Z czego wykastrowano Mafię II?

Planowałem o tym napisać dawno temu - w końcu temat nie jest nowy - ale po przemyśleniu sprawy postanowiłem poczekać z publikacją niniejszego artykułu kilka miesięcy. Powód? Liczyłem na to, że większość rzeczy usuniętych z podstawowej wersji, zostanie dodanych w płatnych rozszerzeniach DLC. Teraz gdy ostatni z nich pojawił się wreszcie na rynku i wiemy co oferują, możemy dokładnie sprawdzić, jaką grą mogłaby być Mafia II, gdyby większość planowanych w procesie produkcji atrakcji znalazła się w finalnej edycji gry.

Na początek kilka słów komentarza ode mnie. Nie uważam, że Mafia II jest zła. Wprost przeciwnie – podtrzymuje pozytywne zdanie, które wyraziłem w sierpniowej recenzji. Dziś skończyłem grę po raz drugi i bawiłem się naprawdę świetnie. Owszem, niedociągnięcia są widoczne gołym okiem, ale mimo swoich wad nadal jest to produkt wart uwagi.

Jeden z pierwszych obrazków z gry, które pojawiły się w sieci. W pełnej wersji gry o takiej kurtce można było pomarzyć.

Czy Mafia II byłaby produktem lepszym, gdyby wszystko to, co opiszę poniżej, zostało w niej zawarte? Nie ma żadnych wątpliwości, że tak. Czesi mieli kilka naprawdę fajnych pomysłów (vide pozwolenie na broń) i szkoda, że ostatecznie ich nie zaimplementowano. Gra byłaby bardziej rozbudowana i dłuższa, co również odbiło by się korzystnie na następczyni kultowej „jedynki”.

Co zatem usunięto z drugiej Mafii?

Zakończenia

Pod koniec czerwca w sieci pojawiła się informacja, że twórcy gry postanowili zrezygnować z alternatywnych zakończeń i zamiast czterech różnych finałów, przygotowali jeden, za to ich zdaniem najlepszy. W rzeczywistości wycięto trzy epilogi, które powinny następować po wydarzeniach w obserwatorium! Żeby było jeszcze ciekawiej, dopiero po wyświetleniu któregoś z nich, na ekranie miał pojawić się wieńczący zmagania napis „Koniec”. W finalnej wersji gry faktycznego „końca” nie ma. Po ostatnim filmiku oglądamy napisy i po dłuższej chwili wracamy do menu głównego.

 Trzy brakujące epilogi to:

• Najwyższy czas (18 października 1953)
• Przyjaciele na śmierć i życie (22 lipca 1955)
• Rodzinna firma (18 stycznia 1954)

Prolog

Rozpoczynający zmagania epizod we Włoszech był pierwotnie zdecydowanie dłuższy. Misja Stary kraj figuruje na liście scenariuszy dopiero jako ósma z kolei, co oznacza, że Scaletta miał w miasteczku San Celeste znacznie więcej do roboty:

• Zaginiony w akcji
• Błyskawiczny kurs sycylijskiego
• Zabawa w chowanego
• Człowiek honoru
• Poczucie obowiązku
• Wsparcie/Poczucie obowiązku wer. 2 (alternatywa, jeśli wyjdą wszyscy razem)
• Szwadron śmierci
• Władza ludu
• Stary Kraj

Misje poboczne

Tutaj dokonano największych cięć. W Mafii II zachowała się tylko jedna misja poboczna (w polskiej wersji określana mianem fuchy), a dotyczyła ona obrony prostytutki przed gburowatym młodzieńcem, który wjechał w tył samochodu należącego do kobiety. Lektura plików tekstowych uświadamia nas, że dodatkowe zadania zlecało kilku ważnych bohaterów niezależnych: Mike Bruski ze złomowiska, Derek Papallardo z portu, Charlie - właściciel sieci warsztatów samochodowych oraz Eddie Scarpa, podwładny Carla Falcone. Część z nich pojawiła się w dodatkach DLC, np. misję Drogi samochód dla Charliego można zrobić w rozszerzeniu Joe’s Adventures.

Niektóre usunięte misje poboczne zapowiadały się bardzo ciekawie, bo poruszały wątki pominięte w pełnej wersji gry, np. stosunki Scaletty z kobietami. Z drugiego rozdziału (Nie ma to jak w domu) skasowano np. zadanie związane z Monique – jego celem było wyjście z dziewczyną do kina w dzielnicy Midtown. Ślady po tej misji zostały jedynie w plikach tekstowych.

Przykładem wykastrowania podstawowej wersji gry może być też misja, w której Vito musiał zniszczyć samochody stojące w garażu - jej obszerny fragment zaprezentowano po raz pierwszy na wspomnianym już filmie z targów Gamescom. Ostatecznie zadanie to wylądowało w dodatku Joe's Adventures, ale w stosunku do oryginału zostało ono znacznie okrojone. Zainteresowanym polecam obejrzenie poniższego filmu.

Pozwolenie na broń

W Mafii II nie można chodzić po ulicach z wyciągniętą pukawką, bo popadamy w konflikt z prawem – kiedy policjant zobaczy Scalettę z pistoletem w ręku, natychmiast stara się go zaaresztować. Tymczasem w roboczej wersji gry Vito mógł zaopatrzyć się w dokument uprawniający do noszenia broni palnej, który na dodatek można było pokazać stróżom prawa. Potwierdzają to nie tylko pliki tekstowe gry, ale również pamiętny zwiastun Mafii z ubiegłorocznych targów Gamescom. Możliwość zaprezentowania wspomnianych papierów gliniarzowi (Show your LTC, w polskiej wersji Pokaż pozwolenie na broń)  pojawia się wśród dostępnych opcji, co można zobaczyć na poniższym obrazku.

Policjantowi można było pokazać pozwolenie na posiadanie broni.

Z ukrytych w plikach Mafii II tekstów wynika, że licencję na broń (zapewne podrobioną) załatwił Scalettcie Giuseppe:

Odbierz pozwolenie na broń od Giuseppe.

Reputację

Autorzy zaimplementowali w Mafii II system reputacji, który na bieżąco oceniał działania Scaletty. Jak działał? Na to pytanie odpowiada nam sama gra, bo choć jej autorzy ostatecznie cały mechanizm zablokowali, to jednak zapomnieli usunąć z plików tekstowych przyporządkowanych mu treści. W polskiej wersji językowej odpowiedni komunikat  przedstawia się następująco:

Szacunek, jakim się cieszysz, rośnie w miarę wykonywania misji i robót. Im wyższy poziom szacunku, tym niższe są dla ciebie ceny w sklepach, mandaty i łapówki. Szacunek zmniejszy się, jeśli będziesz zabijał policjantów, cywili oraz popełniał inne przestępstwa. Równocześnie wzrosną dla ciebie ceny.

O poziomie reputacji gracz informowany był podczas zmagań, w plikach do dziś ukryta jest fraza:

Szacunek: %d/100

Największe kary czekały za zabicie cywilów, o czym również informował stosowny komunikat:

Zabiłeś niewinnych ludzi. Twoja reputacja spada.

Inne ciekawe rzeczy

W plikach tekstowych można znaleźć o wiele więcej informacji na temat rzeczy, które zostały w grze zaimplementowane, ale z różnych względów nie trafiły do ostatecznej wersji. Poniżej znajdziecie moim zdaniem te najciekawsze:

• Vito mógł nauczyć się otwierać sejfy, co zapewne wiązało się z możliwością okradania domów, sklepów, bądź innych instytucji.
• Na liście broni pojawiają się niedostępne w pełnej wersji gry akcesoria: nóż, kastet, klucz francuski, rurka, tasak, łom, pałka, butelka i kij bejsbolowy. Wygląda na to, że Vito mógł walczyć praktycznie wszystkim, co znalazł pod ręką, a moduł odpowiedzialny za walkę w zwarciu był bardziej rozbudowany.
• Scaletta mógł czytać gazety – stąd pewnie spora liczba kiosków w Empire Bay, które pojawiają się w pełnej wersji gry.
• Istniała opcja sprzedaży paliwa z cystern na stacjach benzynowych. Być może było to związane z jakąś misją.
• Mike Bruski kupował od Scaletty kradzione samochody. W celu sprzedaży odprowadzało się je do specjalnego garażu, prawdopodobnie na złomowisku (w pełnej wersji można jedynie niszczyć pojazdy w prasie, co jest równoznaczne z otrzymaniem zapłaty).
• W Mafii II strzelać uczymy się na złomowisku Bruskiego. Autorzy zaprojektowali również odrębny tutorial, który pozwalał poćwiczyć na strzelnicy.
• Czesi eksperymentowali z trybem multiplayer. W plikach tekstowych zachowały się komendy wyświetlane w trakcie walk zespołowych.
• Vito mógł korzystać z taksówek jak normalny pasażer. Pierwotnie w rozdziale Nie ma jak w domu podróż taksówką nie odbywała się automatycznie, Scaletta musiał przywołać pojazd na ulicy i włożyć walizkę do bagażnika.
• Mafia II oferowała pierwotnie nie trzy, a cztery poziomy trudności. W pełnej wersji zabrakło ostatniego, ekstremalnego. Cytat: Zastanów się dwa razy, nim wybierzesz poziom ekstremalny. Będzie on olbrzymim wyzwaniem nawet dla graczy, którzy o strzelankach wiedzą wszystko.
• Gra pozwalała strzelać zza kierownicy samochodu. W opcjach można było nawet przyporządkować tej funkcji odrębny klawisz.