[Waszym zdaniem] Sztuka, czy kotlet?
Nikt już nie ma złudzeń, że przemysł rozrywkowy tworzą głównie specjaliści od fajerwerków wizualnych oraz wyciągania kasy z kieszeni potencjalnych klientów. Niewiele osób zwraca uwagę, że jesteśmy marketingowym towarem, a twórcy zamiast z pasji, tworzą kolejne utwory z chęci zarobienia jak najwięcej, jak najmniejszym kosztem.
Postanowiłem stworzyć cykl, w którym ja krótko zakreślam ramy problemu, a wy w komentarzach odpowiadacie co sądzicie na dany temat. Myślę, że pierwszym odcinkiem cyklu możemy określić moją wzmiankę o oryginalnej reklamie Capcomu. Liczę na ciekawe i wyczerpujące odpowiedzi.
Z łatwością łykamy kolejne hollywoodzkie produkcje, w których wybuch idzie za wybuchem, akcja za akcją, cięcie za cięciem. Nie ma czasu na chwilę refleksji, nie ma sensu zastanawiać się co się dzieje na ekranie, bo żadnej uczty intelektualnej się tam nie dopatrzymy. Tak jest z większością filmów AAA.
Jak jest z grami?
Czy mają w sobie jeszcze choć gram sztuki, czy są wyłącznie szyte na miarę obecnej skomputeryzowanej cywilizacji? Są taką samą niestrawną intelektualnie papką, czy może, pod osłoną wielkiej kasy, istnieją jeszcze nieprzekraczalne granice?
Czy Kickstarter to maszyna do tworzenia za kasę graczy kolejnego badziewia, czy może szansa na prawdziwie niezależne, oryginalne i twórcze gry?
Jak sądzicie, czy gry mogą być ostoją kreatywności w przemyśle rozrywkowym, czy są skazane na nieuchronną zagładę?
Czy wciąż można delektować się wyobraźnią twórców, czy należy tłumaczyć sobie piękną grafikę i ciekawą historię jako kolejny hak na klienta?
Czy przyzwyczaimy się do odgrzewanych kotletów i przestaniemy zwracać uwagę na oryginalne pomysły twórców mniej znanych?
Czy korporacje pożrą twórców niezależnych i wciągną ich do swojej wielkiej, brudnej machiny?
Jakie jest wasze zdanie? Podzielcie się nim w komentarzach.
