Samotny chłopczyk na ciemnej ścieżce nie miał za dużo do powiedzenia. Ciche organy oraz regularne uderzenia w plemienne bębny wcale nie poprawiały mu nastroju – szedł jednak i szedł, aż zaczął biec, popędzany przez trzaski i dzwony. Tylko wyczekiwał momentu, w którym zostanie złapany i uprowadzony, pobity i pozbawiony życia. Nie spodziewał się, że uda mu się uciec – biegł jednak i biegł, aż zaczął latać. A kiedy zaczął latać, wszystko ucichło i straciło znaczenie w szaroburej przestrzeni. Chłopiec upadł.

Męska ręka jest potrzebna w rodzinie. Kobieta będąca matką nie jest w stanie sama sobie ze wszystkim poradzić – z wychowaniem dziecka, z uprawą roli – jej ojciec oraz mąż dwoili się więc, aby jak najbardziej odciążyć śliczną blondynkę. Mimo natłoku pracy byli szczęśliwi spędzając czas wspólnie i nie mieli żadnych powodów do zmartwień. Do przyjścia śnieżnobiałej koperty z oficjalnym, wojskowym lakiem.

League of Legends jest przez wielu uznawane za uproszczonego klona Doty. Jest w tym trochę racji – obydwie te gry należą do gatunku MOBA (Multiplayer Online Battle Arena), z czego ten drugi tytuł jest zdecydowanie bardziej rozbudowany i problematyczny. Wymaga wielu godzin treningu, poznawania postaci i mapy, a każdy najmniejszy błąd może skończyć się źle dla całej drużyny. Myślę, że właśnie z powodu tej różnicy w poziomie „wejścia” League of Legends stało się znacznie bardziej popularne, przynajmniej wśród moich znajomych. Zbliżamy się właśnie do zakończenia czwartego sezonu i z tego powodu przypominam sobie, jak wyglądała ta gra kiedyś, oczywiście z mojego punktu widzenia. Jak zaczęła się ta przygoda?