Sukces Grand Theft Auto V jest niepowtarzalny. Na kolana powala wręcz fakt, że w ciągu pierwszej doby sprzedaży zysk wyniósł ponad dwukrotność zainwestowanych środków. Każdy kolejny dzień to po prostu wypełnianie wielkiego worka z pieniędzmi z charakterystycznym wytłoczeniem litery „R”. Coś jednak za tym sukcesem stoi. Są to i sprawy oczywiste, jak i pewne nowości, do których Rockstar musiał nas przyzwyczaić. Spójrzmy na to. Wrażliwych natomiast uczulam, że nie skupiam się na unikaniu zdradzania drobnych elementów historii, także ów spojler alert proszę potraktować w miarę poważnie. Niewrażliwych natomiast zapraszam do lektury.

Jest wiele gier na rynku, co do których nie mamy wątpliwości, że ich opracowanie zaowocowało czymś na miarę majstersztyku, chociażby pod względem fabularnym. Większość jednak wolnej przestrzeni rynkowej świata gier wypełniają produkcje mizerne, tandetne, nie będące w stanie swą formą i przekazem zmusić nas do zaangażowania się w przedstawianą historię. Gdzieś po środku tych dwóch przeciwnych światów ulokować należy Armę 3 – ostoję niepodległości gier, w ramach której niezależny producent stara się zrealizować od początku jasno nakreśloną wizję. A my jesteśmy świadkami tego, jak mucha próbuje z beczki ze smołą wylecieć, choć nie za bardzo jest w stanie to zrobić.

"Temat Tygodnia” jest nową formą realizacji treści, która swoje początki wzięła z backstage’u serwisu, w którym autorzy, którzy zwykle nie mogą dojść do porozumienia, opracowali wizję cyklu, gdzie z tygodnia na tydzień Wy, drodzy czytelnicy, raczeni będziecie realizacjami tego tematu przez autorów. W ramach obecnego tygodnia chętni do udziału w projekcie skupiają się na temacie „Fantastyczne stworzenia”. Poznajcie moją wizję artykułu wpisującego się w tematykę, w ramach której przybliżę Wam, choć pewnie już dobrze je znacie, zmutowane stworzenia z całej serii gry S.T.A.L.K.E.R.

Knights & Merchants to gra, której wielu osobom nie trzeba przedstawiać. Tej pozostałej części growego świata można tylko współczuć, bo ich niewiedza pozbawiła ich znakomitego tytułu. Świetnie przygotowany RTS z niesamowicie miłą dla ucha muzyką czarował już na przełomie XX i XXI wieku. Niestety na nowych komputerach nie dane nam było grać. Do czasu…

W jednym z wywiadów Dan Vavra, kierujący pracami nad Kingdom Come: Deliverance zapewnił, że ich gra będzie wyjątkowa. Jeśli są wśród nas osoby, które lubią oglądać serial Wikingowie, czytać książki historyczne, a swój czas przeznaczają na przejmowanie władzy w grach z serii Total War, to jeśli wierzyć zapewnieniom producenta, Kingdom Come: Deliverance będzie grą ich marzeń. Wprawdzie do premiery samej gry jeszcze bardzo daleko, jednak zaglądając w odpowiednie miejsca w sieci można natknąć się na parę ciekawych informacji, które poszerzają pogląd na grę, a które postarałem się po krótce przedstawić tutaj.

Wyborna, wybiegająca ponad wszelkie horyzonty i granice historia z odrobiną romansów, rozterek moralnych i przyjaźni. Wszystko to w malowniczej scenerii, gdzie widoki zapierają dech w piersi. Nie, to nie są Niezniszczalni 2! Mamy tutaj rozpierduchę, zero zastanawiania się i odwieczny, a zarazem jedyny dylemat jakim narzędziem pozbawić głowy jednego z gości, którzy do nas strzelają. Tak właśnie widzę film pod wymownym tytułem Niezniszczalni 2, który miałem okazję ostatnio obejrzeć.

Na wstępie stwierdzenia czysto oczywiste. DayZ ma ogromną rzeszę fanów. Niewielę ponad 1.700.000 graczy - to robi niezłe wrażenie. Bardziej negatywne kreuje natomiast cała sytuacja związana z produktem nazywanym od początku tak samo: DayZ Standalone. Przekładanie premier, początkowo zdawkowe informacje, niezanikająca niepewność. Skupmy się trochę na tym produkcie.

Czytając książkę Metro 2033, prekursora całego Uniwersum, które liczy obecnie 52 książki*, zastanawiałem się, czy często poruszany przez mieszkańców metra wątek dotyczący prawdopodobnego istnienia innych ośrodków ludzkości, która jakoś przetrwała nuklearny kataklizm, zostanie kiedykolwiek rozwinięty. Metro 2034 do końca sprawy nie rozwiązało, jednak z czasem stało się jasne, że na dwóch dziełach się nie skończy. Strzałem w dziesiątkę było utworzenie całego Uniwersum Metro 2033, w ramach którego pod wspólnym sztandarem jednej historii publikować swoje książki mogli różni autorzy, z lepszym bądź gorszym skutkiem dla całego świata z książki. Dziś krótkiemu prześwietleniu poddam książkę „Do światła” Andrieja Diakowa, w której przeniesiemy się do petersburskiego metra.

Coraz większe zainteresowanie budzą wszelkiej maści tablety. Często nie liczą się konkretne cele czy zastosowania, dla których mieli byśmy nabyć co jak co ale drogi sprzęt, a jedynie fakt posiadania czegoś, co ostatnio jest strasznie „na topie”. Tylko czy tablety mają prawo zaistnieć w świecie gier?Krótki wywód na przykładzie gry Grand Theft Auto 3, która od jakiegoś czasu przesiaduje w Google Play dla Androidowców.

Ostatnio, natchnięty obejrzanym pod wieczór streamem z gry WarZ, snułem trochę własnych wniosków na temat DayZ, jednego z przedstawicieli popularnego ostatnimi czasy nurtu sandboxowego. Wnioski, nie idące zbyt daleko oraz nie będące warte szczególnego uznania, przedstawiam w tym wpisie opierając się na przykładzie gry wspomnianej wyżej.

Do kina można trafić z różnych powodów. Niektórzy są wielbicielami tej formy spędzania czasu i seans traktują jak moment wyciszenia i oddania się ulubionemu zajęciu konsumowania treści komercyjnych czy też bardziej ambitnych, niezależnych. Inni natomiast ubóstwiają domowe zacisze, a wyjście do kina jest pewnego rodzaju ewenementem w ich życiu, niecodziennością. Ja należę zdecydowanie do tej drugiej grupy, choć nie znaczy to, że nie lubię klimatu wielkiego ekranu i przestrzennego dźwięku, który tylko potęguje doznania. Ale niezależnie od tego, w którą grupę się wpisujesz, powinieneś zdecydowanie rozważyć odwiedzenie kina dla filmu „Więzień labiryntu” (ang. The Maze Runner).

W jednym z zagranicznych serwisów pojawił się krótki film, w którym dwóch prowadzących dzieli się swoimi spostrzeżeniami na temat różnic między DayZ a The War Z. Zestawiają obie produkcje ze sobą na podstawie własnych doświadczeń, a wszystko to zebrane w jednym miejscu pozwala niezdecydowanemu graczowi wybrać jedną z dwóch gier, na pozór bardzo podobnych jak nie identycznych.

Dotychczas grając we wcześniejsze części serii Grand Theft Auto nie myślałem o tym, do jakiego samochodu przyszło mi w danej chwili wsiąść. Być może wynikało to z faktu, że w momencie premiery np. San Andreas nie byłem nawet pełnoletni i, co za tym idzie, interesantem motoryzacji „pełną gębą” być nie mogłem, a być może pojazdy te nie były aż tak bardzo dokładnie odwzorowane względem ich potencjalnych wzorców jeżdżących wówczas po ulicach. Być może też nasze polskie realia nie pozwoliły nam przyswoić choćby wyglądu danych pierwowzorów w takim stopniu, aby móc zareagować na dany pojazd w grze: „O! To jest X”. W GTA V sprawa ma się zupełnie inaczej i warto zwrócić na ten fakt uwagę.

„Temat Tygodnia” jest nową formą realizacji treści, która swoje początki wzięła z backstage’u serwisu, w którym autorzy, którzy zwykle nie mogą dojść do porozumienia, opracowali wizję cyklu, gdzie z tygodnia na tydzień Wy, drodzy czytelnicy, raczeni będziecie realizacjami tego tematu przez autorów. W ramach obecnego tygodnia chętni do udziału w projekcie skupiają się na temacie „Miasta i architektury”. Poznajcie moją wizję artykułu wpisującego się w tematykę.

Jako gracze oczekujemy porządnego traktowania. Wydajemy w końcu pieniądze na gry, chcemy więc czuć, że dostaliśmy coś dla nas właściwego, co zostało specjalnie dla nas przygotowane. Szybki skok w przeszłość w Waszych głowach pozwoli sobie przypomnieć jakim pośmiewiskiem okazała się FIFA przygotowana specjalnie na EURO 2012. Nie dało się więc uniknąć wszelkiego rodzaju obaw co do pojawiającej się z okazji Mistrzostw Świata w Brazylii edycji FIFY przygotowanej specjalnie dla fanów reprezentacyjnych potyczek międzynarodowych.