Już we wrześniu znowu się spotkamy!

„Generacja odgrzewanych kotletów” – tak złośliwi mówią o PlayStation 4 i Xbox One, narzekając jednocześnie że wydawcy gier „wolą wydawać reedycje zamiast tworzyć nowe tytuły”. Ja sam uważam jednak, że ponowne wydawanie gier sprzed kilku lat ma swoje dobre strony i postaram się to wyjaśnić w niniejszym wpisie.

Od ponad tygodnia świat szaleje na punkcie Pokemon GO–w hybrydy aplikacji geolokalizacyjnej z prostą grą wideo, dostępnej na urządzeniach mobilnych z systemami iOS i Android. Ten niemały fenomen jest jednak bardzo przeciętny jako gra, dlaczego więc odniósł tak duży sukces?

Fantastyczny sprzęt, wyposażony niemalże we wszystko czego potrzebuje przenośna konsolka, po kilku latach od premiery jest już praktycznie martwy. I boli mnie to, ponieważ Vita ma wciąż olbrzymi, niewykorzystany potencjał.

Killzone: Najemnik - wygląda i gra się świetnie

Uwaga: tekst leżał w szufladzie od 2010 roku, więc zdaję sobie sprawę, że warsztat może kuleć, a dziś dodałbym do listy jeszcze kilka tytułów ;)

Któż z nas jako dziecko nie lubił słuchać baśni i bajek? Magiczne opowieści potrafiły nas wciągnąć już po kilku zdaniach, wyobraźnia kreowała wspaniałe obrazy. Niektórym zamiłowanie do fantastycznych opowieści pozostaje na całe życie, jak twierdzą złośliwi, objawiając się później w formie zainteresowania książkami Fantasy. Spragnieni bardziej interaktywnej rozrywki w towarzystwie znajomych spędzali czas przy grach fabularnych. Dziś w gronie mediów plasują się także gry wideo, które także mogą przyjąć formę baśni, co pokazuje przykład trylogii Fable. Adresowanej wprawdzie dla odbiorców dorosłych, lecz niewątpliwie cechującej się charakterystycznym dla tego gatunku klimatem. I właśnie tej specyficznej, baśniowej atmosferze niektórych gier wideo zamierzam poświęcić niniejszy artykuł.