Recenzja Road Not Taken - uroczo z nożem przy gardle

Road Not Taken to gra logiczna stworzona za inspiracją poematem Roberta Frosta, który nosi zupełnie ten sam tytuł. Wykonało ją studio Spry Fox odpowiedzialne wcześniej za skromne produkcje, przeznaczone głównie na platformy społecznościowe. Czy próba podbicia komputerów osobistych i konsol może zostać uznana za udaną? Jak najbardziej. Road Not Taken to świetny tytuł logiczny, do tego roguelike z wysokim poziomem trudności i mimo swoich wad wciąż wydaje się czymś, co powinno nas wszystkich zainteresowań.

Akcja Road Not Taken toczy się w lesie podczas śnieżnej zamieci. Nasze zadanie sprowadza się do prostej rzeczy – przetrwania. Zwiedzamy świat, a więc są i elementy przygodówki. Rozwiązujemy łamigłówki, tajemnice za pomocą interakcji, a więc mamy i grę logiczną. A także coś więcej – elementy roguelike za sprawą losowo generowanych poziomów i permanentnej śmierci. Wysoki poziom trudności sprawia, że ginie się wyjątkowo często, żeby umierać z frustracji rzeczywiście.

I poziom trudności to byłby absolutny plus tej produkcji, gdyby nie jedna, zasadnicza wada. Nic nie otrzymujemy wielkiego w zamian za naszą gehennę. Gdyby twórcy postarali się o to, żeby gra była bardziej wynagradzająca za nasze sukcesy, to byłby strzał w dziesiątkę, bo poziom trudności zrealizowano dobrze, oczywiście poza tą wspomnianą rzeczą. To jednak jedyna najistotniejsza wada w tym tytule.

Gra normalnie oferuje sporo treści i jest udana zarówno jako gra logiczna, jak i roguelike. Losowo generowane poziomy są kawałem świetnej roboty, różnią się między sobą i permanentna śmierć nie będzie nas zmuszać do widoku tych samych lokacji. Zwłaszcza że graficznie prezentują się ciekawie. Niestety nie spodoba się to każdemu, ale oprawa graficzna wygląda niekonwencjonalne i słodko, ale to pewnie tak w ramach pozorów, w końcu gra to piekło od fundamentów.

Generalnie mechanika jest zrealizowana bardzo dobrze. System walki jest prosty, a mimo to daje nam spore pole do popisu w ramach combo. Gameplay tej gry jest na wysokim poziomie i mimo wielu odniesionych porażek wciąż mamy ochotę w nią grać. Gorzej z tym kiedy ją ukończymy, gra się po prostu kończy, ale może to i dobrze. Niemniej trochę sporo nam zajmie jej ukończenie zważywszy na wciąż wspominany przeze mnie wysoki poziom trudność.

Oto jak Road Not Taken stało się tak naprawdę grą logiczną z elementami roguelike o słodkiej oprawie, a tak naprawdę jest czymś brutalniejszym niż by się wydawało z początku. Myślę, że pomimo błędów, jeśli gra wciąż nas interesuje, to jest grą dobrą. Widocznie jej zalety są istotniejsze od wad. Dlatego wystawiam wysoką ocenę, moim zdaniem na taką zasługuje. Przydałoby się tylko tytuł doszlifować. Ale tylko tyle, bo myślę, że tak czy owak osiągnął swój sukces.