Seria Tropico znana jest przede wszystkim z dwóch rzeczy – z bycia wyjątkowo rozbudowanym symulatorem dyktatora rządzącego bananową republiką oraz ze sporej dawki (bardzo) czarnego humoru. Ten ostatni w piątej odsłonie cyklu odznacza się między innymi ekranami ładowania wypełnionymi często absurdalnymi i makabrycznymi, niewiarygodnymi (choć ponoć prawdziwymi) ciekawostkami o najróżniejszych przywódcach krajów trzeciego świata. Poniżej znajdziecie najbardziej interesujące z nich. Przy tworzeniu zestawienia pomocny był ten artykuł.
Mariano Melgarejo
Mariano Melgarejo, przywódca Boliwii w latach 1864 - 1871:
- Melgarejo był tak dużym fanem historii o Kaliguli i jego radzie koni, że uczynił swojego wierzchowca Holofernesa generałem Boliwii;
- gdy Melgarejo otrzymał od Brazylii prezent w postaci białego rumaka, był pod takim wrażeniem, że od razu po otrzymaniu podarku wziął mapę Boliwii i umieścił na niej kopyto konia… po czym przekazał Brazylijczykom cała ziemię, która została nim przykryta.
Enver Hoxha
Enver Hoxha, przywódca Albanii w latach 1944 - 1954:
- zakazał w swoim kraju posiadania brody, maszyn do pisania oraz kolorowej telewizji;
- przekazał sobie wszystkie pozycje w rządzie, tytułując się równocześnie towarzyszem, przewodniczącym, premierem, ministrem ds. zagranicznych, ministrem wojny, dowódcą armii ludowej;
- wybudował na terenie Albanii 750,000 bunkrów, by chronić trzymilionową populację Albanii przed teoretyczną sowiecką inwazją;
- porwał dentystę, który wyglądał tak jak on i wymusił na nim operację plastyczną, by ten jeszcze bardziej upodobnił się do przywódcy. Dentysta nie miał wyboru i musiał porzucić swoje dotychczasowe życie, od tego momentu stając się sobowtórem Envera Hoxha.
Rafael Trujillo
Rafael Trujillo, przywódca Dominikany w latach 1930 - 1961:
- Trujillo mianował swojego trzyletniego syna pułkownikiem, a gdy ten skończył dziesięć lat, uczynił go generałem;
- po tym, jak uhonorował swoją niepiśmienną żonę jako pisarkę i filozofkę, lobbował za tym, by wygrała literacką nagrodę Nobla;
- wymagał, by każda tablica rejestracyjna w Dominikanie zawierała zwrot „Viva Trujillo” i by w każdym kościele dało się usłyszeć „Bóg w niebie, Trujillo na Ziemi”.
Francois Duvalier
Francois Duvalier, przywódca Haiti w latach 1957-1971:
- Duvalier wygnał wszystkich katolickich kapłanów i ogłosił się inkarnacją mściwego ducha śmierci;
- wierząc, że jego rywal zmienił się w czarnego psa, Duvalier nakazał znaleźć i zabić wszystkie czarne psy w Haiti;
- ogłosił, że to on jest odpowiedzialny za śmierć Johna F. Kennedy’ego, gdyż obłożył go klątwą.
Jean-Bédel Bokassa
Jean-Bédel Bokassa, przywódca Republiki Środkowoafrykańskiej w latach 1966 - 1979:
- Bokassa koronował się imperatorem Imperium Środkowej Afryki (które sam wymyślił) w trakcie ceremonii, która kosztowała tyle, ile wynosił roczny produkt krajowy brutto kraju. W tym samym czasie dwie trzecie populacji Republiki Środkowoafrykańskiej musiało żyć za mniej niż dolar dziennie;
- ogłosił się Trzynastym Apostołem i twierdził, że często potajemnie spotykał się z papieżem.
Francisco Macías Nguema
Francisco Macías Nguema, przywódca Republiki Gwinei Równikowej w latach 1968 – 1979:
- zamknął wiele szpitali, faworyzując ze względu na swoje pochodzenie przychodnie znachorów;
- zmienił motto kraju na „nie ma innego Boga niż Macias Nguema”;
- zabił zarządcę banku publicznego i zrabował z niego pieniądze. Następnie ukrył je w swojej szopie w dżungli;
- zakazał używania smarów w elektrowniach, twierdząc, że posiada magiczne moce, dzięki którym maszyny będą wciąż działać. Doprowadził w ten sposób do poważnych zaników energii w całym kraju;
- zakazał używania słowa „intelektualny”, zamknął szkoły, wygnał wykształconych ludzi z kraju, po czym ogłosił się Arcymistrzem Edukacji, Nauki i Kultury.
Idi Amin
Idi Amin, przywódca Ugandy w latach 1971 – 1979:
- tytułował się m.in. jako „Jego ekscelencja, prezydent życia, władca bestii na ziemi i ryb na morzu, zdobywca Imperium Brytyjskiego w Afryce i Ugandy”;
- wściekły, że Królowa Anglii odmówiła poślubienia go, kazał czterem lokalnym brytyjskim biznesmenom nosić go na krześle podczas konferencji dyplomatycznej w Ugandzie;
- by wyśmiać ludzi, którzy zwracali uwagę na zarazę szerząca się w Ugandzie, stworzył „fundusz ratowania Anglii” i wywoził ciężarówki z jedzeniem od głodujących wieśniaków, oferując je Wielkiej Brytanii;
Ne Win
Ne Win, przywódca Burmy w latach 1962 - 1981:
- Ne Win był bardzo przesądny, co objawiało się m.in. kąpielami w krwi delfinów, mającej przywrócić mu młodość i witalność. Ponadto, by odstraszać zło, wszelkie mosty przekraczał tyłem. Konsultował się także z wróżbitami przy niemal każdej z podejmowanych przez siebie decyzji;
- pewnego dnia Ne Win ogłosił, że zamierza zdelegalizować banknoty o wartości 50 i 100 kyatów. Od tego momentu funkcjonować miały jedynie banknoty o wartości 15, 30, 45 i 90 kyatów, co miało zapewnić przywódcy dożycie 90 lat. Ta drobna niedogodność sprawiła, że oszczędności życia wielu mieszkańców stały się bezwartościowe.
Nicolae Ceaușescu
Nicolae Ceaușescu, przywódca Rumunii w latach 1967 – 1989:
- żądał, by jego ledwo potrafiąca czytać żona stała się członkinią Akademii Nauk w Nowym Jorku oraz brytyjskiego Królewskiego Instytutu Chemii. W Rumunii otrzymała tytuł „Towarzysza Doktora Akademickiego Inżyniera”, a najważniejsi naukowcy musieli umieszczać jej nazwisko w swoich badaniach;
- twierdził, że jego syn jest „naukowcem o międzynarodowej reputacji” i wydał wiele książek o fizyce jądrowej. W rzeczywistości potomek Ceaușescu był alkoholikiem i podrywaczem;
- upewnił się, że ulice prowadzące do jego pałacu są dokładnie o jeden metr szersze od Pól Elizejskich w Paryżu;
- ogłosił się Geniuszem Karpat i stworzył sobie z tej okazji berło. Sprowokowało to Salvadora Dali do wysłania mu prześmiewczego telegramu, który Ceaușescu opacznie zrozumiał jako pochwalny i kazał wydrukować na pierwszej stronie gazety.
Mobutu Sese Seko
Mobutu Sese Seko, przywódca Zairu w latach 1965 – 1997:
- wieczorne wiadomości w Zairze zawsze poprzedzał obraz Sese Seko z uśmiechem spoglądającego w dół spośród chmur. Zakazał prezenterom wymienianie z nazwisko kogokolwiek prócz niego;
- miał lotnisko wybudowane tylko po to, by mógł ze swoja rodziną latać na zakupy do Paryża;
- nosił kapelusze ze skóry lamparta, które zabronił używać komukolwiek innemu w kraju;
- poruszał się z drewnianą laską, która, jak twierdził, była tak ciężka, że potrzeba było siły ośmiu mężczyzn, by ją unieść;
- by zwiększyć rozpoznawalność swojego kraju, zapłacił Muhammadowi Aliemu i George’owi Foremanowi po pięć milionów dolarów, by walczyli w Zairze;
- zmienił swoje imię i nazwisko na takie, które znaczyło „wszechpotężny wojownik, który dzięki swojej wytrwałości i nieugiętej woli walki dokonuje podbojów za podbojami, pozostawiając za sobą ogień”.
Abdalá Bucaram
Abdalá Bucaram, przywódca Ekwadoru w latach 1996 – 1997:
- Bucaram nosił przydomek „El Loco” („Szaleniec”), który sam rozpropagował;
- podczas gdy Ekwador walczył z kryzysem ekonomicznym, Bucaram zaoferował profesjonalnemu trenerowi osobistemu Diego Maradonie milion dolarów za zagranie z nim jednego meczu piłki nożnej;
- nagrał album z muzyką popową „A Madman in Love” („Zakochany szaleniec”), który następnie wydał i reklamował wśród prezydentów innych krajów podczas konferencji w Chile.
Saparmyrat Nyýazow
Saparmyrat Nyýazow, przywódca Turkmenistanu w latach 1985 – 2006:
- lubił nadawać nowe nazwy, na przykład miesiącom czy dniom. Nadał nawet nową nazwę „chlebowi” na część swojej matki – Gurbansoltan;
- kazał zbudować na swoją cześć 12-metrowy złoty pomnik, umieszczony na 75-metrowej podstawie. Statua stale obracała się tak, by być skierowana w stronę słońca;
- zakazał noszenia brody przez prezenterów i makijażu przez prezenterki telewizyjne. Twierdził, że kobiety w jego kraju są naturalnie piękne i nie potrzebują takiego wspomagania;
- zamknął wszystkie szpitale prócz tych w stolicy, gdyż uważał za odpowiednie, by ludzie potrzebujący opieki medycznej podróżowali do stolicy;
- napisał książkę zatytułowaną „Księga duszy”. Uczynił z niej obowiązkową lekturę w szkołach i nakazał wszystkim traktowanie jej z równą nabożnością, co Koran. W 2006 roku jej kopia została wysłana w kosmos.
Mu’ammar al-Kaddafi
Mu’ammar al-Kaddafi, przywódca Syrii w latach 1969 - 2011:
- bał się wspinać na więcej niż 35 kroków na raz i często odmawiał wchodzenia na wyższe piętra budynków;
- wszyscy jego ochroniarze musieli być kobietami i dziewicami;
- będąc w Rzymie w sierpniu 2010, zapłacił agencji z modelkami, by 500 kobiet przybyło na jego wykład, gdzie próbował przekonać je do przejścia na Islam.
Kim Dzong II
Kim Dzong II, przywódca Korei Północnej w latach 1994 – 2011:
- służba Kim Dzonga II musiała upewniać się, że serwowane mu ziarna ryżu mają identyczny rozmiar i kolor;
- w oficjalnej biografii Kim Dzonga II przeczytamy, że jego narodziny zostały przepowiedziane przez jaskółkę, a ich zwiastunem była podwójna tęcza i pojawienie się nowej gwiazdy na nieboskłonie;
- twierdził, że jest największym golfistą w historii świata;
- rzekomo skomponował sześć oper i lubił grać w musicalach;
- powiedział swoim ludziom, że wynalazł hamburgery.