Adol Christin to jeden z najstarszych i największych bohaterów gier wideo. Czerwonowłosy chłopak pokonuje potwory od ponad 30 lat. Idzie mu to na tyle dobrze, że właśnie debiutowała kolejne gra opowiadająca o jego perypetiach. Tylko czy Ys IX: Monstrum Nox dorównuje poprzednim wyprawom bohatera?

Ys to jedna z moich ulubionych serii gier wideo. Jak wypada ósma część na Switchu? Czy w ogóle warto się nią interesować? Czy warto od niej zaczynać?

Ys Seven nareszcie pojawił się na zachodzie. I kto miał wiedzieć ten wie - to udana konwersja bardzo dobrego jRPG-a, z serii znanej z ogromnej dynamiki, przygodowego klimatu oraz doskonałej ścieżki dźwiękowej.

Długo oczekiwałem Ys: Oath in Felgahana w wersji na PC, wersji wreszcie legalnie dostępnej na Steam. W ogóle nie przeszkadzało mi to, że grę skończyłem kilka razy w wersji na PSP, a mój głód podsycały opowieści, jakoby wersja na PC była lepsza. Niestety, nie jest. Jest natomiast ładniejsza i pomimo kilku słabości względem wersji oryginalnej to nadal jeden z najlepszych RPGów akcji w historii gatunku.

Pojawienie się Ys: Oath in Felghana na Steamie może być jedną z najważniejszych wiadomości dla fanów RPG w tym roku. Składa się bowiem tak, że na świecie są dwa ogromne kłamstwa – że wszystkie jRPG są podobne i że nie ma dobrych jRPG na PC. Gry Falcomu nie tylko udowadniają ile w tym nieprawdy, ale nawet pomimo kilku lat na karku wciąż są w ścisłej czołówce gatunku. Od action-RPG, które rozgrywką onieśmielają gry BioWare, po klasyczniejesz podejście do gatunku bijące na głowę nawet Final Fantasy VII. Od szlifowania znanych elementów, po eksperymenty. Jest na co czekać.

Niejaki Chesskid1 z forum NeoGAF wypatrzył nazwę Ys: Oath in Felghana w rejestrach Steama, przypisaną do firmy XSEED, która niedawno pojawiła się w nich jako „nowy partner”. To najprawdopodobniej oznacza, że japoński wydawca gier zamierza wypuścić na tej popularnej wśród graczy pecetowych platformie swoją produkcję reprezentującą gatunek jRPG. Kultową, świetną, głęboką? Nie mam pojęcia, bo nigdy w nią nie grałem. Nasz gameplayowy ekspert w sprawach pikseli i dobrych gier, Pita, napisał jednak w swojej jak zwykle obszernej recenzji tak:

Felghana to fantastyczna, niemalże perfekcyjna gra, która swoją niepozorną długość nadrabia prostotą, świetnym designem i dopracowaniem każdego aspektu. (...) Podróż Adola to naprawdę  ponadczasowa gra i moje numero duo na PSP (po Tactics Ogre), którego wstyd nie znać jeżeli kocha się gatunek RPGów.

Kocham gatunek RPG, a Ys: Oath in Felghana znam tylko z nazwy, więc od tamtej pamiętnej recenzji nienaturalnie pocę się ze wstydu. Oczywiście mógłbym zagrać w ten tytuł na moim wysłużonym PSP, ale do tej pory nie było na to czasu. Być może wybiorę wersję na pecety – jeśli takowa powstanie – bo w ten sposób można by wesprzeć pewną sprawę, która chyba wszystkim wyjdzie na dobre. Mówię oczywiście o większej dostępności świetnego gatunku jRPG na komputerach i otwarciu się japońskich deweloperów na zachodni rynek pecetowy.

Motyw poszukiwacza przygód jest jednym z najczęściej spotykanych w grach wideo, ale niewiele firm wykorzystuje go w sposób tak udany i urokliwy jak seria Ys. Przygody Adola Christina najłatwiej jest określić jako mieszankę Zeldy oraz Metroida, przyprawioną jednak o wystarczającą ilość własnych cech, żeby mogła spokojnie stać obok tych wielkich serii. Falcom tworzy gry niezwykle dopracowane oraz w udany sposób wykorzystujące na nowo zasady gatunku – i choć Ys: Oath in Felghana jest z pozoru kolejnym japońskim RPGiem akcji, to spod skrzydeł żadnego inne zespołu nie wyszła jeszcze taka gra.

Seria Ys to jeden z filarów gatunku action-RPGów. Nie tylko, wraz z pierwszą Legend of Zelda, pozwolił na wyklarowanie się jego formuły i udoskonalenie jej, ale przez lata rozwijał się oferując różne formuły zabawy dla posiadaczy kilkunastu platform sprzętowych.

Przygody Adola to bardzo radosne połączenie sieczenia i skakania wrzucone w prędkość jakiej nie powstydziłby się pewien niebieski jeż nawet po mocnym towarze, podkręcone dodatkowo maksymalnie czadowym OSTem z mocnymi gitarami w tle.

Kto mógłby uwierzyć, że można zrobić dobre, ciekawe, przyjemne gry z … pisania wyrazów na klawiaturze? Niewielu. Ale spece od elektronicznej rozrywki udowodnili, że da się wszystko. Wystarczy odrobina chęci, a czasem również chodliwa licencja i już wszystkie panie maszynistki mogą zdobyć dla siebie zajęcie na długie zimowe wieczory, a być może kiedyś i nabić wysoki licznik punktów. I pomyśleć, że kiedyś nie wyobrażałem sobie, że da się szybko pisać na klawiaturze…

Zapraszam do lektury.