Na zdjęciu od lewej: Johnny54, Svitlica17, ja, Razorback, Lou93

Motyw wykorzystywania wrogów jako postaci do gry jest przedni. Odważne próby w rodzaju Left 4 Dead, Gears of War lub Dead Space 2 chyba ostatecznie przekonały twórców, że taka opcja jest odbierana przez konsumentów tylko pozytywnie. Czemu więc mający potężną bibliotekę monstrów i ciekawe uniwersum Capcom tak długo każe nam czekać na podobny projekt?

To prawdopodobnie zwykły polski dom jakich wiele. Pan Marek, zapracowany ojciec rodziny po trzydziestce, wraca do domu do ukochanej żony Marii i synka Jacka po ośmiu godzinach niesatysfakcjonującej i poniżającej jego wewnętrzne ego robocie. Rodzina czeka, obiad czeka i telewizor z podpiętą konsolą także. Nadeszła chwila relaksu.

Niestety spokój zostaje zmącony, gdy pan Marek siada po pomidorówce na kanapie, odpala Dead Space 2 i chcąc nie chcąc wdaje się w dyskusje ze swoim synem-graczem. Jacek niedługo skończy przygodę Isaaka, bo ma na to więcej czasu po szkole. Ojcu zasadzi spojlera, ale i wbije szpilę w jego „gracz-doświadczenie”. Zmęczony psychicznie Marek da upust swoim emocjom w liście do ulubionego periodyku.

Ostatnio sporo mówi się o rozwoju grafiki w grach. Mogliście o tym przeczytać także na gameplay.pl, gdzie rozprawialiśmy nad stagnacją oprawy audiowizualnej, zastanawialiśmy się nad drogami rozwoju i przypominaliśmy sobie dawne śmieszne sytuacje, w których właściwą grę pomyliliśmy ze wstawką.

Idąc tropem podobnych rozmyślań postanowiłem sprawdzić, czy naprawdę ostatnio gry komputerowe stoją w miejscu pod względem grafiki. A co nadaje się do analizy czegokolwiek lepiej, niż człowiek?

Nie tak dawno wspominałem o Capcom i intrze do Onimusha 3 jako dobrym przykładzie na zaangażowanie niektórych twórców w tworzenie mniej istotnych elementów swoich dzieł (z całym szacunkiem dla filmów otwierających). Idąc dalej tropem pracy deweloperów nad różnymi składnikami gier zauważyłem, że często spora ilość czasu pracy idzie na tworzenie scen śmierci.

Strach towarzyszy ludzkości od samych jej początków i wydaje się, że na tę niezbyt przyjemną emocję jesteśmy już skazani. Boimy się przeróżnych rzeczy, a gry nie są tu wyjątkiem. Wewnątrz niusa zamieszczam wideo pokazujące, jaki wpływ na pewnego gracza miała gra Amnesia: The Dark Descent. Do tego przykłady innych gier, które potrafią wywołać ciarki na plecach...

Odkopując wiadomości z rynku gier z ostatniego okresu automatycznie uruchomiłem swój zmysł spekulanta. Nadchodzi koniec nowych premier, Panowie i Panie! - zakrzyknąłby furiat. Ale my podejdziemy do tematu na spokojnie.

Odwieczny konflikt "grywalność kontra grafika" trafił i pod strzechy mojego domu. Wszystko oczywiście przez nowe tytuły wydawane na konsole obecnej generacji, którym trochę daleko do zewsząd promowanego standardu „High Definition”. Szczególnie w multi.

W sieci zadebiutowały kolejne dwa klipy z filmu Resident Evil: Afterlife, którego premiera zbliża się nieuchronnie (10 września w Polsce, światowa dzień wcześniej). Wszystkich zainteresowanych zapraszam do rozwinięcia. Znajdziecie tam również dwa wcześniej udostępnione fragmenty filmu.

W sieci zadebiutowały dziś dwa, wysoko energetyczne clipy z nadchodzącego Resident Evil: Afterlife. Upublicznione fragmenty to akcja w najczystszej postaci, częściowo znana z dostępnych zwiastunów. Nie zobaczymy jednak żadnych rozmów pomiędzy bohaterami, dlatego też nie należy się martwić o ewentualne spoilery fabularne.

Przypomnę tylko, że czwarta odsłona filmu Resident Evil, z Millą Jovovich w roli głównej, zadebiutuje w kinach już w przyszłym miesiącu, 10 września. W filmie zobaczymy również znanego ze Skazanego na śmierć Wentwortha Millera oraz Ali Larter, którą możemy podziwiać w serialu Heroes.