Piękna Penélope Cruz wraz ze swoją siostrą zaangażowane zostały do krótkiej, ale ciekawej roli. Reklamują grę New Super Mario Bros. 2 na konsoli Nintendo 3DS. Rynek coraz poważniej zaczyna widocznie traktować graczy. Zatrudniane są osoby znane z wielu ról w światowych produkcjach, toteż ich udział w takim przedsięwzięciu daje nam możliwość myśleć, że gry traktowane będą coraz częściej jako równorzędny produkt, a nie jako domenę "no-life'ów"! Pomijając wszelkie zdania, rozważania i teorie spiskowe, sama reklama na pewno jest lepsza niż kolejna boska animacja i tona efektów specjalnych. Chcecie zobaczyć Penélope Cruz w reklamie? Poniżej macie całą!
Jako Polak z krwi i kości mógłbym narzekać, marudzić i zanudzać o tym, jakie to mamy niskie zarobki, jakie to nowe pecety, konsole i gry są drogie, jakie te gry powtarzalne – zmianie ulega tylko oprawa graficzna i numerek w nazwie. Być może byłoby w tym sporo prawdy, jednakże dziś postanowiłem popatrzeć na siebie jako Gracza Anno Domini 2012, który – jak się okazało – ma mnóstwo powodów do radości! Po krótkim namyśle przejrzałem kilka serwisów growych, zaplecze e-sklepów z grami, stos aukcji internetowych, zakreśliłem sobie najważniejsze dla graczy aspekty (e-)egzystencji i doszedłem do wniosku, że każdy z nas może być szczęśliwy! Poniżej wypunktowałem tylko kilka z nich – nie krępujcie się i dopiszcie własne!
Kolejne wydane na PlayStation 2 odsłony serii Burnout utrzymywały niemal niezmiennie wysoki poziom i zapewniały godziny zabawy na najwyższym poziomie. Mając w pamięci czas spędzony przy odsłonach na dużej konsoli Sony z niecierpliwością czekałem na pierwszego takedowna z edycją na PSP.
I wtedy pojawił się Dominator. Druga i ostatnia gra z serii wydana na Portable, przez ojców-twórców nie uważana nawet za tytuł z głównego nurtu, a jedynie spin-off. To mogło wywołać pewne obawy.
Nie czuję się do końca dobrze z faktem, że recenzuję grę po ukończeniu ledwie kilku poziomów. Wina leży jednak tylko i wyłącznie po stronie twórców. W czasach kilkunastu premier w miesiącu nie mam ochoty bawić się z produkcją, która udaje długą i głęboką, a w rzeczywistości jest prostacką metodą wprawienia konsumenta w złość.
Wydane na PlayStation Portable Pursuit Force nie jest tytułem bardzo słabym. W kategorii efektownych zręcznościówek może zajmować wysokie miejsce, ale tylko w sytuacji, gdy kupiliście grę w Stanach Zjednoczonych. Wtedy docenicie długie poziomy, podejmiecie wyzwanie rzucone przez wysoki poziom trudności i będzie obserwować jak karkołomne pościgi urządza sobie główny bohater. Pozwolą wam na to rozmieszczone na planszy checkpointy.
Liczba plotek narasta wprost proporcjonalnie do ilości niepoważnych rozwiązań, „innowacji”, czy pseudo-rewolucji mających rzekomo znaleźć zastosowanie w następnej generacji konsol. I nie byłoby w tym nic złego, gdyby nie fakt, że najwyraźniej Wielkie Korporacje nie mają dobrych, a na pewno nie odkrywczych pomysłów urozmaicenia świata gier wideo. Naprawdę tak bardzo wyczekujecie lepszych procesorów, kart graficznych, kości pamięci i dashboardów w nowych konsolach? Po co nam to?
Tales from Space: Mutant Blobs Attack, jedna z ciekawszych gier z PlayStation Vita (przynajmniej według Metacritic), zostanie przeniesiona na komputery PC i Mac. Informację zdobył JC Fletcher z serwisu Joystiq, który miał okazję zobaczyć w akcji pecetową wersję produkcji podczas spotkania z przedstawicielem DrinkBox Studios na imprezie GDC.
Podobno deweloper planuje wydać komputerową wersję Mutant Blobs Attack! w maju lub czerwcu i zastąpić sterowanie dotykowe kultowym wśród użytkowników tej platformy „kontrolerem”, czyli myszką. Wiemy też, że gra trafi na Steama, więc będzie zawierała osiągnięcia. Czym w ogóle jest ta tajemnicza produkcja i co w niej takiego fajnego?
Jak może pamiętacie, zamieszczoną w jednym z moich poprzednim wpisów ankietę wygrał Rayman Origins. Jak mawiają, vox populi, vox Dei, więc oto przed Wami recenzja ostatniej nadziei dwuwymiarowych platformówek – przygody postaci bez rąk i nóg. Widać, że wzorowano na nim fabułę tegoż tytułu, która ma tyle sensu co istnienie głównego bohatera z punktu widzenia fizyki.
Ostatnim razem podsumowałem duże odsłony tej serii, przeznaczone na platformy stacjonarne. Dzisiejszym tematem będą zaś przenośne, innymi słowy kieszonkowe wersje. Oczywiście każdy noszący odrębny tytuł odcinek opiszę zaledwie w jednym akapicie. Jest to spowodowane brakiem znajomości tychże części. Nie zapomnę także o tych, dzielących znane nam z dużych NFS'ów tytuły. Jednak je potraktuje w jeszcze mniejszym stopniu. Zapraszam zatem na ostatni wpis dotyczący podsumowania serii Need for Speed.
O tytułach startowych Vity powiedzieć można wiele dobrego, ale zdecydowanie nie ma wśród nich żadnego system sellera. Na szczęście Gravity Daze, znany na Zachodzie jako Gravity Rush zmienia ten stan rzeczy. Po szczegóły zapraszam do poniższej recenzji.
Przedtem jednak jedna uwaga - jak wspominałem w poprzednim tekście screeny łapane przez Vitę są brzydkie. W związku z tym, patrząć na zrzutki pamiętajcie, że gra wygląda w ruchu dużo lepiej niż na screenach.
W końcu nadeszła zachodnia premiera PS Vity. W związku z tym od pewnego czasu na zachodnich stronach zaczęły pojawiać się recenzje pierwszych tytułów, a także samego sprzętu. Ten tekst różni się od pierwszych wrażeń z użytkowania Vity i opublikowanego na GOL-u testu. Zawiera bowiem przemyślenia po dwóch miesiącach użytkowania nowego systemu, który to czas wystarczy moim, by wyrobić sobie zdanie o konsoli. Na końcu umieściłem także ankietę, w której możecie wybrać gry na Vitę, które chcecie bym zrecenzował.
