Dni Piasku – W tej fikcyjnej powieści o prawdziwej katastrofie trudno doszukać się słabych stron!

Gdy młody fotograf zostaje wysłany z misją dokumentowania miejsca dotkniętego katastrofą ekologiczną, uznaje to za życiową szansę. Nie może przypuszczać, jak głęboko poruszy go to, co tam zastanie. Dzieci w maskach gazowych, burze pyłowe czy rodzice chowający swoje dzieci z powodu pylicy płuc... Jego zdjęcia mają zwrócić uwagę rządu na kluczowe obszary klęski. Tylko jaką pomoc mogą zaoferować władze? Powstrzymają pył? Sprowadzą deszcz?

Holenderska autorka Aimée de Jongh stworzyła wspaniałą powieść. W niespiesznym tempie opowiada zmyśloną historię, portretując przy tym prawdziwe realia. W latach '30 ubiegłego wieku za sprawą wieloletniej suszy i intensywnej eksploatacji gruntów dziewiętnaście stanów pogrążyło się w piasku i pyle. Tak powstał rejon zwany Dust Bowl.

Również pomysł wysłania fotografów, którzy mieli na celu udokumentować kluczowe aspekty klęski, należy do faktów historycznych. Program ten był kamieniem milowym dla fotografii reporterskiej i dokumentalnej. Bogate archiwum Biblioteki Kongresu do dziś pozostaje kopalnią wiedzy i inspiracji zarówno dla historyków, jak i fotografów.

Aimée wciąga nas w ten wyjątkowy świat poprzez osobiste tragedie mieszkańców Dust Bowl. W ten sposób buduje emocjonalną więź, którą trudno zignorować. Robi to zresztą w znakomitym stylu. W jej sposobie opowiadania obrazem trudno namierzyć jakiekolwiek słabe punkty. Narracja jest tak płynna i klarowna, że sam Steve McCloud miałby problem, by wytknąć jej błędy w sztuce.

"Dni Piasku" to poruszająca opowieść, przez którą trudno nie zainteresować się portretowanym zjawiskiem. Historia przenosi nas do niezwykłego miejsca i czasów w sposób, który bezbłędnie odwołuje się do naszych emocji. Tytuł, który z można przedstawiać jako akademicki wzorzec komiksowej narracji.

Józek Śliwiński