Adam Jensen's Apartment

 

Gra bardzo często sugeruje, że to my jesteśmy Adamem. Kamera za jego plecami zbliża się do głowy i przechodzi w tryb pierwszoosobowy. Imersja w świat i sposoby wpływania na decyzje Jensena zostały zaburzone wizytę w jego mieszkaniu. Po raz pierwszy uderzyło mnie uczucie wtargnięcia w czyjąś prywatność w wirtualnym świecie.

Piękne wnętrze zalane złotym światłem wlewającym się przez żaluzje. Nierozpakowane pudła pełne przeszłości. Stonowana kolorystyka zakłócona pstrokatymi opakowaniami po płatkach śniadaniowych. Kartki życzące szybkiego powrotu do zdrowia. Zdjęcie Megan, butelki po tabletkach przeciwbólowych, samoprzylepne kartki poprzyklejane w losowych miejscach. Materac leżący na ziemi. E-mail dotyczący jego psa. Rzucone w kąt hantle doskonale obrazują sytuacje nowego, ulepszonego Adama.  Mieszkanie Jensena jest przesiąknięte depresją, tęsknotą, fizycznym bólem i rozbiciem duchowym. W tym doskonale zaprojektowanym pomieszczeniu jest coś niesamowicie wzruszającego. Zniszczone lustro mówi wszystko o stosunku Jensena do swojej nowej postaci. Poza tym ten subtelny gest ukazuje twardego i zawsze opanowanego Jensena w zupełnie innym świetle. Nie może poradzić sobie z nowym życiem, duchem poprzedniego życia i stresem związanym z pracą. Być może dlatego popadł w obsesje i starał się zbudować zegar wodny. Wszystko, aby odciążyć umysł.

Teleskop  i mikroskop leżące na biurku odsyłają nas do kluczowych estetyk intelektualnych i kulturowych dla recepcji Deus Ex. Wnętrza pomieszczeń mieszkalnych są wyposażone w barokowe meble. Krój ubrań przypomina hiszpańską zmodyfikowaną modę; bufki, kryzy, linie. Cała gra światłem w grze jest hołdem dla Caravaggia, według niektórych pierwszego malarza barokowego. Należy wspomnieć obraz patronujący grze, czyli „Lekcji anatomii doktora Tulpa” Rembrandta. Nie można również zapomnieć, że barok to niepokoje religijne, wojny w Europie, kontrreformacja i narodziny pesymizmu. Z drugiej strony patronuje nam renesansowe przekonanie o wielkości człowieka, o jego niczym nieskrępowanym rozwoju (Renesans narzucił ogromne znaczenia Dedalowi i Ikarowi). Towarzyszy temu optymizm poznawczy. Te dwa przeciwstawne nurty myślenia zderzają się w osobie Davida Sarfi’a i Williama Taggarta.

Tak naprawdę poglądy Sarifa i Taggart’a nie mają znaczenia, ponieważ Deus Ex pozornie akcentuje problem trans humanizmu jako najistotniejszego zagadnienia. Głównym bohaterem jest Adam i jego tragedia. Jensen mógł zostać poddany przemianie, ale to niczego nie zmienia. Nadal jest człowiekiem w świecie ludzkiej natury, ludzkich relacji. Nadal cierpi, czuje pustkę, nie może się odnaleźć, nadal jest okłamywany przez najbliższych mu ludzi, tonie w nałogach. Musi wybierać pomiędzy iluzorycznymi wartościami, które są tylko ukrytymi manipulacjami mającymi na celu korzyści dla danych grup. Deus Ex zawiera w sobie bardzo stary pesymistyczny wydźwięk głoszący, że nic nie zmieni natury ludzkiej.

Jedyną wartością powracającą często w fabule jest ratowanie życia postronnym, którzy zostali wplątani w koła wielkiej polityki i sieci intryg. Ratunek zakładników. Pomoc prostytutkom, które są tylko bezbronnymi kobietami w przestępczym świecie. Zebranie pamiątek po Megan dla jej matki. Śledztwo mające na celu wyjaśnienie śmierci Evelyn Carmichael. Została zamordowana przez swojego partnera, ponieważ była w ciąży. Lee Hong był zależny od majątku swych rodziców, więc zajął się sprawą. Pożądanie, cielesność, strata, strach. Adam osiąga coś na tym bardzo mało istotnym planie dla fabuły, ale to właśnie stanowi o jego człowieczeństwie. Sprzeciwienie się wyzyskowi, oburzenie złem, delikatność i czułość są wartościami drugoplanowymi w tej intrydze, ale to one prowadzą do odkupienia.