Jako gracz zapoznałem się z wieloma produkcjami, które wciągnęły mnie w mniejszym lub większym stopniu. Przyznaje ze smutkiem, że tych drugich spotykam coraz mniej. Możliwe, że jest to kwestia przesytu, a może gry faktycznie nie są już tak dobre jak kiedyś. Jednak co jakiś czas wychodzi gra, która pochłania mnie w całości, przenosząc do zupełnie innego świata. O takich produkcjach aż chce się pisać! O tym czy dana gra będzie w stanie mnie wciągnąć decyduje zawsze jakiś inny czynnik. Raz będzie to grafika innym razem mechanika rozgrywki czasem złoży się na to parę elementów. Należy przy tym pamiętać, że owe elementy to kwestia umowna i nieco płynna gdyż zazwyczaj parę elementów zachodzi na siebie. Ciężko na ten przykład stwierdzić, który element zdecydował o sukcesie Battlefielda 3. Jest to jednak temat, który poruszę może innym razem. Dziś skupię się na tym co mnie urzekło w konkretnej produkcji - gry, która jest już jakiś czas po premierze: Alan Wake. W przypadku Alana Wake'a zdecydowała narracja.
O startowaniu wiem tylko tyle, że trzeba zaczynać od początku. Nigdy wcześniej nie musiałem zaczynać swojego. Postanowiłem więc zobaczyć jak zaczynali inni bloggerzy. Bynajmniej nie zamierzałem odgapiać, ja tylko szukałem inspiracji. Ku mojemu, zdziwieniu wszyscy zaczynali bez zbędnym ceremonii powitalnych. Może tak właśnie należy zacząć? A może jest to kwestia osobowości, które w przypadku bloggerów powinny charakteryzować się silnym indywidualizmem. Początkowo chciałem zacząć tak jak wszyscy ale nie potrafię. Czuję wewnętrzną potrzebę powiedzenia "cześć" oraz omówienia tego i owego. Lecz żeby za bardzo nie odstawać i na nauki ścisłe znajdzie się miejsce.
W trosce o czytelnika, który zapędził się w tą niebezpieczną dla psychiki część Internetu, podzieliłem tekst na część, która ma przybliżyć sylwetkę autora tego tekstu oraz cześć poświeconą prężnie rozwijającej się gałęzi nauki - Imagineskopii.
