The Weatherman 2 – Zginąć, by inni mogli żyć

Nathan Bright pogodził się z losem. Gotów jest ponieść odpowiedzialność za zbrodnie, których nie ma prawa pamiętać. W tym celu udaje się na pogrążoną w postapokaliptycznym chaosie ziemię. Ma tam znaleźć swoją poprzednią świadomość. Musi ją przyjąć. Na szali ważą się losy świata. Nawet jeśli uśmierci to jego obecne "ja".

Seria straciła nieco w moich oczach, gdy zacząłem czytać "XIII" Jeana Van Hamme'a. Okazało się, że pomysł z bohaterem obarczonym piętnem wielkiej zbrodni i zmienioną tożsamością nie jest całkiem świeży. "Weatherman" bynajmniej nie staje się przez to słabym komiksem. Intrygujący pomysł pozostaje jedną z licznych zalet.

Druga część serii nieco zmienia konwencję. Wizyta na ziemi mniej ma ze space opery, a więcej z postapokalipsy. Jody LeHeup jak z rękawa sypie kolejnymi pomysłami. Zdegenerowany biofag, którego "choroba" sprawia, że staje się przyjazny ludziom? Czemu nie!

W warstwie wizualnej jest nieco gorzej. Nie przekonuje mnie pstrokata paleta barw i wszechobecne onomatopeje. Stylistyka jest atrakcyjna, ale dość chaotyczna i często mało czytelna. Fabuła gna na złamanie karku, więc uproszczenie kreski uczyniłoby lekturę lżej strawną.

"The Weatherman 2" pozostaje jedną z najlepszych obecnie wychodzących serii sci-fi. Wychodzi z mocnego pomysłu, posiada wachlarz barwnych postaci i utrzymuje znakomity balans między powagą epickiej fabuły, a lekkością sytuacyjnych gagów. Gorąco polecam!

Józek Śliwiński