Z koszykówką jakoś nigdy nie było mi po drodze. Mam na myśli tę wirtualną, albowiem ze sportówek tolerowałem wyłącznie kolejne wydania FIFY. Coś się zmieniło, kiedy do drzwi zapukał listonosz z nowiutką kopią NBA 2K13. Pomyślałem: a co tam, można spróbować. Spróbowałem. I próbuję do dziś.

Borderlands zawitało w świecie elektronicznej rozrywki pod koniec 2009 roku, ofiarowując graczom niezliczoną liczbę godzin drużynowej przygody. Całość została utrzymana w komiksowej konwencji, dzięki czemu gra zyskała na oryginalności. Po ogromnym sukcesie, nie tylko finansowym Gearbox Software, czyli studio odpowiedzialne za stworzenie tego tytułu, postanowiło wydać rozbudowane rozszerzenia, które również cieszyły się spora popularnością. Dziś, w trzy lata od premiery jedynki na światowym rynku zawitać ma kontynuacja, będąca swoistym rozwinięciem swego protoplasty.

W ubiegłym tygodniu miałem okazję zagrać w grę Spec Ops: The Line, nową strzelankę studia Yager Development i firmy 2K, która ma niemałe ambicje. Twórcy produkcji chcą bowiem pokazać naprawdę dojrzałą i mroczną opowieść, odwołującą się do takich klasyków jak „Jądro ciemności”, czy „Czas Apokalipsy”. Po półtoragodzinnym spotkaniu z grą, o którym możecie poczytać w serwisie gry-online.pl, przeprowadziłem wywiad z Waltem Williamsem, jednym ze scenarzystów The Line.

Rozmawiamy o tym, czy można tworzyć ambitne fabuły w grach akcji i jak to osiągnąć. Ponadto, Williams przekonuje, że dostaniemy coś więcej niż tylko adaptację wspomnianych dzieł. Przedstawiciel studia Yager Development przybliża też różne aspekty rozgrywki, wśród których są... wybory moralne. Motyw pojawiał się w paru grach akcji (przychodzi mi na myśl Army of Two), ale zwykle był prosty i nie korespondował z ambitną fabułą. A w takie tony chcą uderzyć producenci Spec Ops: The Line.

2K Games, wydawca takich hitów jak Mafia 2 i Borderlands, opublikowało dziś nowy trailer ze Spec Ops: The Line - trzecioosobowej grze akcji/strzelaninie, której akcja rozgrywać się będzie w pustynnym klimacie Dubaju. Przyjrzyjmy mu się bliżej...

Już pod koniec lat ’90 gry piłkarskie od EA Sports były na takim poziomie, że wielu co rok utwierdzało się w przekonaniu, że nic nowego i lepszego zrobić się nie da. Parę lat później musiały jednak uznać chwilową wyższość Pro Evolution Soccer, by w końcu po roku 2008 zdeklasować konkurencję swoimi wersjami na konsole (te najnowsze z najważniejszych). Znów co rok padało pytanie „jak ta gra może być jeszcze lepsza” i dopiero FIFA 12 wreszcie pokazała jak. Mimo to, wciąż jest coś, czego mi w niej brakuje i bardzo jestem ciekaw, czy nie tylko mi.

Borderlands było jedną z najmilszych niespodzianek 2009 roku. Nie dziwi zatem to, że znajdująca się obecnie w produkcji kontynuacja budzi spore zainteresowanie. Na sieci pojawił się właśnie kilkunastominutowy materiał video z tej gry, więc wszyscy wyczekujący jej premiery mogą wreszcie zaspokoić swoją ciekawość.

No dobra, skoro wszyscy piszą o Mafii II, to może i ja dołożę swoje trzy grosze. Zanim jednak przejdę do opisu wrażeń z dema muszę się przyznać, że nigdy nie zagrałem w pierwszą część. Naprawdę. Powodem była wieloletnia niechęć do wszelkich sandboksów, które najzwyczajniej nudziły mnie i nie sprawiały żadnej frajdy. Sytuacja zmieniła się dopiero wraz z premierą GTA IV, która to gra jako pierwsza udowodniła mi, że otwarty świat nie musi sprowadzać się do rozwałkowywania przechodniów na ulicach. Teraz żałuję, że stało się to tak późno i wcześniej nie sprawdziłem pierwszej Mafii.

Po uruchomieniu gry pozytywne zaskoczenie. Na maksymalnych ustawieniach w rozdziałce full hd pełen komfort. W porównaniu do pecetowego GTA IV jest wręcz arcypłynnie, choć sprzęt mam nie najnowszy. PhysX pozostawiam nie włączony.

Demo Mafii II na PC wyszło dzisiaj nad ranem, jednak sponsorująca to wydarzenie platforma Steam nie stanęła na wysokości zadania i poczęstowała mnie kiepskim transferem :) Co się odwlecze to nie uciecze i o wynikach kilkuletniej pracy Czechów przekonałem się częściowo już po sowitym obiadku. Rozmiar aplikacji nie przekracza na dysku 1,1 GB co oznacza, że względem pełnej wersji otrzymujemy produkt mocno pocięty technologicznie, wizualnie, a przede wszystkim merytorycznie. Co ciekawe, zaimplementowany fragment rozgrywki ponoć nie znajdzie się w normalnej grze, więc mamy tu do czynienia z konkretnym tech-demem, ewentualnie przedsmakiem...DLC. Wrażenia z menu pominę, bo nie ma czym się szczycić - opcje grafiki ustawiłem na średnim poziomie (turborakietą niestety nie dysponuję), wyłączam jeszcze słąwetną opcję APEX Physics i do dzeła!