28 września 1999 roku premierę miała gra Homeworld, która wprowadziła do gatunku RTS tyle nowości i klimatu, że po dziś dzień trudno szukać innej propozycji będącej równie nowatorską i grywalną (poza Homeworld: Cataclysm i Homeworld 2, ma się rozumieć). Gdy myślę o szufladce "strategia czasu rzeczywistego", to z pełną mocą stwierdzam, że dzieło Relic Entertainment leży na samym jej szczycie, ex-aequo z serią StarCraft. Wszyscy wiedzą, że gry Blizzarda są czadowe, więc Homeworld musi być równie czadowy (jeśli nie bardziej). Zaparzcie sobie herbaty, włączcie nastrojową muzyczkę, kolega autor będzie wspominał.

Wszystko zaczęło się od wersji demo umieszczonej na jednej z płyt dołączonych do CD-Action (magazyn po kilku latach zresztą wrzucił Homeworlda w pełnej wersji - robię ukłon w stronę redakcji), która pozwoliła ujrzeć geniusz produkcji studia Relic Entertainment. Klimat! Rozmach! Grafika! Genialne założenia gameplayowe! Nic, tylko pisać słowa zakończone wykrzyknikami.

20 lat temu - 22 września 1994 roku, amerykańska stacja NBC wyemitowała pierwszy odcinek sitcomu „Friends” - serialu, który stał się szybko jednym z najbardziej popularnych i kultowych w historii telewizji. Zabawne i wzruszające losy sześciu przyjaciół zagościły na ekranach telewizorów na następne dziesięć lat.

Urodziny - jedyny "Nasz" szczególny dzień, który każdy zwykł obchodzić na swój własny sposób. Jedni się bawią oraz wprowadzają do swojego organizmu różne bajeczne substancje, drudzy szukają azylu i świętego spokoju, a jeszcze inni, nie robią zupełnie nic konkretnego. Z resztą, jedno nie wyklucza drugiego (i trzeciego). W każdym razie, bez względu na to gdzie się jest i co się robi, czekamy…podświadomie czekamy, aż ktoś zadzwoni do nas i złoży nam życzenia. W momencie usłyszenia dźwięku oczekiwanego telefonu podchodzimy do niego ze spokojem, po czym udając zaskoczenie podnosimy słuchawkę a nasze uszy uraczone zostają urodzinową wiązanką życzeń. Wszystkiego oczywiście wysłuchujemy udając, że kompletnie nie spodziewaliśmy się tego od akurat dzwoniącej osoby. No i później to ciepłe uczucie, ta mała satysfakcja, że jednak poza rodziną ktoś o nas pamięta na tyle, żeby zadzwonić - toż to przecież pewien wyraz szacunku. Sytuacja brzmi znajomo nieprawdaż? Każdy z nas z pewnością odczuł to kiedyś na własnej skórze. Dlaczego o tym mówię? Otóż magia urodzinowych życzeń pryska jak bańka w dobie Internetu i przeróżnych portali społecznościowych.

Kapitan Price - Modern Warfare 2

Ostatnio wszędzie głośno o 10-leciu serii Call of Duty, więc w tym tygodniu również spróbuje uczcić ten mały jubileusz odpowiednimi ciekawostkami. Jak zwykle - bardziej związanymi z rzeczywistością i realnym polem walki, niż z festiwalem eksplozji i akcji, który dziś głównie kojarzymy z tą uwielbianą i równie nienawidzoną grą.
Jedną z najbardziej kultowych i rozpoznawalnych postaci serii (i chyba już całego świata gier video) jest kapitan Price. Czy kryje się za nim autentyczna postać?

Lata 90. XX wieku były okresem ekspansji wielu gatunków muzyki - rock alternatywny był jednym z najprężniejszych. Odskocznia dla ludzi niezainteresowanych propozycjami grunge'owców, muzyka lżejsza brzmieniem, cięższa emocjonalnie i ambitniejsza. Może nie powstał w tamtym czasie (R.E.M. debiutował już w 1983 roku), lecz albumy takie jak Automatic for the People wspomnianego R.E.M. lub The Bends i OK Computer Radiohead brały udział w gigantycznej popularyzacji takiego grania. Pośród tego wszystkiego pojawił się Jeff Buckley, młody wokalista, gitarzysta i kompozytor z Los Angeles. Po latach intensywnej pracy jako muzyk studyjny i koncertowania podpisał kontrakt z wytwórnią Columbia, którego efektem był wydany w 1994 roku album "Grace". Dzisiaj mija 16 rocznica śmierci artysty, więc wykorzystam tę okazję w celu przypomnienia jego jedynego kompletnego albumu studyjnego. 

Mija rok odkąd zacząłem pisać dla serwisu Gameplay.pl. Z tej przyczyny zapraszam wszystkich czytelników na małą zabawę – zachęcam do rozwikłania kilkunastu growych zagadek. Żeby jednak rocznica była odpowiednio świętowana, potrzeba prezentu. Domyśliłem się, że nikt nic nie przyszykuje, więc postanowiłem z tej okazji stworzyć giveaway znakomitej gry "Brothers". Zapraszam!

Seria Call of Duty obchodzi dziś swoje dziesięciolecie! Pomyślcie tylko, że dokładnie dekadę temu na rynek wyszła pierwsza odsłona tejże marki. Wówczas była ona porządnym konkurentem Medal of Honor i stała nieco w jej cieniu. Dziś te role się odwróciły i to właśnie takie części jak Modern Warfare lub też Black Ops spokojnie biły kolejne rekordy sprzedaży. Jest to obecnie taka kura znosząca złote jaja dla Activision, przynosząca miliardowe przychody. Osobiście śledzę ten cykl strzelanek od jej zalążków i wszystko pozycje (oprócz „trójki”) wspominam bardzo gorąco. Przyszedł czas, żeby przypomnieć Wam o kilku kampaniach, które osobiście uważam za najlepsze. Wywarły bowiem one na mnie największe wrażenie, a zarazem wyznaczyły pewien standard dla konkurencji.

Dziś o godzinie 21:33 minął okrągły rok odkąd opublikowałem swój pierwszy tekst na łamach serwisu gameplay.pl. W związku z tym postanowiłem podsumować moją obecność na tym blogu. W ciągu tych 12 miesięcy tworzyłem lepsze i gorsze, bardziej lub mniej ciekawe wpisy. W tym kilka newsów. Poniżej postaram się wymienić najciekawsze z nich, pozostawiając w piekle niepamięci te, o których najchętniej bym zapomniał.

W cyklu 'Najlepsza muzyka z gier' dawno nie było wpisów i pewnie jeszcze jakiś czas nie będzie, ale o niniejszej rzeczy warto wspomnieć. Z okazji swoich 20. urodzin Epic Games robi prezent fanom i za darmo udostępnia składankę najlepszych utworów ze ścieżek dźwiękowych do swoich produkcji. Pod tym linkiem można posłuchać wybranych kompozycji lub je pobrać. Brzmienie utworów zostało odświeżone, a nawet udostępniono kilka niepublikowanych wcześniej kawałków. Znalazła się tu muzyka zarówno ze starszych gier (Jazz Jackrabbit), nowszych (Infinity Blade II), jak i tych pośrodku, w tym z omawianego przeze mnie pierwszego Unreal czy Gears of War. Znajdziemy tam też polski akcent - jeden z utworów skomponowanych przez duet Krzysztof Wierzynkiewicz/Michal Cielecki do Bulletstorm.

Odwiedźcie dzisiaj stronę znanej wyszukiwarki. Google świętuje bowiem 60. rocznicę pierwszej publikacji książkowej Stanisława Lema. Hołd znanemu pisarzowi i futurologowi oddano w niezwykły sposób – za pomocą gry przygodowej pojawiającej się nad paskiem wyszukiwania. Doodle jest oparty na motywach Cyberiady, czyli cyklu opowiadań o konstruktorach.