Wyobraża sobie ktoś z was świat bez działającego Internetu? Brak Facebooka, Instagram i dziesiątek innych aplikacji, które obecnie stanowią o naszym cyfrowym „ja”. Cały świat tak bardzo uzależnił się od sieci, że gdyby jej zabrakło, nastąpiłaby prawdziwa apokalipsa. Czy miliardy ludzi pozbawione nagle swojego sensu istnienia, potrafiłyby się odnaleźć w nowej rzeczywistości?

Mark ma przesrane. To znaczy przesrane miał już wcześniej, gdy rodziców zabiła spadająca samobójczyni. Albo przy całej tej aferze z pożarem sierocińca.. Ale teraz? Teraz ściga go mafia, rodzina i przyjaciele kopnęli w zadek, a narkotyki robią mu z głowy rollercoaster.

Zaledwie kilka miesięcy po debiucie serii Shadow Raptors na rynku pojawia się kolejny tom całkiem dobrze zapowiadającej się powieści sci-fi. Szybko pragnę uspokoić wszystkich zaniepokojonych ekspresowym postępem prac, które mogły odbić się na jakości dzieła – nadal jest dobrze. Autor najwyraźniej ma nieograniczone pokłady wyobraźni i czuwa nad nim muza (niewykluczone, że w postaci kota), odpowiedzialna za powieści z gatunku space opera.

Historia zbliża się coraz szybciej do wielkiego finału, obie strony konfliktu są gotowe do ostatecznej potyczki, a twórców serii ponosi coraz to większa wyobraźnia podczas projektowania walk. Do końca Akame Ga Kill! pozostało już tylko dwa tomy i wszystko wskazuje na to, że na czytelnika czekać w nich będzie ostra jazda bez trzymanki.

Coś na początek

John W. Campbell najbardziej znany jest z bycia wydawcą Astounding Science Fiction. Pełnił tą funkcję od 1937, aż do swojej śmierci w 1971. W ten sposób stał się siłą napędową amerykańskiego złotego wieku s-f. Jednak zanim w pełni poświęcił się wspomnianemu czasopismu, potrafił znaleźć czas aby samemu coś napisać. Jego najbardziej znanym opowiadaniem jest Who goes there?  z 1938.

Mroczne, duszne i ciasne podziemia, grupka śmiałków, która wyrusza z niebezpieczną misją i wszechobecna zaraza pochłaniające kolejne skalne korytarze oraz ludzi, którzy coraz bardziej zbliżają się do jej źródła. Kolejna książka scenarzysty gry Dragon Age, która ma zainteresować nie tylko fanów gry, ale również miłośników powieści fantasy. Czy tak jest?

Akcja coraz bardziej nabiera tępa, krew leje się większymi strumieniami, a starcia z oponentami są coraz to bardziej widowiskowe. Zarówno Takahiro, jak i Tashiro po kilku bardzo dobrych pierwszych tomach serii nie usiedli na laurach i ciągle mają nowe pomysły na dalszy rozwój Akame Ga Kill!

Otaczająca rzeczywistość daje nam wystarczająco wiele inspiracji, by na jej podstawie tworzyć zapierające dech w piersiach, grające na emocjach i zostające z czytelnikiem na długo historie. Przeszłość jest bogata w niezwykłe przypadki heroizmu, ale i makabryczne zbrodnie i niewyjaśnione po dziś dzień zagadki. To doskonały materiał dla pisarza. Niektórzy z nich, jak James Ellroy, decydują się jednak nie tyle bazować na faktach, co kreatywnie je wykorzystać, mieszając fikcję z prawdą. Na tym opiera się styl autora, metahistoryczny, który dumnie reprezentuje Czarna Dalia. Tytuł, o którym prawdopodobnie mieliście już okazję usłyszeć.

Pierwsza myśl, jaka przychodzi do głowy słysząc tytuł Akame Ga Kill to świetne anime, które zdołało podbić serca widzów na całym świecie. Nie można jednak zapominać o pierwowzorze telewizyjnego serialu, jakim jest równie świetna manga. Komiks będący tworem początkującego scenarzysty i pomysłowego rysownika, który znalazł swoje miejsce w wielu domowych biblioteczkach.

I znów złapałem bakcyla związanego z serią książek Mroczna Wieża Stephena Kinga. Wszystko przez film oraz pierwszy tom, który opisywałem niedawno. Bez zbędnego przedłużania zapraszam na Inny Regał #27, gdzie opowiem o drugim tomie Mrocznej Wieży pt. Powołanie Trójki — po dwóch moich osobistych czytaniach. Najpierw jako nastolatek i teraz jako dorosły mężczyzna. Choć żona, ma co to tego inne zdanie. No cóż, facet zawsze chyba „BĘDZIE” w oczach kobiety dzieckiem. Trudno.