Deus Ex: Bunt ludzkości to w moim prywatnym rankingu główny pretendent do tytułu najlepszej produkcji mijającego roku. Adamowi Jensenowi poświęciłem już około osiemdziesiąt godzin swojego życia i wciąż nie mam go dość – aktualnie po raz trzeci kończę jego przygody, próbując przy okazji zaliczyć wszystkie osiągnięcia. Mimo że gra bardzo mi się podoba, a niedawno zadebiutował bardzo dobry dodatek DLC, coraz częściej myślę o następnym, dużym odcinku mojego ukochanego serialu. Czy firmy Square Enix i Eidos Montreal się o niego pokuszą? Biorąc pod uwagę znakomite przyjęcie i świetną sprzedaż, jest to raczej przesądzone. Zastanówmy się więc co takiego od strony gameplayowej (a jak!) można by poprawić w ewentualnym następcy Buntu ludzkości. Moja lista życzeń przedstawia się następująco:

Lubię tego typa.

Usprawnić zachowanie rywali tak, by reagowali stosownie do sytuacji – jeśli wrogi oddział patroluje teren, a na placu boju znajduje się dowódca wydający gorączkowo rozkazy, to musi on aktywnie reagować na nasze poczynania. W Buncie ludzkości jesteśmy świadkami kuriozalnej sytuacji w hotelu Alice Garden, gdzie oficer wymachuje rękami, jakby chciał zapędzić swoich ludzi do działania i nie zmienia swej postawy nawet wtedy, jeśli po cichu zlikwidujemy jego podwładnych. Brak stosownych reakcji ze strony rywali to zresztą duża wada większości gier tego typu. Nawet jeśli pozbędziemy się bez świadków zawadzającego nam strażnika, to stojący nieopodal żołnierz powinien zainteresować się dlaczego jego kolega nagle przestał chodzić w tę i we w tę. Poprawienie tego elementu sprawiłoby, że rozgrywka w Deus Ex stałaby się  mniej przewidywalna, za to bardziej emocjonująca i trudniejsza.

Na poprawę humoru w ten niedzielny, chłodny poranek. Krótko i na temat!

Nie mam najmniejszych wątpliwości, że ścieżka dźwiękowa do gry Deus Ex: Bunt ludzkości zostanie obsypana nagrodami w rozmaitych plebiscytach i rankingach, które już niedługo zaczną podsumowywać mijający rok. Dzieło Michaela McCanna nie ma moim zdaniem żadnej konkurencji, a żeby się o tym przekonać, wcale nie trzeba wcielać się w rolę Adama Jensena. Wystarczy odpalić oficjalny soundtrack, który trafi do sklepów w połowie przyszłego miesiąca.

Muzyka – złośliwi twierdzą, że to właśnie ona będzie najmocniejszym punktem gry Afterfall InSanity, jakby nie wierzyli, że nowy produkt firmy Nicolas Games jest w stanie powalczyć dopracowaną rozgrywką. O tym, czy dzieło polskiego studia będzie tak złe, jak prorokują niektórzy, przekonamy się dopiero pod koniec listopada. Na razie proponuję zapoznać się z jego oprawą dźwiękową – jeśli nie zachęca Was do tego tytuł gry, to może przyciągnie Was nazwisko kompozytora. Autorem soundtracku do Afterfall Insanity jest Marcin Przybyłowicz, człowiek, którego ostatnio mogliśmy usłyszeć w drugim Wiedźminie.

Z zadowoleniem przyjąłem informację o tym, że Peter Molyneux nie został poproszony o pomoc przez twórców gry Syndicate, mimo, że kilka miesięcy temu taką pomoc sam zadeklarował.  Pracownicy studia Starbreeze zignorowali ofertę największego bajkopisarza w branży elektronicznej rozrywki i zdecydowali się ciągnąć swój nowy projekt samodzielnie. Czy słusznie? Oczywiście że tak!

Recenzja gry Rage, którą opublikowaliśmy na łamach serwisu gry-online.pl w minioną niedzielę, wywołała lawinę komentarzy, również tych negatywnych. Przyznam szczerze, że byłem tym faktem zaskoczony – spodziewałem się, że pecetowa edycja gry za problemy techniczne zostanie przez Was zrównana z ziemią, a tu proszę, pojawiło się mnóstwo głosów broniących ekipę z Teksasu. Każdy ma prawo do swojego zdania i nikomu tego prawa nie zamierzam odbierać, ale nie zmienia to faktu, że z niektórymi zarzutami pod moim adresem nijak zgodzić się nie mogę. Zwłaszcza z jednym, któremu poświęcę tę krótką notkę.

Dla każdego miłośnika gier firmy id Software, a jak powszechnie wiadomo, jestem największym fanbojem w tym kraju, premiera kolejnej produkcji tego studia jest jak dar od losu. Na Rage czekałem z utęsknieniem, bo i czekać było na co. Pierwszoosobowy shooter w postapokaliptycznych klimatach rodem z Mad Maksa i to na dodatek od mojego ulubionego studia – brzmiało to jak spełnienie marzeń. Niestety, zanim zanurzyłem się w tym fantastycznym świecie i zacząłem ubijać żądnych krwi bandziorów, musiałem ów znakomicie zapowiadający się tytuł uruchomić. I tu zaczęły się schody – coś, czego kompletnie się nie spodziewałem.

Doczytywanie tekstur to nędza, no ale przynajmniej gra działa.

Grę odpaliłem na dwóch maszynach – redakcyjnym rzęchu z GeForcem 8500 GT na pokładzie i prywatnym, znacznie mocniejszym komputerze. Ku mojemu wielkiemu zaskoczeniu, Rage wystartował bez problemów tylko na tej pierwszej maszynie. Gdy zapragnąłem odbyć podróż na zdewastowaną Ziemię w domowym zaciszu, produkt firmy id Software zafundował mi prawdziwą drogę przez mękę.

Zgodnie z obietnicą daną kilka dni temu przygotowałem dla Was mały konkurs, w którym do wygrania są soundtracki z gier Call of Juarez: The Cartel i Dead Island. Oba krążki widoczne są na poniższym zdjęciu, oba zostały podpisane przez kompozytora muzyki do wymienionych wyżej produkcji, czyli Pawła Błaszczaka. Co trzeba zrobić? Zadanie jest proste. W komentarzu pod tym wpisem trzeba podać tytuł ulubionego soundtracku z gry komputerowej/video i napisać o nim kilka zdań. Płyty trafią do autorów najciekawszych – moim zdaniem – wypowiedzi. I to wszystko. Na zgłoszenia czekam do najbliższej środy, do osiemnastej. Powodzenia!

Dobra wiadomość dla fanów drugiej odsłony cyklu Portal – po przedłużającym się w nieskończoność oczekiwaniu, w sieci pojawił się trzeci i zarazem ostatni soundtrack z tej produkcji. Ścieżka dźwiękowa cieszy się olbrzymim powodzeniem. Firma Valve przyznaje, że poprzednie „krążki” zostały pobrane z oficjalnej strony gry ponad dwa miliony razy! Album trafił oczywiście na moją listę darmowych soundtracków, która znajduje się w tym miejscu. W chwili obecnej zawiera ona 71 pozycji. Miłego sluchania!

Dla dzisiejszego pokolenia trzydziestolatków Syndicate to gra wyjątkowa. Wydany w 1993 roku produkt zaskarbił sobie serca tysięcy młodych ludzi, zwłaszcza tych lubujących się w bardzo rzadko eksploatowanej przez deweloperów tematyce cyberpunku. Był to również tytuł szczególny dla rodzimej branży elektronicznej rozrywki. Wielu z Was zapewne nie zdaje sobie z tego sprawy, ale to właśnie dzieło firmy Bullfrog Productions okazało się pierwszym w historii programem rozrywkowym, które został oficjalnie przetłumaczone na język polski! Z racji tego, że w drodze znajduje się kolejna, trzecia już gra z tej serii, postanowiłem Wam oryginalny Syndicate przybliżyć, a starym koniom (takim jak niżej podpisany), po prostu przypomnieć.

Swego czasu to intro miażdżyło totalnie.