Ostatnio opisana przeze mnie płyta The Fragile to mój ukochany album, zatem nietrudno się domyślić, że Nine Inch Nails jest moim ulubionym zespołem. Z racji ponad 2 dekad obecności na rynku i całej masy współpracowników oraz zmieniających się co jakiś czas członków ekipy grającej na koncertach, zespołów powiązanych z NIN też jest dużo. Celem tego tekstu jest przedstawienie Wam najciekawszych muzycznych propozycji w jakiś sposób związanych z Reznorem i klimatem tworzonej przez niego muzyki. Może odkryjecie zespół, który Was zainteresuje? Do dzieła!
Filter
Mózgiem tego industrialowo-rockowego projektu jest Richard Patrick, gitarzysta Nine Inch Nails z czasów Pretty Hate Machine i Broken. Patrick pożegnał się z Reznorem gdy ten pracował nad The Downward Spiral i powołał do życia swój własny zespół. Wraz z ówczesnym kolaborantem Brianem Liesegangiem stworzył pierwszy album grupy - Short Bus - który miał premierę w maju 1995 roku. Najbardziej znanym kawałkiem grupy (i często uważanym - także przeze mnie - za najlepszy) jest Hey Man, Nice Shot, napisany z myślą o słynnym publicznym samobójstwie, jakie w 1987 roku popełnił ówczesny skarbnik stanowy Pensylwanii, niesłusznie oskarżony o łapówkarstwo i skazany prawomocnym wyrokiem.
Filter znany jest także z wielu utworów nagranych na ścieżki dźwiękowe do filmów (być może niektórzy kojarzą grupę właśnie z tych przedsięwzięć) - nagrania stworzone przez Patricka pojawiły się m.in. na OST do serialu Kruk: Miasto Aniołów (Jurassitol), Z archiwum X (Thanks Bro oraz One), Kruk: Zbawienie (The Best Things) czy Spawn (świetny Can't You Trip Like I Do). Grupa do tej pory wydała pięć studyjnych albumów, a szósty (Gurney and the Burning Books) zapowiedziany został na tegoroczne lato. Czekamy.
Ciekawostka: Brat Richarda Patricka to aktor Robert Patrick, który w czasie promocji Terminatora 2 był widywany z przypinką NIN na klapie skórzanej kurtki.
Army of Anyone
To drugi z dowodzonych przez Richarda Patricka rockowych zespołów, w który zaangażowani byli także muzycy Stone Temple Pilots i obecny perkusista Korna - Ray Luzier. AoA ma na koncie jeden długogrający album, bo panowie szybko wrócili do pracy z innymi zespołami, choć mówi się o kolejnej płycie w bliżej nieokreślonej przyszłości. Najlepszy kawałek: Father Figure.
The Damning Well
Supergrupa powstała dzięki kolaboracji Richarda Patricka (zajęty facet!), Wesa Borlanda (Limp Bizkit), Danny'ego Lohnera (Nine Inch Nails) oraz Josha Freese'a (NIN/A Perfect Circle). Taki zestaw uzdolnionych ludzi MUSIAŁ nagrać coś wartego uwagi. Szkoda jednak, że światło dzienne oficjalnie ujrzał tylko jeden utwór (Awakening z soundtracku do filmu Underworld), mimo gotowych kilkunastu kompozycji. Na szczęście co się odwlecze, to nie uciecze: część materiałów dane nam było poznać (In Dreams z płyty Anthems For The Damned zespołu Filter oraz... czytaj poniżej).
Black Light Burns
To jest grupa założona i dowodzona przez Wesa Borlanda, ale swoje utalentowane paluchy maczali w niej byli muzycy NIN - Danny Lohner i Josh Freese (co sami, co zostali wspomniani powyżej), a efektem jest coś na wzór The Damning Well Bis. BLB wydali do tej pory dwa pełnoprawne albumy - Cruel Melody z 2007 roku i Cover Your Heart and the Anvil Pants Odyssey z... uwaga... coverami (zaskoczenie!) i niepublikowanymi instrumentalami. Na tym pierwszym albumie - bardzo dobrym, nawiasem mówiąc - usłyszeć można kawałki powstałe podczas sesji The Damning Well: Lie i Coward. O zespole warto pamiętać, bo już za niecałe 2 tygodnie światło dzienne ujrzy drugi krążek z autorskim materiałem: The Moment You Realize You're Going To Fall, z którego pochodzi ten tu oto hałaśliwy singiel.
Renholder
To jest artystyczny pseudonim Danny'ego Lohnera, o którym wspomniałem już dwukrotnie (pseudo powstałe z odwrócenia mailowego „Re:D.Lohner”). Facet współpracował i współpracuje nadal z całą masą muzyków. Zaczynał od NIN, grał z Mansonem, A Perfect Circle, Ashes Divide (solowy projekt gitarzysty APC), pomagał 30 Seconds to Mars, stworzył mnóstwo remiksów (m.in APC, The Cure i Linkin Park), a także skomponował parę motywów do filmów (Underworld, Nieuchwytny). Może kiedyś pokusi się o wydanie solowego materiału?
Tweaker
Dziecko Chrisa Vrenny, perkusisty NIN z lat 1988-1997. Projekt ten to zdecydowanie łagodniejsze i bardziej elektroniczne oblicze muzyki od poprzednich (z gościnnymi wokalami Dadida Sylviana, Roberta Smitha czy Willa Oldhama). Powinien spodobać się tym fanom NIN, którzy preferują ballady i instrumentale od gitarowego jazgotu. Tweaker to dwa długogrające albumy - The Attraction to All Things Uncertain z 2001 roku i 2AM Wake-up Call z 2004 roku. Vrenna odpowiedzialny jest także za muzykę do gier (temat do Dooma 3, motywy do Quake'a 4 czy American McGee's Alice), ostatnio współpracował z Mansonem podczas tworzenia Born Villain, a pod koniec października spodziewamy się premiery kolejnej muzyki sygnowanej marką Tweaker - album nosi tytuł Call The Time Eternity. Na spróbowanie, coś sprzed lat: Linoleum oraz Crude Sunlight.
Sonoio
Pozostajemy w krainie łagodności, tym razem w wykonaniu Alessandro Cortiniego, klawiszowca NIN z lat 2005-2008. Sonoio (czyli z włoskiego „to ja”) jest jego kolejnym już muzycznym wcieleniem, gdzie daje upust swojej miłości do alternatywnej elektroniki i klawiszy maści wszelakiej. Pod nazwą Sonoio Cortini wydał dwa albumy - Blue (2010) i Red (2011), a jeśli podobają Wam sie takie melodie jak choćby o ta umieszczona poniżej, to ucieszycie się na wieść, że 4 utwory z każdego albumu można pobrać za darmo. Cortini udziela się także na rynku muzycznym jako członek grupy Modwheelmood i pod innym pseudonimem (Blindoldfreak).
The New Regime
Wracamy do gitar i bębnów. The New Regime to solowy, autorski projekt Ilana Rubina, dwudziestoczterolatka, który przez ostatni rok koncertowej działalności NIN grał w zespole na perkusji. Jak się szybko okazało, chłopak potrafi grać na wszystkim i pod szyldem TNR wydał dwa albumy. Pierwszy (Coup) mi lata i powiewa, przesłuchałem po łebkach i totalnie mnie nie ujął, ale już zeszłoroczny Speak Through The White Noise to przemyślana, dojrzała, świetna rockowa płyta, o której więcej napisałem na gameplayu w 2011 roku. Polecam!
Charlie Clouser
Związany z Nine Inch Nails przez ponad 6 lat, zdolny klawiszowiec, który współtworzył The Downward Spiral i The Fragile, ale przy okazji związany jest z muzyką kilkudziesięciu różnych wykonawców (serio - zajrzyjcie na Wikipedię). Najbardziej jest jednak znany z pracy przy muzyce filmowej, a w szczególności z melodii towarzyszących masakrze w kolejnych odsłonach Piły (na pewno kojarzycie ten motyw, hm?). Clouser ma także swój udział w komponowaniu muzyki do gier (Singularity).
Atticus Ross / Error
Obecny najlepszy kolega Trenta Reznora, z którym skomponował nagrodzoną Oscarem ścieżkę dźwiękową do filmu The Social Network i nominowaną do Złotego Globu muzykę do Dziewczyny z Tatuażem. Wcześniej pracował przy wszystkich albumach NIN od With Teeth począwszy, razem z Reznorem pomógł także Saulowi Williamsowi stworzyć album The Inevitable Rise and Liberation of Niggy Tardust (czadowe hip-hopowo-folkowo-rockowo-niewiadomojakie cudo). Sam Ross ma na swoim koncie bardzo dobrą muzykę do solidnego filmu Księga Ocalenia, w przyszłym roku usłyszymy oprawę jego autorstwa do filmu 47 Ronin z Keanu Reevesem. Niewielu pewnie wie, że elegancki Brytyjczyk Ross odpowiada za skromne, niezwykle agresywne i hałaśliwe wydawnictwo pod nazwą Error (gatunek digital hardcore mowi sam za siebie). Pięcioutworowa EPka z Gregiem Puciato na wokalu to coś zdecydowanie odstającego od obecnego wizerunku tego pana. Warto się zapoznać.
How To Destroy Angels
Ten zespół to materiał na osobny tekst, który bez wątpienia powstanie, gdy światło dzienne w końcu ujrzy pierwszy długogrający album grupy (trzymamy kciuki za jesień 2012). Na razie wystarczy napisać tyle: HTDA to Trent Reznor, jego małżonka i wspomniany wyżej Ross, którzy wspólnymi silami wydali dwa lata temu NINopodobną płytkę z sześcioma kawałkami. Z niej pochodzi mroczny The Space in Between zilustrowany bardzo, naprawdę bardzo dobrym teledyskiem (nagroda na Camerimage za najlepsze zdjęcia w 2010 roku).
Tapeworm
Nieodżałowana strata i jedna wielka niewiadoma (no, prawie). Tapeworm to grupa, w której skład wchodzili Trent Reznor, James Maynard Keenan, Atticus Ross, Danny Lohner i Charlie Clouser, a efekt jej pracy mógł być czymś naprawdę niezwykłym. Projekt funkcjonował w różnych stadiach przez niemal dekadę, chłopaki nagrali naprawdę dużo materiału, ale w 2004 roku Tapeworm oficjalnie został uśmiercony. Problemem były umowy z wytwórniami poszczególnych muzyków oraz fakt, że muzyka nie była aż tak dobra, jak sobie tego poszczególni członkowie życzyli. Namiastką tego, czym mógł być Tapeworm są dwa utwory, które powstały podczas kolaboracji Reznora i Keenana. Pierwszy to Vacant A Perfect Circle, który w zmienionej wersji znalazł się na albumie eMotive pod tytułem Passive. Drugi utwór to Potions, którego można posłuchać na płytce C is for... zespołu Puscifer, o którym dwa słowa poniżej.
Puscifer
Trzeci (po Toolu i A Perfect Circle) zespół Keenana, na którym obecnie skupia się najbardziej, ku rozpaczy fanów Toola. W szeregach Pusifera znajdował się wielokrotnie wspominany powyżej Danny Lohner, a także masa innych utalentowanych ludzi - Milla Jovovich śpiewa w utworze The Mission i wychodzi jej to nad wyraz dobrze. Ostatnia płyta grupy - Conditions of My Parole - to rewelacyjny album i idealna propozycja dla fanów NIN oraz A Perfect Circle. Zresztą sami przeczytajcie.
Na tym koniec. Oczywiście mógłbym napisac jeszcze coś o A Perfect Circle (wszak tam też grali muzycy związani z NIN) lub o kilku innych, mniej znanych projektach (12 Rounds, Jubilee), ale nie wolno doprowadzać do przesytu. Zatem sluchajcie, poznawajcie, komentujcie, może ktoś coś wyniesie z lektury.