Nie jestem fanem internetowych miniseriali. Zapytany, nie potrafiłbym wymienić żadnego tytułu, choć wiem, że istnieją takie, które swoich wiernych fanów liczą w setkach tysięcy, jeśli nie w milionach. Zawsze preferowałem seriale na większym ekranie, bawiące dłużej niż kilka minut, do których można zasiąść z zapasem żywności i spędzić przyjemnie podwójnie sytą godzinę. To się jednak zmieniło w momencie, w którym trafiłem na web-serię pt. Fallout: Nuka Break. I dałem się porwać przygodom Twiga i ferajny.

W pierwszej części artykułu przypomniałem Wam kilka kluczowych momentów z gier: Postal 2, Black & White, Star Wars: The Force Unleashed i Beyond Good & Evil. Próbowałem skupić się na wyborach (teoretycznie) moralnych dobrych i złych, niejednoznacznych, oraz takich, które zostały podjęte za nas (także przez nas – [nie]świadomie). Dziś zapraszam Was do zanurzenia się w podwodnym świecie Bioshocka, spacerze po baśniowym Fable, do zwiedzania postapokaliptycznego Fallouta i przetrwania w eksperymentalnych komnatach Portala.

Zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami, wystartowała strona projektu Wasteland 2 w serwisie Kickstarter. Wszyscy fani postnuklearnych otwartych i ambitnych erpegów mogą wesprzeć finansowo ten projekt, zainicjowany przez Briana Fargo oraz studio inXile. Deweloper, który pomógł stworzyć i wydać takie tytuły jak Baldur’s Gate, czy chociażby Fallout, potrzebuje aż 900 tysięcy dolarów na swoje nowe dzieło. Na zebranie tych pieniędzy autorzy mają 34 dni.

Fargo to założyciel firmy Interplay i jedna z osób odpowiedzialnych za wspomniane marki oraz wiele innych ciekawych tytułów. Wasteland jest jednym z kultowych projektów dewelopera i prekursorem późniejszego Fallouta (autorzy pozostaliby przy pierwszej z nazw, gdyby nie problemy prawne). Na stronie Kickstartera przybliżono w skrócie jak będzie wyglądała druga odsłona serii (o ile powstanie) i czego mogą spodziewać się gracze w zamian za wsparcie.

W sieci pojawiła się dość ciekawa informacja: Timothy Cain, współtwórca serii Fallout i założyciel nieistniejącego już studia Troika, dołączył do ekipy Obsidian Entertainment.

Co to znaczy dla graczy? Właściwie tylko tyle, że Obsidian Entertainment zyskałby ważną osobistość w świecie komputerowych RPG. Tylko tyle i aż tyle, bo Cain mógłby powrócić do prac nad serią Fallout i przywrócić jej jeszcze więcej radioaktywności niż w Fallout: New Vegas.

Bethesda zorganizowała specjalną wyprzedaż produktów na Xbox LIVE. Przez najbliższych kilka dni będzie można kupić taniej DLC do kilku hitów tego wydawcy: Fallout 3 i New Vegas oraz The Elder Scrolls: Oblivion. Oprócz tego, obniżono ceny gier DOOM II i Quake Arena Arcade.

Najwyższa pora, aby poszukać płyty z grą Fallout: New Vegas i ponownie włożyć ją do napędu Xboksa 360. Na łamach Xbox LIVE pojawił się bowiem drugi pakiet zawartości do dzieła studia Obsidian Entertainment, który oferuje nową przygodę w postnuklearnym świecie.

Extra Lives: Why Video Games Matter to szybka lektura - książka w całości pękła przede mną w czasie lotu powrotnego ze Stanów do Polski. Nie wypełniła nawet całego tego czasu, z korzyścią dla kilku gierek na DS-a. Autorem jest Tom Bissell: z zawodu dziennikarz i pisarz, a z powołania gracz. Nie jest to więc typowa książka o grach, bo perspektywa autora jest specyficzna, pozbawiona przy tym pretensji do monopolu na wiedzę. Nie znajdziemy tu egzaltowanego pieprzenia o naukowej podszewce, zamiast tego Tom luźno opowie nam o kilku grach, które szczególnie go urzekły. Serio, tylko i aż tyle.

Witamy w dwunastym odcinku podcastu naGRAnie, w którym po raz pierwszy faile i epic faile mieszają nam się z wazeliną. Oznacza to ni mniej ni więcej, że nawet w kompletnej mizerii można znaleźć światełko na końcu tunelu. Problem tylko w tym, by wcześniej nie potknąć się o zalegający w korytarzu gruz.

Mało brakowało, a pewnie nigdy nie sięgnąłbym po nowego Fallouta. Nie miałem ochoty dać tej grze szansy, na jaką niewątpliwie zasługiwała, ponieważ doskonale pamiętałem zawód, jakiego doznałem po premierze trzeciej odsłony cyklu. A że New Vegas zostało zbudowane na tym samym fundamencie co „trójka” i wszystko wskazywało na to, że będzie do niej bardzo podobne, to i motywacja do powrotu na pustkowia była praktycznie zerowa. Co więc zdecydowało o tym, że ostatecznie postanowiłem zmierzyć się z najnowszym produktem studia Obsidian Entertainment? Recenzja zamieszczona na łamach naszego serwisu. Cieszę się niezmiernie, że ją przeczytałem, bo dzięki niej jeden z najlepszych erpegów w tym roku nie przeszedł mi koło nosa.

Podobnie jak wielu ortodoksyjnych fanów Fallouta, trzecią odsłonę tego kultowego cyklu uważam za totalne nieporozumienie. Kilka lat temu post-apokaliptyczny Oblivion rozczarował mnie bardzo szybko i już po kilku godzinach grałem w niego wyłącznie z musu. Z produktem Bethesdy ostatecznie dałem sobie siana tuż po wejściu do centrum zrujnowanego Waszyngtonu – nigdy nie dowiedziałem się jak skończyła się ta opowieść, bo nigdy więcej do niej nie wróciłem. Wiem, mam klapki na oczach, ale nie przekonały mnie pomysły Todda Howarda i spółki. Fabuła w ogóle mnie nie wciągnęła, a czarę goryczy przelała upośledzona mechanika rozgrywki z idiotycznym systemem VATS na czele. Pozwoliłem trzeciemu Falloutowi wyrwać 13 godzin ze swojego życia i do dziś uważam, że był to czas stracony.