Witam. Mam nadzieję, że Wasz tydzień był bardzo udany. Dobrze jest zasiąść do ulubionych gier, gdy spisaliśmy się dobrze w pracy lub w szkole. Dziś zajmę się trzema produkcjami. Po więcej zapraszam do dalszej części tekstu.
Witam wszystkich. Dawno nie pisałem nic na Gameplayu. Raz byłem chory, później robiłem sobie test na koronawirusa, innym razem kolega namówił mnie na wspólne granie itp. Wiecie jak to jest. Udało mi się jednak ukończyć kilka tytułów, o których mogliście przeczytać w poprzednich odcinkach tego cyklu. Growe życie toczy się jednak dalej. Tym razem ogrywam The Eden of Grisaia, a więc trzecią część przygód uczniów Akademii Mihama.
Powoli zbliżamy się do sezonu jesiennego anime, kiedy pojawią się ostatnie japońskie serie w tym roku, więc niektórzy miłośnicy tej formy rozrywki zaczynają robić już podsumowania. Typują najlepsze serie 2019r. Również i ja zacząłem zastanawiać się nad tym tematem. Coś tam obejrzałem, kilka seriali porzuciłem w trakcie, inne odłożyłem na później i wrócę do nich jak nazbiera się wystarczająca ilość odcinków. Chciałem sprawdzić też coś nowego. Kolega zaczął mnie namawiać do sprawdzenie Kimtesu no Yaiba. Zobaczyłem więc opening. Spodobała mi się w nim muzyka, projekty postaci oraz samurajski setting. Dałem szansę tej serii. O tym jak się to wszystko skończyło przeczytacie w dalszej części tekstu.
W co gracie w weekend? #366: Gears 5 (Sezon 8.), Umineko (odc.8), GTAV i Resident Evil Code Veronica X HD
Witam wszystkich graczy. Tym razem udało mi się znaleźć czas na pięć tytułów w końcówce tygodnia. Kolega namówił mnie na kolejny turniej w Guilty Gear Xrd Revelator 2. O pozostałych przeczytacie w dalszej części tekstu.
Cześć. Mamy przed sobą kolejny weekend. To świetny pretekst, by w coś pograć, bez względu na to czy to jakaś nowość, klasyk, albo tytuł, do którego zawsze z chęcią wracamy. Tak jak obiecywałem w ostatnim odcinku, tym razem zajmę się produkcją z jednej z moich ulubionych serii gier. Resident Evil 4 debiutował na rynku ponad piętnaście lat temu. O tym jak wypada jego odświeżona wersja dowiecie się w dalszej części tekstu.
Cześć wszystkim. Mam nadzieję, że samopoczucie Wam dopisuje i dalej ogrywacie ulubione gry. U mnie ostatnio bywało z tym różnie, dlatego też napisałem dziś w kilku słowach o tym, co możemy zrobić gdy nie idzie nam w grach wideo.
Wątki przedstawiające koniec świata funkcjonują w naszej kulturze w zasadzie od zawsze. Różne jego wizje znajdziemy w przeróżnych religiach oraz mitach. Spotkamy je także w grach wideo i to właśnie tym tematem chciałbym się dziś zająć.
Śnieg pada, śnieg pada, cieszą się dzieci, tu płatek, tam płatek, dużo ich leci…
Uwielbiam zimę, więc wpadłem na pomysł, żeby napisać tekst o grach wideo, w których odgrywa ona znaczącą rolę w kwestii kreacji świata gry, czyniąc wybrane tytuły przygodami jedynymi w swoim rodzaju. Po więcej zapraszam do dalszej części tekstu.
Nieraz pisałem o The Fruit of Grisaia na łamach W co gracie w weekend. Po dłuższym czasie udało mi się w końcu ukończyć ten tytuł i postanowiłem, że to doskonała okazja na napisanie pierwszej mojej recenzji od trzech lat. Szkopuł w tym, że jest to tak mało znany tytuł, że nie widniał nawet w Encyklopedii GOLa, ale zajmujący się nią ludzie okazali się bardzo mili i przystalili na moją prośbę, aby go do niej dodać. Obiecałem wtedy napisać jego recenzję i dziś przyszedł moment, kiedy mogę wywiązać się ze swojej obietnicy.
Zagrałem w tą opowieść graficzną, gdyż ciekawiło mnie anime pod tym samym tytułem. Nauczony jednak doświadczeniem ze Steins;Gate wiedziałem już, że żadne anime na podstawie gry visual novel nie jest mu w stanie dorównać. Tytuły z takiego gatunku są bardzo treściwe i przypominają opasłe księgi opatrzone obrazkami i ścieżką dźwiękową, które jednak trzymają się zasad panujących w powieściach, a więc mamy w nich do czynienia z długimi opisami. Rolę wszystkowiedzącego narratora pełni w nich oczywiście główny bohater, któremu wtóruje gracz. Wziąwszy pod uwagę to, że The Fruit of Grisaia jest symulatorem randkowym naszym celem jest poznanie jednej z pięciu głównych bohaterek i jej zdobycie. Musimy jednak uważać, gdyż ostatni wybór z danej ściezki fabularnej może doprowadzić do złego zakończenia.
Witam wszystkich. Jak już wcześniej wspominałem styczeń okazał się być miesiącem, w którym Miku i jej znajomi zawitali ponownie do Europy. Bardzo chciałem pojawić się na jednym z tych kilku styczniowych koncertów.
Zabierałem się z pisaniem tego tekstu bardzo długo, ale postanowiłem, że nie zrobię tego, dopóki nie nadrobię zaległości związanych z My Hero Academia. W kilka dni obejrzałem jej drugi i trzeci sezon i chciałbym się podzielić z Wami wrażeniami na ten temat. Napisałem też w kilku słowach o Attack on Titan, gdyż w końcu dzieje się coś ciekawego w tej serii. Mam również gościa w dzisiejszym odcinku Anime Cornera. Czarny Wilk zajął się japońsko-chińską animacją pt. Flavors of Youth.
Kontynuujmy przegląd najlepszych anime 2019 roku. Wszystko zaczęło się całkiem niewinnie, od openingu, który tak bardzo wpadł mi w ucho, że nie mogłem się nim nacieszyć, oglądając go bez przerwy. Wtedy też postanowiłem sprawdzić o czym jest The Promised Neverland. Po obejrzeniu całej serii mogę stwierdzić, że przerosło ono moje najśmielsze oczekiwania. Nie spodziewałem się, że trafię na tak kapitalną japońską animację.
Nadszedł moment pożegnania się z jedną z najlepszych gier mijającej dekady. Z tej też okazji postanowiłem podziękować w kilku słowach Naughty Dog za piękne pięć lat spędzone z jedną z najlepszych produkcji studia tworzącego dla Sony tytuły, które od ponad dwudziestu lat niemal zawsze znajdują się w światowej czołówce elektronicznej rozrywki.
Prequela przygód zwariowanej grupki przyjaciół z Akihabary wyczekiwałem z wielkim utęsknieniem. Jedynkę do dziś uznaję za grę z najlepiej napisaną historią traktującą o podróżach w czasie.
Strasznie zżyłem się z bohaterami Laboratorium Gadżetów Przyszłości, dlatego nie mogłem oglądać Okarina, który poddał się i dał umrzeć miłości swojego życia, Kurisu. Z szalonego naukowca stał się martwy za życia i chyba tylko spotkaniu z Maho, specjalizującej się w dziedzinie sztucznej inteligencji, zawdzięcza to, ze nie postradał jeszcze zmysłów. Okazało się bowiem, że loli naukowiec pracowała wspólnie z utraconą miłością jego życia. Wraz z szefem zaproponowali mu przetestowanie autonomicznego systemu komputerowego, który oparto no wspomnienia Makise Kurisu o nazwie Amadeus. Jest to ukłon twórców w stronę genialnego austriackiego kompozytora.
Cześć. W ten weekend żongluję grami i tak w zasadzie to szukam jakiejś na dłużej. Jednego dnia włączam jedną, drugiego inną, a kolejnego jeszcze coś innego. Pewnie zagram w jedna lub dwie z poniższych pozycji. Na razie jednak nie wiem, w którą. Obyście Wy nie mieli takich problemów z wyborem.