Spiski, polityczna korupcja, zamachy, sekretne rządowe organizacje, szaleni samobójcy, wielkie sekrety z przeszłości. Wszystkie te hasła to codzienność z naszych gazet. Jednak jeśli dorzucimy do tego reinkarnacje, wieczną walkę dobra ze złem, masochistów na bungie, chorych psychicznie superbohaterów i fabułę, która ma tyle warstw, że kompletnie traci sens to otrzymamy kolejną przygodę ze Wspaniałego Świata Sudy. No bo tylko ktoś taki jak Suda51 był w stanie stworzyć killer7 i jeszcze sprawić, że Capcom wyda ten tytuł na konsole. Teraz killer7 trafiło na PC a moją misja jest przekonać jak najwięcej osób do sprawdzenia tej produkcji.

Jednak kiedyś nie było to tak widoczne, a my byliśmy innymi graczami. Chociaż nie jest to jedyna rzecz, która kiedyś była odmienna, a czynników tej inności na pewno było mniej niż teraz.

Słysząc słowa „gra oparta na licencji popularnego tytułu”, automatycznie w głowie prawie każdego gracza uruchamia się lampka alarmowa. Nauczeni przez doświadczenie podchodzimy do takich tytułów z naprawdę wielką ostrożnością. Zdecydowanie nie są to obawy bezpodstawne, w większości przypadków gry te są zwykłymi crapami i mają na celu tylko wyłudzenie pieniędzy od fanów danego uniwersum/tytułu. W natłoku słabizny i przeciętności zawsze znajdzie się jednak coś godnego uwagi. W poniższym zestawieniu postaram się przedstawić kilka pozycji, które moim zdaniem (ocena ta oczywiście jest subiektywna) są warte uwagi a niekoniecznie przebiły się do mainstreamu.  Liczę, że w komentarzach napiszecie które Waszym zdaniem gry oparte na licencjach są warte sprawdzenia.

Nie lubię gier, które z powodu jakichś dupnych pseudo problemów wywalają mnie do menu głównego. Zwłaszcza jeśli dzieje się to nagminnie i postęp zrobiony przez ostatnie kilkanaście do kilkudziesięciu minut idzie się rąbać. Z tego powodu nie mam zbyt wiele dobrego do powiedzenia na temat Overkill's The Walking Dead. Ten tekst staje się więc bardziej przestrogą niż „profesjonalną” recenzją.

Spośród mnóstwa powstających niezależnych projektów, można wyłowić wiele ciekawych produkcji, które nie miałby szans na powstanie, gdyby ich los zależał wyłącznie od wielkich tuz branży gier. Tym grom rozpędu musi nadać pasja i poświęcenie ich twórców, działających często w zaciszu swoich domów, bez zaplecza profesjonalnego studia deweloperskiego. Jednym z tych tytułów jest tworzone praktycznie jednoosobowo Hard Ancient Life, historyczny city-builder, wzorowany na kultowych strategiach od studia Sierra, szczególnie zaś na Faraonie i dodatku do niego – Kleopatrze. Z autorem tej powstającej strategii Jackiem Turkiem udało się nam uciąć małą pogawędkę.

Among thousands of independent projects in development, there are many interesting productions that would never have the chance to be founded if their fate relied solely upon big companies of the computer game market. These titles must be driven by passion and devotion of their creators, who very often work  at home without any support from professional developers’ studios.  A good example of such game is a one-man creation – Hard Ancient Life. It’s a city builder inspired by famous strategies in productions from Sierra Company’s good old days, especially Pharaoh and its addon – Cleopatra. We had a chance for a small chat with its author  Jacek Turek.

Witajcie gracze. W co gracie tym razem? Bardzo chciałem się wyrobić na Halloween z napisaniem tekstu o Umineko oraz o dodatku Undead Nightmare do Red Dead Redemption. Nie udało się, ale co się odwlecze, to się nie uciecze. Zawsze możemy się umówić, że stosuję kalendarz juliański, w którym Halloween jeszcze nie było. Zamierzam także pograć w Uncharted 2, z którym zamierzam się pożegnać raz na zawsze po dziewięciu latach wspaniałej zabawy. Szerzej o tym przeczytacie w dalszej części tekstu, do której serdecznie zapraszam wszystkich zainteresowanych.

SNK to jedna z tych legendarnych firm, o których nie mówi się zbyt wiele. Japońska korporacja swego czasu miała olbrzymi wkład w rozwój branży elektronicznej rozrywki. Dodatkowo SNK stoi za wieloma klasykami epoki arcade, w tym bijatykami które rywalizowały z produkcjami Capcom. Dzisiaj najciekawszą informacją o SNK jest to, że firma ta należy do chińskiej korporacji specjalizującej się w fermach kurczaków. Innymi słowy z SNK już nikt się nie liczy. Czy wydanie SNK 40^thAnniversary Collection zmieni ten stan rzeczy?

Mad Max 2 to jeden z najbardziej wpływowych filmów science fiction powstałych w przeciągu ostatnich 40 lat. Produkcja ta zainspirowała masę innych filmów, gier czy książek. Bez drugiej odsłony przygód Maxa na powstałby mój ukochany Fallout. Trudno też sobie wyobrazić jak wyglądałaby manga Fist of the North Star, gdyby kilka lat wcześniej na ekrany japońskich kin nie wszedł ten przełomowy film. Dlatego niech nikogo nie zdziwi, ze Fist of the North Star: Lost Paradise to taki japoński Mad Max.

Przygotujcie swe widły i pochodnie, albowiem będę narzekać na Red Dead Redemption 2! Narzekać pośród zachwytów oczywiście, bo wiadomo było, że twórcy serii GTA poniżej swoich standardów nie zejdą. Taka renoma ma jednak swoją cenę. Raz, że moje oczekiwania były odrobinę wyższe, to jeszcze przy tak ogromnej ilości zawartych detali i aktywności, łatwo jest się pogubić i przestać skupiać na tym, co naprawdę jest ważne. Coś takiego przytrafiło się chyba podczas długich prac nad Red Dead Redemption 2.

Ja jeszcze się zbieram szoku wywołanego przez  październikowy wylew gier. No bo kto po Red Dead Redemption 2, Call of Duty Balck Ops IIII czy Fist of the North Star: Lost Paradise ma czas na inne gry? Komu chce sę wydawać jeszcze inne gry? Na takie coś może sobie pozwolić tylko twórca Undertale, który na koniec miesiąca serwuje nam demonstracyjna wersję Deltarune. Do tego Aksys atakuje nas Halloweenowym straszakiem w postaci Death Mark. A tu zza winkla zbliżają się listopadowe premiery. Co ja biedny zrobię z tymi wszystkimi tytułami?