Podsumowanie serii - Need for Speed | Część 7

Ostatnim razem podsumowałem duże odsłony tej serii, przeznaczone na platformy stacjonarne. Dzisiejszym tematem będą zaś przenośne, innymi słowy kieszonkowe wersje. Oczywiście każdy noszący odrębny tytuł odcinek opiszę zaledwie w jednym akapicie. Jest to spowodowane brakiem znajomości tychże części. Nie zapomnę także o tych, dzielących znane nam z dużych NFS'ów tytuły. Jednak je potraktuje w jeszcze mniejszym stopniu. Zapraszam zatem na ostatni wpis dotyczący podsumowania serii Need for Speed.

2005 - Need for Speed: Underground Rivals

Underground Rivals jest pierwszym przedstawicielem tej serii na świeżej w ówczesnych czasach przenośnej platformie PSP. Sama gra nawiązuje do nielegalnych nocnych klimatów z obu, dużych Undergroundów oraz filmów Szybcy i Wściekli. Pojawiło się tutaj kilka nowych trybów jak Nitrous, polegający na przejeżdzaniu przez bramki w celu zdobycia podtlenku azotu czy też Street Cross, wymuszające na graczu możliwie jak najszybszą jazdę. Nie zabrakło jednak typowych cech dla tej podserii jak Circuit, Drift czy Drag. Do dyspozycji oddano 20 licencjonowanych pojazdów oraz 10 tras, podzielonych na kilka części. Tuning nadal odgrywa ważną rolę, zaś lepsze części otrzymujemy w trakcie naszych zmagań. Oprawa wizualna robiła wtedy ogromne wrażenie, a nawet dziś prezentuje się ona całkiem ładnie. Opróćz rozgrywki jednoosobowej, twórcy dodali tu także tryb wieloosobowy.

2005 - Need for Speed: Most Wanted 5-1-0

Kilka miesięcy później na rynku pojawiło się Most Wanted 5-1-0, będące wariacją swojego stacjonarnego odpowiednika. W odróżnieniu od Underground Rivals, zamiast nocnych wyścigów, twórcy zaoferowali nam dzienne zmagania. Zaimplementowano w nim również system bullet time, kojarzony w głównej mierze z trylogią Matrix. Tuning co prawda odgrywa tu mniejszą rolę niż w poprzedniku, ale za to mamy tu stróżów prawa. Nie zabrakło również czarnej listy do pokonania, stającej graczowi na drodze do miana najlepszego kierowcy w mieście Rockport. Standardowo dostępny jest też multiplayer, tryby gry znane z dużej wersji oraz kilka nowych.

2006 - Need for Speed: Carbon - Own the City

Carbon: Own the City jest wyjątkowy z tego względu, iż pojawił się on wówczas na trzech kieszonkowych platformach. GBA w roku 2006 było już mocno przestarzałym i odchodzącym w odstawkę sprzętem. Stąd gra wydana na tego handhelda prezentuje najgorszą fizykę oraz oprawę audiowizualną. W środku stawki stoi następca, ochrzczony przez Nintendo nazwą DS, zaś najlepsze walory oferowuje "zabaweczka" Sony - PSP. Z Charakterystycznych cech stacjonarnej wersji, mamy tu np. emocjonujące wyścigi w kanionie, prowadzenie własnego teamu oraz rozbudowany tuning. Podobnie jak w przypadku Underground Rivals, także i tu mamy nocne zmagania, ale nie są one tak ciemne oraz oświetlone neonami. Do dyspozycji mamy tu 60 licencjonowanych pojazdów, zaś oprócz konkurentów do zabawy dołącza również policja.

---

NFS'y wydane na GBA

2003 - Need for Speed: Underground
2004 - Need for Speed: Porsche Unleashed
2004 - Need for Speed: Underground 2
2005 - Need for Speed: Most Wanted
2006 - Need for Speed: Carbon - Own the City

NFS'y wydane na DS

2005 - Need for Speed: Underground 2
2005 - Need for Speed: Most Wanted
2006 - Need for Speed: Carbon - Own the City
2007 - Need for Speed: Pro Street
2008 - Need for Speed: Undercover
2009 - Need for Speed: Nitro

NFS'y wydane na PSP

2005 - Need for Speed: Underground Rivals
2005 - Need for Speed: Most Wanted 5-1-0
2006 - Need for Speed: Carbon - Own the City
2008 - Need for Speed: Pro Street
2008 - Need for Speed: Undercover
2009 - Need for Speed: Shift

NFS'y wydane na 3DS

2011 - Need for Speed: The Run

---

Kieszonkowe wersje gier z wyżej wymienionej listy w skrócie można opisać jako przenośne odpowiedniki dużych, stacjonarnych odsłon. Każda z nich zawiera elementy charakterystyczne dla danej części oraz wykorzystuje możliwości odpowiednie dla danej platformy. Według graczy, najbardziej godnymi, małymi przedstawicielami serii Need for Speed są te wydane na PSP. Serwisy internetowe zdają się tę tezę potwierdzać.

Na tym kończymy bardzo długą historię związaną z serią Need for Speed. Kolejną, wybraną przeze mnie marką jest Legacy of Kain.