Źródło: wallbase.cc

Przytłoczony rozmaitymi obowiązkami masz mało czasu na granie. Gdy w końcu uda ci się wygospodarować luźną godzinę jesteś zbyt zmęczony i senny, by uruchomić ogrywany od kilku godzin tytuł. Nawet jeśli byś się na taki krok zdecydował to ucierpi na tym prezentowana historia, nie docenisz kunsztu grafików, a i być może w ogóle utkniesz na jakimś nieco bardziej wymagającym fragmencie, nie mając potrzebnej koncentracji i dysponując słabszym refleksem. Możesz zdecydować się na inne, mniej angażujące formy rozrywki. Ewentualnie możesz szukać ratunku w pozostawionej właśnie na taką okazję „grze drugoplanowanej”.

Ta i wszystkie inne ilustracje w tekście pochodzą ze strony wallbase.cc

Po kilkunastu godzinach spędzonych z Gran Turismo na PSP stwierdzam, że to wprost niezwykłe połączenie spełniającego dziecięce marzenia prezentu z  ukrytym pod ładnym papierkiem rozczarowaniem. Z jednej strony mogę zabrać ze sobą wszędzie potężny garaż rozmaitych modeli różnych marek i pościgach się nimi po znanych, słynnych , kultowych trasach, leżąc w łóżku lub jadąc autobusem. Z drugiej jednak, po każdych trzydziestu minutach zabawy zaczyna mi tak bardzo doskwierać brak trybu kariery, że potrzebna jest przerwa.

W tym roku zobaczymy kilka "interesujących" samochodówek. Interesujących wziąłem w nawias, bo jak to z nowym Need for Speed będzie, to na dwoje ślepa babka wróżyła. Seria od dawna goni swój własny ogon i z wyjatkiem Shiftów nie była w stanie zaoferowac mi niezapomnianych doznań. Choc muszę przyznać, że jak już się do którejś części usiądzie, to czas jakoś zleci. Tyle tylko, że ochota do z każdą mijającą godziną po pierwszym wyłączeniu gry jest coraz mniejsza. Rivals będzie się świetnie sprzedawał, jak każdy NFS, ale nie sądzę, aby przebił mur, w który z uporem maniaka wali głową Electronic Arts.

Czekam z wywieszonym jęzorem na Gran Turismo 6. W tej serii smakuje mi przede wszystkim klimat serwowany przez Polyphony. Ten jazzik w tle menusów zawsze rozkłada mnie na łopatki. Podobnie jak i kartonowe samochody, ale w demie szóstki jest już wyraźny postęp. Kiedyś dla piątki kupiłem porządną kierownicę, oby teraz dało się ją jeszcze lepiej wykorzystać. Szkoda tylko, że gra nie jest tytułem startowym na PS4. Och, co to byłaby za wojna z Turn 10!

Przeniesienie Gran Turismo na PSP było spełnieniem marzeń setek tysięcy graczy. Wirtualna encyklopedia motoryzacji wreszcie stała się mobilna i zyskała tym samym kolejny gigantyczny atut. Dzisiaj już każdy posiadacz handhelda Sony może pokonywać ostre zakręty Seattle Circuit i walczyć z oponentami na Deep Forest nawet w kolejce do lekarza, w autobusie lub podczas nudnego wykładu na uczelni. Czy wersja na PSP to 100% Gran Turismo jakie fani pokochali na dużych platformach? Okazuje się, że nie do końca. Są elementy, których obecność lub brak mogą zaskoczyć każdego fana serii Polyphony Digital.

Niektórym procenty są konieczne do dobrej zabawy. Inni traktują je jako miły dodatek, który ułatwia przełamanie niektórych granic i pokonanie przeszkód. Jest też grupa, dla której procenty mogą stanowić dodatkową motywację. Po piętnastu godzinach gry na tablicy podsumowującej progres w Wipeout Fusion wskaźnik procentowy dobił do jednej czwartej. Po raz kolejny przekonałem się, że wymaksowanie gry wyścigowej to zadanie dla największych fanatyków, twardzieli i osób, które mają duże zapasy wolnego czasu.

Pod koniec XX wieku w rewolucyjnym i genialnym Gran Turismo na pierwszym PlayStation pojawiło się sto osiemdziesiąt samochodów. Dla maniaków motoryzacji było to istny raj na Ziemi. Nie dziwne więc, że tytuł szybko zdobył popularność i rozpoczął serię, którą kojarzy każdy szanujący się gracz w Polsce i na świecie. W kolejnych odsłonach rozmiar garażu jeszcze bardziej się rozrósł, a sam tytuł stał się niemal wirtualną encyklopedią samochodów. Wtedy też staliśmy się kierowcami testowymi, których twórcy zaczęli rzucać za kierownicę rozmaitych marek, modeli i typów aut.

Mam tu na myśli oczywiście ostatnią odsłonę serii. Jest to moja pierwsza gra na konsole PS3 – zestaw ten nabyłem razem ponad miesiąc po premierze gry. I choć w kolekcji czekają inne gry, których nawet jeszcze nie ruszyłem to GT przyciąga mnie i bardzo często do niego wracam.
W tym tekście postaram się wymienić powody dlaczego Gran Turismo przewyższa inne tytuły i ciągle mnie woła.

W czasie, gdy większość kibiców ekscytuje się finałem Ligii Mistrzów, ja z niecierpliwością oczekiwałem na ten weekend z całkiem innego powodu. Dzisiaj (a właściwie wczoraj) o 16:00 rozpoczął się jubileuszowy, 24-godzinny wyścig na kultowym torze Nürburgring Nordschleife, w którym wystartowało aż 170 zespołów. Dla większości miłośników sportów motorowych pierwsze skojarzenie z trwającymi całą dobę zawodami stanowi z pewnością Le Mans. Moim zdaniem zdecydowanie ciekawiej prezentuje się jednak położone w Niemczech Zielone Piekło. Jeśli nigdy do tej pory nie interesowaliście się tą dyscypliną sportu, to właśnie macie ku temu bardzo dobrą okazję, dzięki oficjalnej transmisji na żywo. Wszystkich zaintrygowanych tą tematyką zapraszam do dalszej lektury…

W drugiej odsłonie Weekendu z 3D opisuję moje wrażenia z kilkugodzinnego spotkania z dwoma grami: symulatorem Gran Turismo 5 oraz strzelanką Killzone 3. Zagrałem też w demo God of War: Duch Sparty, czyli konwersji z PSP na PlayStation 3, która również pracuje w trybie 3D.

Kilka godzin w 3D za mną, więc w końcu mogę stwierdzić, że gapienie się na ekran w specjalnych okularach męczy wzrok i może skończyć się  bólem w skroniach. Czy warto poświęcić zdrowie i ryzykować wymiotami dla gier 3D? Przekonacie się w tym tekście.

Dobre intro nie jest złe - jak niesie stare, mądre ludowe przysłowie. I pomimo, że niejedno intro mi się podobało, niejedno jest dla mnie kultowe i niejedno wolę bardziej niż grę do której je stworzono to trzy filmy początkowe utkwiły w mej pamięci na wszeczasy...

Gran Turismo 3 (PAL)

Klasycznie, aż sztampowo. Ale jak pięknie ;(!