Kilka dni temu recenzowałem dla GOLa Dead Rising 2. Moja ocena nie była zbyt pozytywna i wydawało mi się oczywistością, że podobnie zareaguje większość graczy. A tu co? Game Informer 95%, Game Spot 85%, IGN 80%! Jeszcze ciekawszy jest fakt, że najniższa ocena na metacritic to 70%. Nawet takie hity jak nowa Cywilizacja czy Halo: Reach mają na liczniku 1-2 niższe oceny. WTF?! Pomyślałem sobie: Hmm… może miałem zły humor jak grałem w tego risinga? Może jak zagram drugi raz zmienię zdanie? No to zagrałem. 

Kontrowersje, jakie wzbudziła stosunkowo niewysoka ocena przyznana Dead Rising 2 przez Kwiścia, zachęciły mnie do przeanalizowania tego, z jakim przyjęciem produkcja Capcom spotkała się w pozostałych regionach świata. Okazało się, że sprawa nie jest na tyle prosta, na ile mogłaby się wydawać. Z kolei na deser pokazuje Wam niecodzienne Gramy, w którym pewna Japonka o dużych... zębach, pokazuje nam co ciekawsze fragmenty przygód Chucka Greena.

Chuck Green jak najbardziej sprawny.

Obraz wart jest więcej niż tysiąc słów. Premierowy zwiastun Asura's Wrath - więcej niż milion. Dlatego też nie będę tu przeciągał i zaproszę Was od razu do oglądania. Krótko mówiąc - Bayonetta spotyka No More Heroes i napotyka Street Fightera IV idącego w parze z jakąś totalnie odjechaną masakrą. A na deser jakiś wkur... dubler Króla Kosmosu z Katamari Damacy. Capcom, a konkretnie studio Cyber Connect 2, w najlepszej możliwej formie.

Nie znam się na uniwersum Resident Evil. Nie znam nazw wszystkich potworów, nie znam dziejów i genezy poszczególnych bohaterów. Wiem natomiast jedno, filmy są na 100% gorsze od gier:) Tak się składa, że całkiem niedawno zrobiłem sobie mały maratonik RE - obejrzałem wszystkie części w jeden wieczór. Nie trudno zgadnąć, że najlepsze wrażenie pozostawił Resident numer 1 - najspójniejszy w kwestii wizji, z ciekawie poprowadzoną akcją i naprawdę doborowym soundtrackiem (Marilyn Manson, Slipknot, Depeche Mode!). Sequel wypada przy filmie Andersona jak kolejny odcinek Strażnika Teksasu. Nędzna reżyseria, mnóstwo idiotycznych pomysłów, cięty montaż i durnowata solówka Alice vs Nemesis, po której zastanawiałem się czy brać się za Extinction. Trójeczka nieco zmazała plamę poprzednika, głównie dzięki klimatycznym, westernowym elementom. Całość oczywiście dalej była głupia jak but, ale przynajmniej nie zawodziła od strony technicznej. Afterlife zapowiadało się na taką samą kiłę, ale ponowna obecność na stołku reżyserskim Paula W.S. Andersona spowodowała, że po kolejnym Residencie spodziewałem się przede wszystkim jajcarskiej rozwałki. I się nie zawiodłem!

Od dzisiaj szczęśliwi posiadacze Xboksów 360 mogą pobierać Case 0, a więc interaktywny prolog do Dead Rising 2. Zapraszam do analizy tego DLC, która powinna zainteresować zarówno posiadaczy konsol Microsoftu, jak i właścicieli innych platform, na które wydana zostanie kontynuacja. Przy okazji doradzam, czy warto się zainteresoweać się tym tworem, informując jednocześnie, czy dużo się straci w ogóle w niego nie grając.