Wczoraj Nintendo zapowiedziało nową erę gier. No, może nie do końca nową erę, ale choćby z racji tego, że do rąk graczy trafi sprzęt o tyle nowatorski, co jeszcze zupełnie nie wiem czy w jakikolwiek sposób przydatny (a myślę tu o GamePadzie z ekranem LCD), to coś sie w końcu zadzieje. Nie mam złudzeń. Wii było dwoma Gamecube'ami złączonymi taśmą klejącą, Wii U ma być dwudziestoma Wii skręconymi sznurkiem. To za mało by rzeczywiście myśleć już o przyszłej generacji gier. Na co zresztą mam dowody w postaci pierwszych zapowiedzi. Nie ma w nich nic, co by wywołało zachłyśnięcie się nowymi możliwościami. No, ale to było wiadomo już od jakiegoś czasu. Myślę, że znacznie lepiej z kolejna generacją poradzi sobie porządny pecet.

Pamiętacie Chrisa Robertsa? Takiego typka, któremu w pewnym momencie zamarzyło się zostać słynnym panem reżyserem, a ponad dwadzieścia lat temu zrewolucjonizował świat kosmicznych strzelanin dając graczom epopeję zatytułowaną Wing Commander. W sumie pięć cztery części (bez Prophecy), a do tego niesamowitego Privateera i na dokładkę po odejściu z Origin, Starlancera i Freelancera. Chirs zapragnął powrócić do świata gier i ogłosił, że od roku pracuje nad czymś zatytułowanym Cloud Imperium. Szczegóły poznamy 10 października. W końcu technologia dogoniła jego marzenia, więc pora dać swiatu kolejna czastkę własnego talentu. Działa już teaser site, zainteresowani mogą też zacząć zapisywać się na listę fanów, by móc sobie powzdychać och i ach za utraconą bezpowrotnie młodością. Hasło dla niewtajemniczonych brzmi: 42. 

 Ja już się zaciągnąłem. Ten statek potrzebuje także Was.

No i udało nam się heroicznym wysiłkiem przygotować kolejny podcast. W tym odcinku na tapetę bierzemy nowego Steama i Greenlight, nikomu niepotrzebnego Windowsa XP, wciskamy kilka wazelin i faili, a także, co najważniejsze, omawiamy swoje pierwsze wrażenia dotyczące zabawy w Guild Wars 2. Pada też kilka słów na temat Sleeping Dogs. Przy okazji ja dwa razy daję plamę (z czego jeden raz bardzo głupio), a reszta towarszystwa ma uciechę. Ha, ten się śmieje, kto się śmieje ostatni :)