Dobry wieczór. Oto odcinek szósty, w którym: rozjaśnia się ciemność, będą wybuchy i wrzaski. I dalsze zagęszczanie atmosfery. Mam nadzieję, że nadal będzie się podobać.
Minuty zamieniały się w godziny. Ledwie kwadrans minął od wyruszenia w ciemność, a dwaj rycerze czuli się jak po całym dniu wędrówki. Podłoże było idealnie gładkie, a głosy rozbrzmiewały dziwnie przytłumione.
Dzień dobry, nieliczna, acz wierna grupko czytelników. Oto odcinek piąty naszej wspaniałej, epickiej (a co!) i szalenie efektownej epopei o herosach. Zdradzę, że herosi w końcu się spotkają. Ale, jak to zwykle bywa, nie tylko "się", ale spotkają też nowe wyzwania. Gotowi?
Tej nocy Sir Camembert znowu miał sen. Straszny. Tak straszny, że bał się opowiedzieć o nim swoim kompanom. Ale jak zwykle po nocy przyszedł dzień i wzeszło słońce.
Dobry wieczór, nieliczna grupko czytelników. Oto, po krótkiej przerwie, czwarta odsłona historii. Czy przyjaciele wreszcie się spotkają? Czy wojna będzie bardzo długa i bardzo straszna? Czy odciśnie piętno na ich zadaniu? Czy autorzy nie przestaną dodawać kolejnych postaci, z których żadna (z jakiegoś dziwnego powodu) nie jest postacią kobiecą? Przekonajcie się po obrazku!
- Daleko jeszcze? – spytał wilkołak.
- Skąd mam to wiedzieć? – odparł rycerz. –Wydawało mi się, że przed nocą zdążymy dojechać, ale najwyraźniej nie zdążymy.
- To wina perspektywy – zaczął smok. – Zdawało się, że jest blisko, a naprawdę jest bardzo, bardzo daleko. Czyli jak to mówią smoki: Raar raa rar ra ra!
I znowu wziąłem się za zebranie ciekawostek, na które natrafiłem podczas internetowej żeglugi. Zapraszam do zapoznania się z misz-maszem gier, filmów, idiotyzmów i nauki. I miłego długiego weekendu :)
Realistyczne postacie ze Street Fightera
Powyżej próbka, a tutaj jest link do galerii, w której znajduje się spora liczba niezłych prac pokazujących postacie z serii Street Fighter w realistycznym ujęciu. Może gdyby tak wyglądał film...
Witam, zapraszam, polecam. Odcinek trzeci opowieści czas zacząć. Kilka komentarzy się pod poprzednimi fragmentami pojawiło, co oznacza, że komuś się chce to czytać. Miło mi. Dzisiaj dalsze zagęszczanie akcji, które - jak się okaże - nie zawsze służy autorom. Czasem gubią oni wątki, co na w lekko chaotycznym pisaniu na odległość lubi się zdarzać. Ale generalnie jakiś sens (niewielki, ale zawsze) chyba w tym wszystkim jest.
Gorące oddechy psów gończych były coraz bliżej. Czuł je prawie na plecach. Powietrze przeszywały coraz to nowe strzały. W uszach dudnił stukot końskich kopyt. Pot gęsto spływający z czoła łączył się z pyłem i kurzem piaszczystego pola. Odgłosy pościgu były coraz bliżej.
„Co robić!” wołał w duchu Sir Camembert. „Uciekać jak tchórz czy ryzykować życie walcząc z oddziałem dziesięciokrotnie liczebniejszym? Trzeba podjąć decyzję…”
Zgodnie z obietnicą: przed Wami druga część opowiadania o rycerzach i innych fantastycznych stworach. Zapraszam do lektury po tymże obrazku:
Minęło może pięć minut od czasu, gdy Mr Gouda spieprzył z miejsca zbrodni, gdy coś go ukuło w boku. Komar. Pacnięciem ręki rycerz zabił owada i jednocześnie nabił sobie siniaka.
- Cholera, miecza zapomniałem!
Witajcie, drodzy czytelnicy. Jeśli macie kilka chwil, chcę Wam zaproponować lekturę pewnego (za przeproszeniem) dziełka. Swego czasu - jakieś 6 lat temu, wraz z moim dobrym gdańskim druhem Jakubem zaczęliśmy korespondencyjnie tworzyć opowiadanie o rycerzach, smokach, czarodziejach i takich tam. Z założenia śmieszne. Odkurzyłem ów tekst, wprowadziłem kilka poprawek i oto prezentuję go Wam. Zważcie proszę na fakt, że a) pisane było to jakiś czas temu, b) pisane było na zmianę przez dwie osoby c) była to dla nas frajda i d) nadal uważam, że jest to całkiem (miejscami) zabawne i nieźle się czyta.
Dzisiaj oferuję Wam kilka początkowych mini-rozdziałów (autorstwa Kuby i mojego, na zmianę, w takiej kolejności), które z efekcie rozwiną się w głupkowatą opowieść z wieloma postaciami i wieloma nawiązaniami. Rozkręca się, uwierzcie. Jeśli zatem komuś z Was się spodoba i zechceci mi towarzyszyć podczas opowiadania, będzie mi miło. Odcinek drugi - jutro, a całość powinna zmieścić się w 10 odsłonach. Chyba, że będzie odzew, to umieszczę także sequel (lepszy i lepiej napisany... jak to bywa w przypadku początkujących "pisarzy"). Enjoy.
Pierwsze dni po premierze kontrolera Kinect w Stanach Zjednoczonych obfitują w zabawne doniesienia użytkowników. Być może amerykańscy gracze nie cechują się nazbyt rozwiniętym poziomem intelektualnym, ale niektóre ich „dokonania” są przynajmniej zabawne. Świadczy o tym chociażby przypadek internauty, ukrywającego się za nickiem "stewpaddasso", któremu od grania w Dance Central zrobiło się tak gorąco, że postanowił pozbyć się odzienia...
Witam, kłaniam się, proszę zajmować miejsca. Dzisiejszy zbiór niezłych linków poświęcam po części amerykańskiemu zwyczajowi przebierania się, wycinania twarzy dyniom i upierdliwego proszenia o cukierki. Ale prócz tego znajdą sie jeszcze dwie inne fajne rzeczy. Zapraszam.
10 halloweenowych kostiumów z gier (wersja ludzka)
Jako że kultura jankeska lubi dominować, to nie tylko w USA ludzie przebierają się 31 października za różne stwory. Niezmiennie popularne od pewnego czasu są kostiumy inspirowane grami komputerowymi. Co prawda poniższa lista nazwana jest "halloween costume fails", ale znajdą się na niej conajmniej dwa "wins". Enjoy.
W obliczu wielkiego zawodu, jakim okazuje się być tak przeze mnie (i wielu innych) oczekiwana kontynuacja The Force Unleashed, chcę zaproponować Wam coś poprawiającego humor i przywracającego wiarę w moc Mocy. Niejaki Steve Oedekerk, bardzo zabawny pan (twórca m.in rozbrajająco kretyńskiego Kung Pow), zrobił swego czasu serię filmowych parodii, w których wszystkie postacie są grane przez kciuki. Jedna z nich to "palcowe" Gwiezdne Wojny zatytułowane właśnie Thumb Wars. Na zachętę obrazek.
Nadal zainteresowani? Świetnie. Rzecz trwa nieco ponad 20 minut i jest momentami cudownie zabawna, bezlitośnie obnażając przy tym wszystkie głupotki istniejące w gwiezdnej sadze (i nie tylk0). Jeśli chcecie wiedzieć czym Luke i Oobedoob Scoobi-Doobi Benubi (czyli tutejszy Obi-Wan) muszą zapłacić Indianie Fordowi za przelot, oraz kim tak naprawdę jest złowrogi Black Helmet Man, nie mogliście trafić lepiej.
