Pogadanka #2

Legaue of Legends. World of Tanks. World of Wacraft. Gry, które łączy kilka cech – wymagają sporego zaangażowania, samozaparcia, a nade wszystko czasu. Czasu, którym jako pełnoprawny członek społeczeństwa, z pracą na etacie i raczkującą firmą, zwyczajnie nie mogę marnować. To moja osobista ofiara na rzecz czegoś bardziej konstruktywnego. I tu rodzi się pytanie – czy granie jest stratą czasu? I kiedy przekraczamy cienką linię między niezobowiązującą rozrywką, a nałogiem?

Dzisiejszy odcinek sponsoruje słowo „upał”. Nie sposób wyrazić tego jak bardzo mi przeszkadza, nie używając słów uchodzących za brzydkie. Ale ma też i swoje dobre strony.  Zawdzięczam mu, bowiem możliwość oderwania się od pracy i udania się nad wielką wodę, aby celebrować lato w pełni, ciesząc się piękną opalenizną. I oddać się wspomnieniom. Szczególnie często wracam do momentu, gdy jeszcze prowadziłem własną firmę. Mniejsza o tym, czym się zajmowała. Nawet gdyby był to przemyt broni, nie zmieniłoby to faktu, iż również i tak zatrudniłbym grupę studentów. Tak zwany „młody, dynamiczny zespół”. Zajmowali się realizacją pewnych zadań, nad, którymi pieczę sprawował inny, „młody, dynamiczny”. Rzecz w tym, że spotykałem się z nimi raz w miesiącu, gdy potrzebny był mój podpis na umowie. Potrzebowała go w tym i Dominika. Ok, to story love. Prawdziwi mężczyźni mogą opuścić wpis, idźcie prężyć mięśnie gdzieś indziej. Dla całej reszty – to nietypowy story love. Po prostu czytajcie dalej.

Świat nie stoi w miejscu. Zwłaszcza branża elektroniczna, która choć świadoma ograniczonej liczby surowców na kuli ziemskiej, eksploatuje je na potęgę, wydając na świat kolejne „Iphone’y”, czy inne „Ipady”. Z doskonałym skutkiem zresztą, bo dzięki nim dziś każdy pożąda telefonu dotykowego, a tablety przestają uchodzić za produkt dla gadżeciarzy. Sam takowy nabyłem przed kilkoma tygodniami i w tym tekście chciałbym się podzielić z Wami następującą myślą: mianowicie, do kogo jest on zasadniczo kierowany?

Wydaje Ci się, że ziemia jest za mała dla wszystkich ludzi i innych dziwnych stworzeń? Że znajduje się na niej zbyt wiele irytujących rzeczy, które po prosu mogłyby zniknąć? Czy gdybyś miał taką możliwość, doprowadziłbyś do wymarcia cywilizacji wkurzających i wiecznie głośno bzyczących komarów? Small World to świat, w którym możesz unicestwić wszystko, co choć trochę działa Ci na nerwy (czyli zazwyczaj Twojego rywala). Komarów, co prawda tu nie ma, ale jaką radością jest zabicie kilku handlujących amazonek, latających szkieletów, konnych olbrzymów lub dyplomatycznych orków! Wystarczy jedno słowo i … pewne rasy zostaną wyłącznie w kronikach historycznych. Idylla? Być może. Gorzej, jeśli spotka to Twoją rasę.

Zapewne każdy z nas wyobraża sobie, jak będzie wyglądała przyszłość. Każdy z nas kiedyś stał, patrząc w gwiazdy i zadawał sobie pytanie: jak tam jest? Czy to tam znajduje się nasza przyszłość? Będzie lepsza, czy może gorsza? Czy kiedykolwiek uda nam się ją stworzyć…w kosmosie?

„W otchłani” to pierwsza część dystopijnej trylogii Beth Revis. Opowiada ona historię Amy, która zgodziła się na podróż w stanie hibernacji poprzez kosmos, aby za 300 lat ujrzeć światło Nowej Ziemi. Podróż okazuje się jednak złym pomysłem- dziewczyna budzi sięna statku kosmicznym podczas lotu, kiedy ktoś próbuje ją zamordować, wyciągając ją z komory hibernacyjnej (...)