Wielka Brytania to największy rynek w Europie jeśli chodzi o gry video. Tak było od zawsze i nie zanosi się na jakąkolwiek zmianę na tronie. W każdej dyskusji na temat cen gier, sprzętu, dostępności owego pada żelazny argument "A u nas w UK jest taniej/lepiej/szybciej". Cieszy fakt, że polscy kolonizatorzy mają ułatwiony dostęp do swojego hobby, ale i na najbardziej dojrzałym rynku w Europie dochodzi do patologii.
Kiedy cena gry zaboli wreszcie konsumentów? To pytanie ostatnio zadaje sobie wiele osób obserwujących ceny gier dla 3DS-a. Czy sześćdziesiąt dolarów za produkcję na przenośną konsolkę to dużo czy mało? Czy rosnące ceny gier nie stanowią dzisiaj problemu?
Przemówienie Satoru Iwaty było najbardziej uroczystym wykładem na Game Developers Conference – największa sala, najwięcej sluchaczy, największe oczekiwania. 25. urodziny GDC stały się okazją dla Satoru do spojrzenia w przeszłość i przyszłość gier wideo. Jego prezentacja przerwana była przez wystąpienie Reggiego Fils-Aime'a, który sprzedawał marketing 3DS-a (trochę nie na miejscu, jeśli mam być szczery) – w tym artykule pominę ten fragment i strzeszczę dla Was idee, z którymi prezes Nintendo pozostawił dziś świat developerów gier wideo.
W ostatnim odcinku gejboja zastanawiałem się na ile rewolucyjna będzie nowa maszynka od Nintendo, czyli nadchodzący wielkimi krokami 3DS. Czy zrewolucjonizuje przenośne granie? Czy naprawdę jest tak dużym krokiem na przód w stosunku do swego pierwowzoru? Czy przypadkiem nie daliśmy się nabrać marketingowcom Nintendo? Moje rozważania na ten temat możecie przeczytać tutaj. Dzisiaj przyszedł czas na sprawdzenie konkurencji, czyli ogłoszonego jakiś czas temu NGP. Pierwsze odczucia większości graczy po obejrzeniu zorganizowanej w Japonii konferencji były takie, że Sony stara się zdominować rynek przenośnych konsol stawiając przede wszystkim na mocne bebechy urządzenia, czyli dokładnie to samo z czym mieliśmy do czynienia w przypadku pierwszego PSP. Wtedy japońskiemu gigantowi udało się przekonać do małej „czarnulki” ponad 60mln klientów, ale gier na nią nie sprzedano zbyt wiele. Dlaczego w przypadku NGP ma być lepiej?
Saturo Iwata miewa czasami różne kaprysy. Ot, choćby w ten weekend, kiedy to wydobył na światło dzienne prototypy 3DS-a. Choć nie odbiegają one projektowo od ostatecznej wersji, to z pewnością dla każdego fana Nintendo stanowić będą nie lada gratkę.
Rok 2011 bez dwóch zdań będzie rokiem należącym do konsol przenośnych. Już za dwa miesiące na europejskim rynku zadebiutuje Nintendo 3DS, a pod koniec roku pojawi się zaprezentowany w czwartek następca PlayStation Portable. Jako że jestem wielkim fanem przenośnego grania i z niecierpliwością czekam na premierę obydwóch konsolek, postanowiłem rozpocząć nową serię artykułów poświeconą właśnie handheldom. W dzisiejszym tekście zajmę się pewnym ciekawym zjawiskiem, które zaobserwowałem czytając komentarze pojawiające się po prezentacji NGP. Społeczność graczy, jak zawsze w takiej sytuacji, podzieliła się na trzy grupy. Zwolenników konsolki Nintendo, fanów nowego PSP i osoby (do których i ja się zaliczam) z niecierpliwością czekające na obie maszynki. Krytyków przenośnych konsolek pominę, bo… nie wiedzą co dobre ;) Bez względu jednak na osobiste preferencje, niemal wszyscy są zgodni, że twórcy Mario ponownie postawili na innowacyjność i oryginalność, a Sony skupiło się przede wszystkim na mocy obliczeniowej. Osobiście nie widzę w tym fakcie nic złego (trudno przecież narzekać na zbyt dużą różnorodność oferty). Problem polega na tym, że fakty mówią zupełnie co innego.
Mimo że premiera Nintedno 3DS dopiero za jakieś dwa miesiące (w Japonii od 26 stycznia), to chodzą już po świecie cwaniaki trzymające konsolę w kieszeni. Jednym z nich jest pracownik chińskiej fabryki Nintendo.
Generalizując nieco, nie sposób nie przypiąć Nintendo Wii łatki konsoli z grami „popierdółkowatymi”. W porównaniu do konkurencyjnych maszyn, „krzywo stojące pudełko” ma do zaoferowania najwięcej gier dziwnych, małych i krótkich.
Grającym Polakom wydaje się, że Japończyk na konsolę jest w stanie przeznaczyć nawet ostatniego jena. Jak się jednak okazuje, cena Nintendo 3DS - ustalona w Japonii na poziomie 25 tysięcy jenów, czyli około 850 złotych - jest dla mieszkańców Kraju Kwitnącej Wiśni całkiem wygórowana. Czy do tego stopnia, że część z nich odłoży zakup nowej platformy Nintendo na później?
