Święto trzech "króli"

Ostatnio znalazłem trochę czasu, by wreszcie zająć się grami, które stały nierozpakowane na półce od kilku tygodni, a nawet miesięcy. Mowa tu o Metro 2033, Crysis 2, DIRT 3, GTR Evolution i Shift 2: Unleashed. Chciałbym się z Wami podzielić moimi pierwszymi wrażeniami dotyczącymi trzech ostatnich gier i jakoś porównać je ze sobą, korzystając z faktu, że jeszcze nie ochłonąłem po pierwszym uruchomieniu każdej z nich i na świeżo mogę zrelacjonować moje odczucia.

Fakt, że nie są to produkcje najświeższe, jednak starałem się także umiejscowić każdą z gier w konkretnych przedziałach (graficznych, targetowych, poziomu symulacji itp.).

Myślę, że tytułów nikomu specjalnie przedstawiać nie trzeba, bo każdy przecież wie na jaki rodzaj rozgrywki może liczyć w przypadku DIRTa, Shifta, czy GTR. Warto zaznaczyć, że szutrowe wyścigi mają charakter najbardziej arcade’owy, z kolei jeśli chodzi o wyścigi na szosie to w przypadku GTR mamy do czynienia z symulacją w pełnym tego słowa znaczeniu (mnóstwo ustawień auta, respektowanie przepisów, treningi, kwalifikacje…), gdy Shift 2 tylko (albo aż) stara się nią być.

Po pierwszym uruchomieniu GTR Evolution byłem pewny, że to kolejna gra od SimBin. Szybko odnalazłem się w charakterystycznym menu i czym prędzej wystartowałem w wyścigu. Po przejechaniu pięciu okrążeń najbardziej spodobał mi się model jazdy, który nie dosyć, że przyjemny, to na powitanie udowodnił mi, że kiedy tylko zbyt przesadzę z gazem na zakręcie to auto odwdzięczy mi się uślizgiem tylnej osi. Dochodzi do tego charakterystyczna mechanika, uniemożliwiająca bardzo szybkie pokonywanie zakrętów - nie da się pokonać ostrego zakrętu, dodając jednocześnie gazu. Przyjemność z jazdy gwarantowana. Przemówił do mnie też przeraźliwy hałas, wydobywający się z silnika – to lubimy. Do tego mnóstwo licencjonowanych samochodów, serii wyścigowych i torów. Kogoś, kto jest wzrokowcem może nieco odrzucić grafika, ale jednak gra ma swoje lata. Trochę ją w tym momencie krzywdzę, porównując do konkurencji, wykorzystującej najnowsze technologie, ale uważam, że GTR Evolution nie ma się czego wstydzić i ile traci w grafice, tyle zyskuje w przyjemności z jazdy i profesjonalnego podejścia do tematu wyścigów.

Przyszedł czas na DIRT 3. Wiedziałem, że to ewolucja drugiej i pierwszej części. Nikt przecież nie zapowiadał rewolucji w serii. Nadal mamy do czynienia z rajdami i wyścigami po szutrze, czasem też po asfalcie. W kolejnych odsłonach DIRTa zmieniały się tylko proporcje rajdów do wyścigów (w pierwszym DIRTcie najwięcej było rajdów, w drugim najwięcej wyścigów, teraz jakby to wyrównano). Na początku wita nas nowy design menu. Nie ma już przyczepy, zastąpiono ją tradycyjną listą, a przejścia pomiędzy poszczególnymi menusami „umilają” nam wkurzające i zbyt długie animacje. Model jazdy jest prosty, lekki i przyjemny, nawet z wyłączonymi wszystkimi asystami. Nie warto nawet grać z włączoną jakąkolwiek asystą, bo gra wtedy staje się po prostu zbyt łatwa. Wyścigów i rajdów jest sporo, jednak dużym minusem jest to, że rajdy są zbyt krótkie. Nie oczekuję OS-ów w ilości sześciu-siedmiu, jak to było w przypadku nieodżałowanych Colinów, ale pojedynczy OS mógłby być nieco dłuższy. Grafika, tradycyjnie, jest ładna, nie zmieniła się jednak od czasów drugiej części, ale nie ma się do czego w tej kwestii przyczepić. Można powiedzieć, że Codemasters delikatnie przesuwa się do przodu, stojąc w miejscu.

I na koniec (last, but not least) został Shift 2: Unleashed. Przyznam, że jestem tą grą zachwycony. Model jazdy dalece bardziej symulacyjny niż w przypadku DIRTa, acz nie tak bardzo jak w GTR, daje mnóstwo satysfakcji. Po każdym wyścigu powtórka aż prosi się, by przeanalizować co można poprawić w naszej jeździe. Modele samochodów są rewelacyjnie wykonane, do modelu zniszczeń również nie mam zastrzeżeń. Pomijając nawet kwestię dużej ilości zawodów, aut, tras, nocne wyścigi, które okazują się być sporym wyzwaniem oraz ładne menu to przyjemność, jaką daje gra jest oszałamiająca. I do tego dochodzi możliwość tuningu mechanicznego, wizualnego (a nawet fabrycznego), przez co faktycznie odczuwamy wzrost mocy, czy przyczepności na torze. Kamerę, umiejscowioną na kasku (w kasku?) kierowcy, którą tak chwaliło się Slightly Mad Studios można potraktować jako ciekawostkę. Efektowna, ale nie efektywna. Mimo wszystko, póki co, jestem najnowszym Shiftem oczarowany!

Podsumowując – nie żałuję pieniędzy wydanych na każdą z gier. W przypadku DIRT 3 powiedzieć, że się zawiodłem to za dużo, jednak chyba oczekiwałem czegoś więcej po tej produkcji. Oby WRC 2 (premiera już niebawem, bo za miesiąc) od Milestone było tym, na co czekają fani rajdów samochodowych, a więc odpowiednikiem GTR Evolution w świecie WRC.

GTR Evolution to gra dla miłośników symulacji, którzy szukają czegoś innego niż rFactor, a przy okazji mają ochotę na solidnie wykonaną i ładną grę. Ma ona swój target i nie stara się zachęcić kogoś na siłę. Lubisz albo nie. Ja zdecydowanie „lubię to”. Swoją drogą zastanawia mnie, dlaczego wciąż tak cicho o GTR 2011, które ma mieć premierę w tym roku (w co osobiście wątpię)... Myślę jednak, że warto czekać na tę produkcję, bo będzie to prawdopodobnie czyste i wymagające ściganie.

Z kolei największe zaskoczenie dla mnie to Shift 2: Unleashed, który jest złotym środkiem, między symulacją, a typową grą wyścigową dla mas. Mówiąc dla mas mam na myśli ludzi, którzy lubią gry ładnie opakowane – taki właśnie jest Shift 2: ładny, dopracowany, dający przyjemność z jazdy, którą doceni nawet gracz preferujący gry bardziej realistyczne.Zarówno Shift 2: Unleashed, jak i DIRT 3 mogę z czystym sumieniem polecić każdemu, natomiast GTR Evolution spodoba się jedynie fanom symulacji.

Na koniec powiem jeszcze, że fani wirtualnych i realnych czterech kółek nie mają powodu do narzekań.  23 września premiera F1 2011, 7 października WRC 2011, 18 października Need for Speed: The Run, a w przyszłym roku Grid 2 i zapewne GTR 2011... będzie się działo, a ja na pewno podzielę się z Wami pierwszymi wrażeniami z ww. gier :)