New World Computing, czyli najpiękniejsze logo

Miałem pisać o Heroes of Might & Magic III: In the Wake of Gods. Zainstalowałem jedną z najlepszych gier w historii, aby zacząć grać musiałem przeczekać intro, które widziałem już setki razy. Tym razem było inaczej. Nie mam na myśli filmu wprowadzającego nas w fabułę, ale animowane logo New World Computing. Powróciło do mnie jak dawno zapomniane wspomnienie.

Ziemia formujca się z gazów i materii w wielką kule ognia, która zastygnie z czasem, aby wśród jej jaskiń nasi przodkowie mogli namalować pierwsze dzieła sztuki rodem z Lascaux. Zwierzęta drgające przy akompaniamencie brązowawego światła pochodni. Plafon rodem z salonów oświeconych Francuzów; d'Alembert, Diderot, Monteskiusz, Wolter. Atlas podtrzymujący już zastygłą bryłę na tle roślinnych ornamentów mitologicznej pustki Wszechświata. Średniowieczna rycina prezentująca oblężenie zamku i ścieranie się wojsk. Żywcem przypominająca ekran walki w Heroes. Dopiero po tylu latach zauważyłem, że jest to celowy zabieg, który ożywia starodawne ryciny spoczywające w inkunabułach. Chimery, wiwerny, jednorożce, pegazy zawarte w ozdobnych inicjałach toczą mitologiczną potyczkę dzięki dłoniom mnichów zamkniętych w zimnych skryptoriach. Stworzenie człowieka w renesansowych kaplicach. Mitologia wymieszana z historią, marzeniami, pragnieniami, nadzieją na lepszy świat, który miał drzemać w naukach greckich i rzymskich. Lekki zarys mapy z czasów wielkich odkryć geograficznych przypomina ekscytacje podczas odkrywania mapy w samej grze. Zdjęcie satelitarne Ziemi lekko obracającej się wokół własnej osi. Miecz, a raczej XVII wieczny rapier, wbity w jej środek przypomina swoją obecnością o nieustannej przemocy, dzięki, której możemy cieszyć się dostatkiem.

To intro jest jedyne w swoim rodzaju tak jak i Heroes of Might and Magic 3. Wiele czasu straciłem na tą strategie. Niech ten krótki tekst będzie hołdem dla New World Computing.