji filmowych wytwórni. Pokazów doczekały się nowe animacje studia Pixar, takie jak Ralph Breaks the Internet: Wreck-It Ralph 2 oraz The Incredibles 2, Marvel pozwolił rzucić okiem na Avengers: Infinity War, a na deser przygotowano zakulisowe nagranie ze Star Wars: The Last Jedi.

Zygzak McQueen po raz drugi zajechał do kin. No, jeśli liczyć jego drugoplanowy występ w dwójce to trzeci raz. Jestem w fajnym okresie swojego życia, gdy mogę już bez problemu zabrać na seans mojego syna (bez problemu = nie licząc częstych wypraw na siku). Jakie było moje zaskoczenie gdy okazało się, że nowe Auta są bardziej filmem dla mnie, niż dla trzyletniego reprezentanta grupy docelowej.

W głowie się nie mieści dostało owację na stojąco po premierze w Cannes. W zasadzie wszystkie recenzje rozpływają się nad nową animacją studia Pixar. Chwalą jaki to mądry, zabawny i wzruszający film. Rzecz dla wszystkich widzów, niezależnie od wieku i stanu. Więc wybrałem się do kina pełen pozytywnych myśli, a wyszedłem totalnie zniszczony, ale w dobrym tego słowa znaczeniu. W głowie się nie mieści to animowany geniusz!

Pete Docter, twórca Potworów i spółki oraz Odlotu (czyli pixarowy wyjadacz) obserwował swoją dorastającą córkę i wpadł na doskonały pomysł: a gdyby tak zobaczyć, co dzieje się w głowie takiej małej dziewczynki? Kolejnym krokiem była pre-produkcja, która jednemu z producentów zajęła aż 5,5 roku, później zaczęto tworzyć technologię niezbędną do np. animowania kulkowej, błyszczącej skóry postaci w filmie, a zakończono na rozsyłaniu scenariuszy do potencjalnych aktorów, z których większość się popłakała po przeczytaniu całości. A od 1 lipca w kinach możemy obserwować doskonały efekt końcowy tej tytanicznej pracy.

Jeśli zastanawiacie się czasem, które studio z wielkiej trójki: DreamWorks, Walt Disney, Pixar jest dziś najlepszym twórcą filmów animowanych, to śpieszę z podpowiedzią - to, którego maskotką jest charakterystyczna biurowa lampka. Oto historia mojego dorastania spleciona z najlepszymi pełnometrażowymi animacjami Pixara.

Krótkometrażówki to nie tylko durnowate filmiki, o których zapominasz chwilę po obejrzeniu. Istnieje kilka takich, które mogą zachwycić, wzruszyć, a nawet wbić w fotel, bo mają w sobie coś, czego czasem brakuje ich długometrażowym siostrom.

Krótkometrażowe filmy animowane – wiele osób po przeczytaniu tych słów ma przed oczami średniej jakości historyjki puszczane w kinie tuż przed jakąś dłuższą animacją. Zazwyczaj jest to kilkuminutowa, bardziej lub mniej sensowną bajeczka, której nadrzędnym celem jest rozbawienie, ewentualnie poruszenie najmłodszych widzów.

Dla koneserów animacji (jakkolwiek śmiesznie to brzmi), krótkometrażówki to kopalnia genialnych treści i intrygującej grafiki, która często ma do zaoferowania o wiele więcej niż jej długometrażowe koleżanki.

Niewiele jest filmów na które czekałem w tym roku z taką niecierpliwością, jak na Meridę Waleczną. Pierwszy zwiastun filmu, jeszcze bez oficjalnego polskiego tytułu, miałem okazję obejrzeć chyba w okolicach listopada ubiegłego roku i z miejsca się w nim zakochałem: niesforna, ruda nastolatka, która z łukiem w ręku postanawia walczyć o prawo do swojej własnej ręki i wszechobecny, szkocki akcent. Spodziewałem się wypełnionej gagami "szkockiej wersji" Zaplątanych i choć już teraz mogę napisać, że efekt końcowy zupełnie rozminął się z moimi oczekiwaniami, to wyszło to filmowi tylko na dobre.

Na zorganizowanym w amerykańskim Anheim konwencie D23, przeznaczonym dla fanów Disneya, przedstawiciele studia Pixar zdradzili swoje filmowe plany na najbliższe lata. Poza zapowiedzianymi już obrazami takim jak Brave i Monster University, producent Toy Story potwierdził, że prowadzi wstępne prace nad tytułem, który może okazać się piksarowym odpowiednikiem Incepcji oraz historią rozgrywającą się w świecie gier wideo.