Ciekawostki o dyktatorach z Tropico 5 - Czarny Wilk - 29 kwietnia 2018

Ciekawostki o dyktatorach z Tropico 5

Seria Tropico znana jest przede wszystkim z dwóch rzeczy – z bycia wyjątkowo rozbudowanym symulatorem dyktatora rządzącego bananową republiką oraz ze sporej dawki (bardzo) czarnego humoru. Ten ostatni w piątej odsłonie cyklu odznacza się między innymi ekranami ładowania wypełnionymi często absurdalnymi i makabrycznymi, niewiarygodnymi (choć ponoć prawdziwymi) ciekawostkami o najróżniejszych przywódcach krajów trzeciego świata. Poniżej znajdziecie najbardziej interesujące z nich. Przy tworzeniu zestawienia pomocny był ten artykuł.

Mariano Melgarejo

Mariano Melgarejo, przywódca Boliwii w latach 1864 - 1871:

  1. Melgarejo był tak dużym fanem historii o Kaliguli i jego radzie koni, że uczynił swojego wierzchowca Holofernesa generałem Boliwii;
  2. gdy Melgarejo otrzymał od Brazylii prezent w postaci białego rumaka, był pod takim wrażeniem, że od razu po otrzymaniu podarku wziął mapę Boliwii i umieścił na niej kopyto konia… po czym przekazał Brazylijczykom cała ziemię, która została nim przykryta.
Enver Hoxha

Enver Hoxha, przywódca Albanii w latach 1944 - 1954:

  1. zakazał w swoim kraju posiadania brody, maszyn do pisania oraz kolorowej telewizji;
  2. przekazał sobie wszystkie pozycje w rządzie, tytułując się równocześnie towarzyszem, przewodniczącym, premierem, ministrem ds. zagranicznych, ministrem wojny, dowódcą armii ludowej;
  3. wybudował na terenie Albanii 750,000 bunkrów, by chronić trzymilionową populację Albanii przed teoretyczną sowiecką inwazją;
  4. porwał dentystę, który wyglądał tak jak on i wymusił na nim operację plastyczną, by ten jeszcze bardziej upodobnił się do przywódcy. Dentysta nie miał wyboru i musiał porzucić swoje dotychczasowe życie, od tego momentu stając się sobowtórem Envera Hoxha.
Rafael Trujillo

Rafael Trujillo, przywódca Dominikany w latach 1930 - 1961:

  1. Trujillo mianował swojego trzyletniego syna pułkownikiem, a gdy ten skończył dziesięć lat, uczynił go generałem;
  2. po tym, jak uhonorował swoją niepiśmienną żonę jako pisarkę i filozofkę, lobbował za tym, by wygrała literacką nagrodę Nobla;
  3. wymagał, by każda tablica rejestracyjna w Dominikanie zawierała zwrot „Viva Trujillo” i by w każdym kościele dało się usłyszeć „Bóg w niebie, Trujillo na Ziemi”.
Francois Duvalier

Francois Duvalier, przywódca Haiti w latach 1957-1971:

  1. Duvalier wygnał wszystkich katolickich kapłanów i ogłosił się inkarnacją mściwego ducha śmierci;
  2. wierząc, że jego rywal zmienił się w czarnego psa, Duvalier nakazał znaleźć i zabić wszystkie czarne psy w Haiti;
  3. ogłosił, że to on jest odpowiedzialny za śmierć Johna F. Kennedy’ego, gdyż obłożył go klątwą.
Jean-Bédel Bokassa

Jean-Bédel Bokassa, przywódca Republiki Środkowoafrykańskiej w latach 1966 - 1979:

  1. Bokassa koronował się imperatorem Imperium Środkowej Afryki (które sam wymyślił) w trakcie ceremonii, która kosztowała tyle, ile wynosił roczny produkt krajowy brutto kraju. W tym samym czasie dwie trzecie populacji Republiki Środkowoafrykańskiej musiało żyć za mniej niż dolar dziennie;
  2. ogłosił się Trzynastym Apostołem i twierdził, że często potajemnie spotykał się z papieżem.
Francisco Macías Nguema

Francisco Macías Nguema, przywódca Republiki Gwinei Równikowej w latach 1968 – 1979:

  1. zamknął wiele szpitali, faworyzując ze względu na swoje pochodzenie przychodnie znachorów;
  2. zmienił motto kraju na „nie ma innego Boga niż Macias Nguema”;
  3.  zabił zarządcę banku publicznego i zrabował z niego pieniądze. Następnie ukrył je w swojej szopie w dżungli;
  4. zakazał używania smarów w elektrowniach, twierdząc, że posiada magiczne moce, dzięki którym maszyny będą wciąż działać. Doprowadził w ten sposób do poważnych zaników energii w całym kraju;
  5. zakazał używania słowa „intelektualny”, zamknął szkoły, wygnał wykształconych ludzi z kraju, po czym ogłosił się Arcymistrzem Edukacji, Nauki i Kultury.
Idi Amin

Idi Amin, przywódca Ugandy w latach 1971 – 1979:

  1. tytułował się m.in. jako „Jego ekscelencja, prezydent życia, władca bestii na ziemi i ryb na morzu, zdobywca Imperium Brytyjskiego w Afryce i Ugandy”;
  2. wściekły, że Królowa Anglii odmówiła poślubienia go, kazał czterem lokalnym brytyjskim biznesmenom nosić go na krześle podczas konferencji dyplomatycznej w Ugandzie;
  3. by wyśmiać ludzi, którzy zwracali uwagę na zarazę szerząca się w Ugandzie, stworzył „fundusz ratowania Anglii” i wywoził ciężarówki z jedzeniem od głodujących wieśniaków, oferując je Wielkiej Brytanii;
Ne Win

Ne Win, przywódca Burmy w latach 1962 - 1981:

  1. Ne Win był bardzo przesądny, co objawiało się m.in. kąpielami w krwi delfinów, mającej przywrócić mu młodość i witalność. Ponadto, by odstraszać zło, wszelkie mosty przekraczał tyłem. Konsultował się także z wróżbitami przy niemal każdej z podejmowanych przez siebie decyzji;
  2. pewnego dnia Ne Win ogłosił, że zamierza zdelegalizować banknoty o wartości 50 i 100 kyatów. Od tego momentu funkcjonować miały jedynie banknoty o wartości 15, 30, 45 i 90 kyatów, co miało zapewnić przywódcy dożycie 90 lat. Ta drobna niedogodność sprawiła, że oszczędności życia wielu mieszkańców stały się bezwartościowe.
Nicolae Ceaușescu

Nicolae Ceaușescu, przywódca Rumunii w latach 1967 – 1989:

  1. żądał, by jego ledwo potrafiąca czytać żona stała się członkinią Akademii Nauk w Nowym Jorku oraz brytyjskiego Królewskiego Instytutu Chemii. W Rumunii otrzymała tytuł „Towarzysza Doktora Akademickiego Inżyniera”, a najważniejsi naukowcy musieli umieszczać jej nazwisko w swoich badaniach;
  2. twierdził, że jego syn jest „naukowcem o międzynarodowej reputacji” i wydał wiele książek o fizyce jądrowej. W rzeczywistości potomek Ceaușescu był alkoholikiem i podrywaczem;
  3.  upewnił się, że ulice prowadzące do jego pałacu są dokładnie o jeden metr szersze od Pól Elizejskich w Paryżu;
  4. ogłosił się Geniuszem Karpat i stworzył sobie z tej okazji berło. Sprowokowało to Salvadora Dali do wysłania mu prześmiewczego telegramu, który Ceaușescu opacznie zrozumiał jako pochwalny i kazał wydrukować na pierwszej stronie gazety.
Mobutu Sese Seko

Mobutu Sese Seko, przywódca Zairu w latach 1965 – 1997:

  1. wieczorne wiadomości w Zairze zawsze poprzedzał obraz Sese Seko z uśmiechem spoglądającego w dół spośród chmur. Zakazał prezenterom wymienianie z nazwisko kogokolwiek prócz niego;
  2. miał lotnisko wybudowane tylko po to, by mógł ze swoja rodziną latać na zakupy do Paryża;
  3. nosił kapelusze ze skóry lamparta, które zabronił używać komukolwiek innemu w kraju;
  4. poruszał się z drewnianą laską, która, jak twierdził, była tak ciężka, że potrzeba było siły ośmiu mężczyzn, by ją unieść;
  5. by zwiększyć rozpoznawalność swojego kraju, zapłacił Muhammadowi Aliemu i George’owi Foremanowi po pięć milionów dolarów, by walczyli w Zairze;
  6. zmienił swoje imię i nazwisko na takie, które znaczyło „wszechpotężny wojownik, który dzięki swojej wytrwałości i nieugiętej woli walki dokonuje podbojów za podbojami, pozostawiając za sobą ogień”.
Abdalá Bucaram

Abdalá Bucaram, przywódca Ekwadoru w latach 1996 – 1997:

  1. Bucaram nosił przydomek „El Loco” („Szaleniec”), który sam rozpropagował;
  2. podczas gdy Ekwador walczył z kryzysem ekonomicznym, Bucaram zaoferował profesjonalnemu trenerowi osobistemu Diego Maradonie milion dolarów za zagranie z nim jednego meczu piłki nożnej;
  3. nagrał album z muzyką popową „A Madman in Love” („Zakochany szaleniec”), który następnie wydał i reklamował wśród prezydentów innych krajów podczas konferencji w Chile.
Saparmyrat Nyýazow

Saparmyrat Nyýazow, przywódca Turkmenistanu w latach 1985 – 2006:

  1. lubił nadawać nowe nazwy, na przykład miesiącom czy dniom. Nadał nawet nową nazwę „chlebowi” na część swojej matki – Gurbansoltan;
  2. kazał zbudować na swoją cześć 12-metrowy złoty pomnik, umieszczony na 75-metrowej podstawie. Statua stale obracała się tak, by być skierowana w stronę słońca;
  3. zakazał noszenia brody przez prezenterów i makijażu przez prezenterki telewizyjne. Twierdził, że kobiety w jego kraju są naturalnie piękne i nie potrzebują takiego wspomagania;
  4. zamknął wszystkie szpitale prócz tych w stolicy, gdyż uważał za odpowiednie, by ludzie potrzebujący opieki medycznej podróżowali do stolicy;
  5. napisał książkę zatytułowaną „Księga duszy”. Uczynił z niej obowiązkową lekturę w szkołach i nakazał wszystkim traktowanie jej z równą nabożnością, co Koran. W 2006 roku jej kopia została wysłana w kosmos.
Mu’ammar al-Kaddafi

Mu’ammar al-Kaddafi, przywódca Syrii w latach 1969 - 2011:

  1. bał się wspinać na więcej niż 35 kroków na raz i często odmawiał wchodzenia na wyższe piętra budynków;
  2. wszyscy jego ochroniarze musieli być kobietami i dziewicami;
  3. będąc w Rzymie w sierpniu 2010, zapłacił agencji z modelkami, by 500 kobiet przybyło na jego wykład, gdzie próbował przekonać je do przejścia na Islam.
Kim Dzong II

Kim Dzong II, przywódca Korei Północnej w latach 1994 – 2011:

  1. służba Kim Dzonga II musiała upewniać się, że serwowane mu ziarna ryżu mają identyczny rozmiar i kolor;
  2. w oficjalnej biografii Kim Dzonga II przeczytamy, że jego narodziny zostały przepowiedziane przez jaskółkę, a ich zwiastunem była podwójna tęcza i pojawienie się nowej gwiazdy na nieboskłonie;
  3. twierdził, że jest największym golfistą w historii świata;
  4. rzekomo skomponował sześć oper i lubił grać w musicalach;
  5. powiedział swoim ludziom, że wynalazł hamburgery.
Czarny Wilk
29 kwietnia 2018 - 12:32