Lubię Węgry. W zeszłym tygodniu wróciłem ze swojej trzeciej wycieczki do tego paprykowego kraju i mogę z pełną odpowiedzialnością polecić go osobom, które szukają ciekawej opcji na weekend albo chcą spędzić wakacje gdzieś indziej niż nad polskim morzem. Obowiązkowym przystankiem jest piękna stolica Węgier, czyli Budapeszt, ale są tu też inne ciekawe miejsca. Madziarzy nie mają co prawda dostępu do morza, ale w centrum ich kraju znajduje się bycze jezioro, które jest mekką wczasowiczów. Balaton. Oprócz tego na amatorów wina czekają Tokaj i Eger, czyli dwa popularne regiony słynące z produkcji tego trunku. Chciałbym się skupić jednak na dwóch pierwszych atrakcjach, ponieważ to z nimi wiążą się moje najświeższe wspomnienia.
Przyznaję się, że trochę spieprzyłem sprawę cyklu "Buja w Tanzanii" za bardzo rozwlekając w czasie publikowanie jego kolejnych części. Mam materiał na kolejne dwa, może trzy wpisy i wypadałoby w końcu zamknąć serię relacji przeplatanych fotografiami. Skoro mamy wakacje, a więc dla rynku gier komputerowych sezon ogórkowy, na blogu częściej będą pojawiać się wpisy o tematyce podróży. Obecnie jestem w Budapeszcie i już szykuję kolejną część cyklu "gdzie na wakacje" o Węgrzech właśnie. Tymczasem przygotowałem kilka najbardziej moich zdaniem udanych fotografii z Tanzanii typu "landszaft", w większości wykonanych szerokokątnym obiektywem Samyang pożyczonym na wyjazd od polskiego dystrybutora. Na kilku fotkach widać moje pierwsze kroki w obróbce zdjęć w technologii hdr (ang. high dynamic range). Niech to będzie mała zachęta przed ostatnimi częściami cyklu, które pojawią się tu w ciągu najbliższych tygodni.
Trwa właśnie letnia wyprzedaż na Steamie. Oprócz dużych tytułów AAA, takich jak Fallout: New Vegas, Remember Me czy Hitman Absolution, na wirtualnych półkach znaleźć można teoretycznie mniejsze gry, które nie są tak bardzo znane wszystkim graczom. Jasne, pewnie część Was spojrzy na listę i nie zobaczy tu nic nowego, ale potrzeba napisania tego tekstu siedzi we mnie od momentu, w którym jeden z moich kolegów powiedział „w co ty grasz, ty zawsze musisz znaleźć coś dziwnego”. Więc choć te małe tytuły indie mogą być znane osobom uważnie śledzącym rynek gier, to wcale nie jest takie oczywiste, że słyszeli o nich wszyscy. A zagrać warto, bo po pierwsze spędziłem z każdą z nich więcej czasu niż z niektórymi wielkimi produkcjami, a po drugie jest duża szansa, że będzie je można dostać za grosze podczas wspomnianej wyżej wyprzedaży, która potrwa do 22 lipca.
Był rok 2006. Młody Buja znajdował się wtedy na etapie życia między gimnazjum a liceum. Jako towarzyski człowiek zaczął integrować się ze swoją nową, licealną klasą jeszcze przed rozpoczęciem roku szkolnego. To sprowadza nas do miejsca akcji mojego hitu. Byłem wtedy w jednej z wrocławskich galerii handlowych ze swoim przyjacielem Radkiem i nowym kolegą Andrzejem. Wydaje mi się, ze zmierzaliśmy do marketu spożywczego licząc na to, że uda nam się kupić kilka piw. I wtedy spotkaliśmy trzy dziewczyny, które załapały się na siedemnastosekundowe wideo by niecały rok później trafić na YouTube zdobywając tyle wyświetleń, że każdemu vlogerowi robi się mokro na samą myśl o takiej liczbie.
Rok temu razem z moim przyjacielem Majkiem snułem plany na wakacje życia. Mieliśmy ostro wziąć się do roboty przed skończeniem semestru, zarobić trochę geldu i wyruszyć razem z trzema moimi ziomkami na dwuipółmiesięczny wojaż po Indiach. Niestety nie udało nam się odłożyć potrzebnej kwoty, dlatego szukaliśmy jakichś tańszych alternatyw. Nie pamiętam już który z nas to wymyślił, ale postanowiliśmy zwiedzić cały Krym zatrzymując się po drodze w Odessie. Nie planowaliśmy podróży szczegółowo, kupiliśmy bilety na samolot relacji Warszawa-Kijów-Odessa, zasięgnęliśmy języka na forum Gry-Online i ruszyliśmy w trasę. Jeżeli nie masz jeszcze planów na wakacje, a chcesz odpocząć w miarę tanio i nie martwić się o pogodę, to Krym jest świetnym rozwiązaniem. W tekście szczegółowo opisuję wszystkie istotne kwestie podróży i pobytu na Ukrainie.
Jeszcze wczoraj Rockstar informował na swoim twitterze, że już dziś ujrzymy nowy zwiastun ich nadchodzącego wielkimi krokami hitu, Grand Theft Auto V. Gracze z całego świata niecierpliwie wyczekiwali godziny 10 czasu wschodnioamerykańskiego. Widzieliśmy już trailery, które pokazywały generowane za pomocą silnika gry fabularne przerywniki pokazujące trzech głównych bohaterów. Tym razem emocje związane z oczekiwaniem były większe, bo pierwszy raz miano pokazać samą rozgrywkę. Co zobaczyłem i co o tym myślę?
Wakacje to dla graczy czas nadrabiania zaległości. Ja jeszcze podczas sesji egzaminacyjnej postanowiłem wrócić do Grand Theft Auto IV i od tatmego czasu co kilka dni włączam ją na jakąś godzinkę czy dwie. Wcześniej nie ukończyłem nawet połowy gry i już pamiętam czemu tak było. Po kilkukrotnym powtarzaniu niektórych misji po prostu miałem dość. Po każdym nieudanym podejściu wczytanie save’a cofało mnie do mojego mieszkania, z którego znowu musiałem przejechać pół miasta i po raz wtóry słuchać tych samych rozmów ze zleceniodawcami. Nie rozumiem, dlaczego produkcja z tak archaicznym systemem zapisywania stanu gry to do tej pory najlepiej oceniany tytuł na konsolach obecnej generacji i jeden z najlepszych na PC.
W środę wieczorem TVN wyemitował dwudziestoletni film z Sylvestrem Stalonem, Wesley Snipesem i Sandrą Bullock pod tytułem Człowiek Demolka. Nie jest to kino najwyższych lotów, ale oglądanie futurystycznej rozwałki przeplatanej elementami komediowymi to zawsze fajny pomysł na wieczór. Co prawda Demolition Mana widziałem już za dzieciaka, ale dopiero teraz obejrzałem go świadomie wychwytując wszystkie szczegóły. Film z 1993 roku opowiada o policjancie ścigającym bandziora w 1996. Obaj niczym Han Solo zostają żywcem zamrożeni i akcja przenosi się do roku 2032. W świecie przyszłości twórcy filmu upchnęli bardzo dużo gadżetów i technologii, o której na początku lat dziewięćdziesiątych mogliśmy tylko marzyć. Zgadnijcie co się stało. Minęło 20 lat od premiery filmu, a większość z tego, co pokazuje Człowiek Demolka, jest dzisiaj dostępna lub jesteśmy na dobrej drodze, żeby to osiągnąć. Przypadek? Nie sądzę!
Lato, podobnie jak święta, to okres wyprzedaży w sieciach dystrybucji cyfrowej. I choć polscy gracze wciąż podchodzą do tej formy sprzedaży gier z dystansem, to przynajmniej mają w czym wybierać i coraz niższe ceny mogą zachęcić ludzi do zrezygnowania z fizycznych kopii. O ile na pecetach wybór platform jest duży (Steam, GOG, zeszłoroczny debiut cdp.pl i wiele innych), to posiadacze konsol skazani są na monopol producenta. Jedyny ratunek i światełko w tunelu jeśli chodzi o obniżenie cen cyfrowych kopii tytułów na Xboksa 360 czy PlayStation3 to PR-owa konkurencja pomiędzy ich producentami – Microsoftem i Sony. Wydaje się, że po marketingowej katastrofie Xboksa One gigant z Redmond wziął się za dopieszczanie swoich obecnych klientów. Najpierw zrobili dobrze abonamentom Xbox Live Gold udostępniając im darmowe gry w ramach tejże usługi, a teraz od paru dni każdy posiadacz Xboksa 360 może uzupełnić kolekcję gier korzystając z niezłych promocji na Xbox Live Marketplace.
„Zamierzam wszystkim ‘zrujnować’ wieczór. Dajcie temu 10 minut. Powodzenia z przerwaniem gry. http://adarkroom.doublespeakgames.com/”. Te słowa Adrian Chmielarz (The Astronauts) napisał na swoim fejsbukowym profilu w minioną niedzielę. Ja zobaczyłem to wczoraj i z miejsca odpłynąłem na kilka godzin odstawiając na bok materiały do nauki na obronę dyplomową. Czy warto spróbować? Skoro można grać za darmo, to czemu nie? Ale czego właściwie się spodziewać?
