Atelier to jedna z tych serii, o których nie mówi się zbyt wiele. Z tego powodu nie każdy zdaje sobie sprawę, ze liczba odsłon cyklu liczona jest w dziesiątkach i co chwilę powstają nowe części. Móiwmy o grach JRPG na kilkadziesiąt godzin, które pojawiają się z taką częstotliwością, że nim skończę jedną z nich, już szykuję się na kolejną. Nie ma w tym nic złego, o ile jest się w stanie wyrobić z czasem i kolejne gry są warte naszej uwagi. Ciekawe jak Atelier Sophie 2: The Alchemist of the Mysterious Dream wypada w kwestii jakości?

W ostatnich latach japońskie gry role playing mają się zaskakująco dobrze. Wróciliśmy do czasów, gdy na rynku ciągle pojawiają się nowe produkcje i kontynuacje popularnych serii. Dobra jest tak dużo, że czasem trudno za tym wszystkim nadążyć. Zwłaszcza jeśli chcemy sprawdzić wszystko, co twórcy mają nam do zaoferowania. Ja jednak wygospodarowałem trochę czasu, by sprawdzić Monark. Czy ten nowy tytuł ma szansę zaistnieć przy tak bardzo nasyconym rynku JRPG?

Miałem okazję zagrać w całkiem sporo gier osadzonych w uniwersum Warhammer 40K. Większość to przeciętniaki i niewypały. Trafi się jednak trochę ciekawych produkcji wartych zagrania. Jest też kilka gier wybitnych jak pierwsze dwie odsłony cyklu Dawn of War. Ciekawe, do której kategorii będzie należeć Warhammer 40 000: Shootas, Blood & Teef?

Pewne pomysły są tak wielkim niewypałem, że najlepiej o nich zapomnieć i udawać, że nie istnieją. Niestety niektóre porażki lubią o sobie przypominać. Dlatego do Dynasty Warriors 9 Empires podchodziłem niezwykle sceptycznie. Za bardzo przejechałem się na podstawowej wersji gry i po prostu wątpiłem, że Empires będzie czymś wartym uwagi. Czy miałem rację?

Czy twórcom indyków znudzi się kiedyś retro estetyka i tytuły robione na kolanie? Strzelanki 2D przez lata zostały doprowadzone niemal do perfekcji. Tytuły mające na karku kilka dekad sprawdzają się świetnie i są mega grywalne. Jak więc można usprawiedliwić produkcje takie jak Queeny Army?

Bloodborne to prawie idealna gra dla osoby takiej jak ja. Jako fan twórczości From Software zacierałem ręce na myśl o grze typu souls w horrorowej otoczce. W końcu groza jest bardzo bliska mojemu sercu. Do tego uwielbiam tytuły, które zaskakują, mają zakręconą fabułę i atmosferę przypominającą sen. Wisienką na torcie była inspiracją twórczością H.P. Lovecrafta. Nie wyobrażam sobie, czy dałoby się uczynić ten tytuł jeszcze lepszym. Ktoś jednak chyba miał całkiem ciekawy pomysł co w tym kontekście zrobić. Co gdyby Bloodborne powstało na oryginalne PlayStation? Efektem tej intrygującej idei jest realizacja w pełni grywalnego Bloodborne PSX

Bloodborne PSX to demake kultowej i uwielbianej gry From Software. Mamy doczynienia z Bloodborne w wersji jakiej prezentowałby się na pierwszym PlayStation, gdyby tytuł powstał jakieś dwie dekady temu. Jest to naprawdę ciekawy patent o gra sprawdza się naprawdę dobrze. Ja śmiem powiedzieć, ze estetyka PSX dodaje produkcji jeszcze trochę atmosfery tejamnicy.

Poniżej odrobina gameplayu prezentująca jak dobrze wygląda i wypada ten tytuł. Fani Bloodborne i miłośnicy estetyki PlayStation powinni być bardzo zadowoleni. Ja miałem naprawdę sporo frajdy

Tytuł można sprawdzić na komputerze. Wystarczy tylko udać się Itch.io i pobrać grę za darmo. https://b0tster.itch.io/bbpsx

Warto mieć otwarte oczy. Inaczej trudno zobaczyć wszystkie duchy, zmory i potwory skradające się wokół nas każdego dnia. Dodatkowo z zamkniętymi oczami prawdopodobnie śpimy. Gdy śpimy, nie mamy możliwości grać. Jeśli nie gramy, możemy przegapić fajne gry. Jeśli przegapimy, fajne gry to świat będzie smutny i nudny. O czym to ja pisałem? W każdym razie warto sprawdzić Kingdom of the Dead.

Trudno chyba wymyślić coś nowego i ciekawego. W głowie mam trochę pomysłów na gry, które byłyby oryginalne, ale niezbyt wciągające. Biurowy RPG, gdzie musimy przetrwać każdego dnia godziny, unikając pracy, walcząc z tabelkami i psującymi się aplikacjami.Skradanka o unikaniu szefa w biurze. Gra sportowa o wyścigu z biura do domu itd. Łatwo jest coś wymyślić. Trudniej, żeby to było porywające. Dlatego wielu twórców trzyma się znanych nam schematów i ewentualnie dodaje do nich odrobinę unikatowych aspektów. Czy Maglam Lord, czyli JRPG z dodatkową dawką humoru wart jest naszego czasu?

Prawie równo rok temu miałem okazję zagrać we wczesną wersję interesującej gry role playing prezentującej alternatywną wersję legendy o królu Arturze. Czas płynie strasznie szybko i ledwie zdążyłem się obrócić, a wspomniana gra już nadchodzi. Skorzystałem z okazji i kolejny raz zerknąłem na to jak King Arthur: Knight’s Tale ma się na kilka tygodni przed premierą.

Mam wrażenie, że twórcy gier nie wykorzystują w pełni potencjału starożytnego Rzymu. Na przestrzeni lat pojawiło się trochę świetnych gier wykorzystujących ten setting. Mam jednak wrażenie, ze olbrzymi potencjał tego miejsca jest trochę marnowany. Na szczęście od czasu do czasu pojawiają się gry takie jak Expeditions: Rome. Wtedy przypominam sobie, że gry wideo to nie tylko smoki, roboty i demony.