Mroczny Rycerz na łopatkach - recenzja Batman:Year One

Geneza Mrocznego Rycerza na kartach komiksu Year One zawsze wydawała mi się bardzo interesująca. Zupełnie inne podejście do tematu walki z przestępczością, motywy działania, wreszcie doskonale odzwierciedlony realizm „brudnego miasta” i ciekawie poprowadzona postać porucznika Gordona, który znacznie odbiegał od swojego fajtłapowatego wizerunku kupiły mnie bezgranicznie. Dlatego na wyjście animowanej ekranizacji Batman: Year One czekałem ze sporymi oczekiwaniami. Skoro materiał wyjściowy jest tak genialny, to co stało na przeszkodzie, aby animka była równie dojrzała i klimatyczna?

Nie lubię zaczynać recenzji od słowa „niestety”, ale tym razem nie mam po prostu wyjścia. Niestety, animowany Year One to porażka na całej linii. Z trudem przychodzi mi wymienienie jakichkolwiek zalet. Rozczarowałem się totalnie i w sumie dziwię się, że dotrwałem na seansie do końca. Za katastrofalny efekt odpowiadają moim zdaniem dwie osoby: Sam Liu oraz Lauren Montgomery. To właśnie ten duet reżyserski mógł spowodować, że Year One będzie filmem co najmniej bardzo dobrym, może nie dorównującym komiksowi, ale wciąż atrakcyjnym. Jednakże stało się zupełnie odwrotnie. Najbardziej rzucające się w oczy wady tej produkcji to:

• fabularna mielizna – to co sprawdzało się w komiksie, nie sprawdziło się w ogóle w filmie. Przeskoki o kilkanaście/kilkadziesiąt dni szkodzą, powodują chaos i zostawiają mnóstwo pytań bez odpowiedzi. Historia biegnie do przodu nie starając się o za bardzo o zachowanie ciągu przyczynowo-skutkowego. Ot po prostu oglądamy wyrwane z kontekstu sceny, które bardzo często ucinają się w połowie.

• kompletnie zepsuta geneza Batmana – przy tak ważnym elemencie całej historii nie można „jechać” bezgranicznie na koncepcji Millera. W animce Year One wygląda to tak jakby Bruce Wayne po powrocie do Gotham kopnął w drzewo (które potem się przewróciło, lol), następnie zauważył nietoperza i....już. Mamy Batmana, mamy mściciela w kostiumie. Film wymaga rozwinięcia, skupienia się na poszczególnych czynnikach, na psychice bohatera. Nie można ot tak odbębnić transformacji.

• Idiotyzm niektórych scen – wynika to z szatkowanej historii przeniesionej z komiksu. Jakież było moje zdziwienie gdy ni z gruchy ni z pietruchy akcja przeniosła się na środek ulicy gdzie Wayne urządził sobie sparing z Seliną Kyle. Walka oczywiście jałowa i bezsensowna, z której nic kompletnie nie wynika.

• Wspomniana Selina Kyle... komiks, ok rozumiem. Ale w filmie ta postać po prostu przelatuje przez 2 sceny i tyle ją widzieliśmy.

• Jakość dialogów – dramat. Wszyscy (może prócz Seliny) plumkają coś tam pod nosem, są do bólu „poważni”, smutni, zasępieni, zamyśleni. Przez chwilę myślałem, że Gotham to miasto samobójców. Wayne poza jedną sceną chodzi zbolały, Gordon jest nudziarzem do potęgi, a jego na szybko odbębniony romans (jak było w komiksie, to musi być również w filmie, nie?) po prostu zapycha czas, aby reżyser dobił do tych 60 minut. Tragedia.

• Brak dobrej muzyki. Ta pojawia się w mocniejszej formie dopiero w napisach końcowych.

• Brak określonego celu/wątku – generalnie to jest problem również komiksu. Reżyser mógł lepiej przedstawić Carmina Falcone i wówczas mielibyśmy rzetelny czarny carakter. Niestety, przez cały czas obserwujemy na przemian jak to Wayne sobie łazi po mieście, a Gordon...Gordon mówi do siebie.

• Kretyńskie sceny akcji. Przykład: Wayne bez kostiumu i gadżetów biegnie na dachu bo ja wiem, może 8-piętrowca, spogląda w dół i skacze na dach ciężarówki. Z 8-piętrowego budynku. Aha. Dalej jest jeszcze lepiej. Wayne z Gordonem skaczą z mostu na wysokości kilkudziesięciu metrów. Reżyser robi cięcie i pokazuje jak obaj otrzepują się z błota. Nosz do....wafla. Czy ktoś myślał tworząc takie kwasy?

Batman: Year One zawiódł mnie potwornie. Seans filmu Sama Liu oraz Lauren Montgomery był dla mnie traumatycznym przeżyciem, gdyż zwyczajnie pokazał lenistwo i brak inwencji u twórców. Komiks o takiej konstrukcji fabularnej nie nadaje się na pełnoprawną ekranizację, no chyba, że ktoś wykaże się inteligencją i zrobi z tego dwugodzinną historię, która będzie krążyła wokół komiksowych wątków, natomiast nie będzie się na nich zamykać. Batman: Year One to fuszerka, zrobiona na szybko i bez polotu.

OCENA 2/10

Korzystając z okazji - wszystkim czytelnikom gameplay.pl oraz Gry-OnLine.pl życzę spokojnych i wesołych świąt oraz szczęśliwego nowego roku!