Blizzard przyzwyczaił nas, że na kolejne odsłony swoich serii, czy też dodatki do nich, należy czekać nie miesiącami, a latami. Pierwsza część trylogii StarCraft II zadebiutowała w lipcu zeszłego roku i odnosi same sukcesy. Od dawna wiemy, że druga część będzie nosić podtytuł Heart of the Swarm i traktować o rasie Zergów. Choć nadal nieznana jest data wydania produkcji, w ostatnich dniach, a szczególnie dzisiaj, kolejna odsłona strategii narobiła sporego buzzu w Sieci - wszystko za sprawą materiałów ujawnionych na ostatnim evencie poświęconym kampanii single player w grze. Poniżej zebrałem filmiki, grafiki koncepcyjne, wywiady oraz garść faktów dotyczących Serca Chmary - rzeczy raczej pominięte przez ogólnotematyczne serwisy, jak np. trwający ponad godzinę wywiad z twórcami gry. Kolejny taki wysyp materiałów dopiero jesienią, po Blizzconie.

Walka, wybuchy, walka, wybuchy, a w tle klasyk Black Sabbath z pierwszego albumu grupy - tak w skrócie przedstawia się pierwszy zwiastun kampanii Gears of War 3. W zasadzie nie ma co tu dalej owijać w bawełnę - sami obejrzyjcie. Na grę czekamy do 20 września br..

Mało jest gier, w których dźwięk odgrywałby tak istotną rolę w rozgrywce, jak w serii Thief. Podkreślam słowo dźwięk, bo w przypadku produkcji Looking Glass Studios trudno tak naprawdę podzielić to, co dzieje się w warstwie audio, na klasyczne kategorie. Muzyka miesza się z odgłosami otoczenia, tworzą jeden twór, a wszystko po to, by gracz możliwie najmocniej poczuł się bohaterem gry.

Za trzy tygodnie wreszcie będę mógł oddawać się przyjemności grania w Alice: Madness Returns. Naprawdę ciężko czekać na tytuł tak dobrze ilustrujący lubiane przez siebie klimaty, szczególnie że psychodeliczno-steampunkowy design nie jest jakimś wyjątkowo popularnym nurtem w grach. Nowa produkcja Spicy Horse jak mało która gra zasługuje na artbooka (ten zresztą ukaże się równolegle z grą), a o zawartości można przekonać się już teraz - zapraszam po ładną porcję grafik koncepcyjnych. Przy okazji wstawiam nowy trailer pokazujący całkiem niezły system walki.

Pierwszą wiadomością, którą opublikowałem na Gameplayu, było niezbyt szczęśliwa informacja, że Mark Wahlberg - znany, choć nieszczególnie charyzmatyczny aktor hollywoodzki - wcieli się w rolę Nathana Drake'a w ekranizacji Uncharted. Reżyserią miał się zająć David O. Russell (nominowany niedawno do Oscara za przebój "The Fighter"). Fanów gry zaczęły niepokoić ujawnione później pomysły na fabułę filmu, szczególnie oparcie się na motywie "kryminalnej rodziny". Jak się okazuje, Russell już nie jest częścią projektu, a studio poszukuje nowego reżysera. Moim zdaniem Wahlberg również wypadnie, skoro przyczyną zakończenia współpracy jego kolegi były odmienne wizje co do filmu.

Kogo proponujecie na oba stanowiska?

Minęło ponad pięć miesięcy od ogłoszenia, że w kolejnym filmowym Batmanie autorstwa Chrisa Nolana pojawią się Bane i Catwoman. Dzisiaj - NARESZCIE - ujawnione zostało pierwsze zdjęcie 'człowieka, który złamał Batmana' - przypominam, że w tej roli Tom Hardy, dobrze kojarzony m.in. z Incepcją. Jedno zdjęcie to niby niewiele, ale dla hardkorowych fanów jest na wagę złota. Wielkie plecy, maska (choć inna niż w komiksach), do tego brak przewodów dostarczających venom. Możemy zacząć dumać i wnioskować. Oprócz tego, w środku mały spoiler.

Wydany 12 lat temu Kingpin: Life of Crime trafił na rynek w bardzo pechowym momencie i - pomimo dobrych opinii wśród graczy i recenzentów - nie zrobił komercyjnej kariery. Poniższy tekst nie jest recenzją ani namawianiem do zagrania w ten tytuł - zamiast tego przypominam jeden z kamieni milowych w rozwoju gier, a jednocześnie pozycję, która bardzo przypadła mi do gustu. Kingpin był w pewnym sensie rewolucyjny na dwa sposoby. Po pierwsze, gra demonstrowała nowatorskie dla swego gatunku formy interakcji z otoczeniem. Ważniejsza jednak okazała się kontrowersja, którą wzbudziła: produkcja zawierała niespotykaną wcześniej dawkę brutalności czynu i słowa, torując drogę tytułom skierowanym wyłącznie do osób pełnoletnich.

Youtubowy kanał First10Minute zaprezentował pierwsze 10 minut rozgrywki w Alice: Madness Returns, sequel gry, która tak naprawdę dopiero teraz, trochę post-mortem, zyskuje prawdziwą, zasłużoną sławę. Do premiery kontynuacji został miesiąc, ale chętni już teraz mogą zobaczyć, co przedstawia 10 minut z początku gry - zarówno rozgrywkę, jak i prerenderowane sceny intro. Tak właśnie zrobiłem i zapewniam, że jest dobrze: dowiadujemy się, co naprawdę dzieje się z Alicją (świetne animacje 2D), a później oglądamy klasyczny, XIX-wieczny Londyn, do momentu, gdy... Muzyka również spełnia pokładane nadzieje. Fani klimatów Tima Burtona i Danny'ego Elfmana powinni być zadowoleni.

Nowy przebój Rockstara już prawie na półkach sklepowych, a tymczasem wydawca pozwala nam posłuchać muzyki dedykowanej grze. Oficjalna strona L.A.Noire otrzymała sekcję, w której znajdziemy sporo informacji o soundtracku, a także posłuchamy za darmo łącznie 8 kompozycji. Embeddowane utwory, garść szczegółów oraz okładki - w rozwinięciu wpisu.

Twórcą muzyki jest Andrew Hale, kompozytor i klawiszowiec grający w zespole popularnej wokalistki Sade i jazz-funkowej formacji Sweetback. Główne źródło inspiracji stanowiła w tym przypadku muzyka z filmów z lat 40. ub. wieku, a całość zarejestrowano w słynnych studiach Abbey Road - korzystając z tych samych technik produkcji, które stosowali tam wcześniej tacy giganci, jak The Beatles czy Pink Floyd.

Z pewnością niejedna/niejeden z Was czasem gra w mniej kosztowne, często darmowe produkcje, które dziś stanowią silną gałąź przemysłu rozrywkowego. Jednym z popularniejszych i uznanych tytułów jest przeglądarkowa strategia Travian. W ostatnim czasie otrzymałem informację, że w ten poniedziałek rusza otwarta beta nowego MMO autorów Traviana - osadzonej w kosmosie gry strategicznej Imperiona. Wewnątrz wpisu znajdziecie garść szczegółów oraz kilka grafik.

Kilka dni temu czepiłem się Portala 2. Bardzo dobra produkcja Valve mocno mnie wciągnęła, zmusiła do oderwania się od paru obowiązków, choć jeden element mnie zirytował. Napisałem nawet o tym dwa akapity, w których padł też zarzut o "niemą, pozbawioną osobowości bohaterkę". Mieliśmy później dyskusję, parę osób nawet się ze mną zgodziło, parę miało odmienne zdanie. Dzisiaj z kolei trafiłem na wypowiedź Erika Wolpawa, który w Valve zajmuje się pisaniem - stworzył dialogi m.in. do obu Portali oraz drugiego epizodu Half-Life 2. Bardzo dobrze, bo pan Wolpaw obszernie wyjaśnił, dlaczego kierowana przez nas Chell milczy przez całą grę.

W ostatnim, jeszcze kwietniowym felietonie z serii o soundtrackach dyskutowaliśmy o czasach, gdy Jesper Kyd wkraczał do grona najbardziej liczących się kompozytorów muzyki do gier. Dzisiaj wracamy do osoby Duńczyka, by przypomnieć sobie jedną z jego największych prac.

Krótki życiorys Kyda znajdziecie w felietonie o muzyce z gry Hitman: Codename 47, toteż tutaj nie będę go już powtarzał. Przypominam również, że w naszym cyklu braliśmy już na warsztat muzykę z pierwszego Assassin's Creed. Teraz pora na soundtrack z kontynuacji - moim zdaniem lepszy niż ten z "jedynki".

Kilka dni temu, 29 kwietnia, miał miejsce World Wish Day - święto ustanowione przez amerykańską, działającą w 41 krajach fundację Make-A-Wish, zajmującą się spełnianiem marzeń poważnie (często śmiertelnie) chorych dzieci i nastolatków. Oprócz zbierania funduszy na ten cel, Make-A-Wish współpracuje również z najbardziej znanymi osobami z obszaru rozrywki/kultury, dzięki czemu niejedno dziecko walczące z nowotworem (tak, właśnie o tak poważnych chorobach mówimy) może spędzić dzień ze swoim idolem, czy to Michael Jordan, Miley Cyrus czy Metallica. W zeszłym roku do grona pomagających dołączyło studio Blizzard Entertainment i społeczność World of Warcraft. Filmik z tegorocznego wydarzenia oraz garść szczegółów poznacie w rozwinięciu wpisu.

Poniższy obrazek z gry komentarza raczej nie wymaga. Scena wprawiła mnie w konsternację, a jednocześnie (niestety) przypomniała, do jakiego poziomu prostoty zeszły dzisiejsze gry. Pogrywam w Portala 2 od paru dni, niejedna dotychczasowa zagadka wymagała, żeby chwilę pogłówkować, aż nagle docieram do momentu, gdy gra sama podpowiada mi, bym pociągnął za dźwignię lub otworzył drzwi. Racja, przecież nigdy bym na to nie wpadł...

Korzystając z okazji, że piszę o nowej produkcji Valve: zastanawiam się, skąd te wszystkie ekscytacje recenzentów, wysokie oceny sięgające 95/100? Owszem, gra się dość przyjemnie, rozwiązywanie kolejnych zagadek daje jakąś tam satysfakcję, ale to wszystko przecież banał, nie ma tu głębszych rozkmin, nie ma kilkugodzinnego zastanawiania się nad tym, jak przejść dane pomieszczenie. To już pierwszy Tomb Raider (ten z 1996) wymagał więcej kombinowania. Do tego totalna liniowość, nachalne komentarze NPC oraz niema, pozbawiona osobowości bohaterka.

Przerabianie popularnych serii gier na filmy kinowe w zmasowanej większości przypadków śmierdzi próbą wyciągania pieniędzy od graczy mających złudną nadzieję, że może ktoś wreszcie podejdzie do tematu profesjonalnie i pozwoli doświadczyć przygód ulubionych bohaterów gier ukazanych w nowym wymiarze, z wszelkimi zaletami tego, za co cenimy dobrą kinematografię. Krótko mówiąc, dobre ekranizacje można policzyć na palcach jednej dłoni. Wybaczyłbym brak w tym gronie filmów wybitnych, gdyby nie to, że wśród ekranizacji dużą część stanowi absolutny crap.

Być może kluczem do zmiany sytuacji byłoby wzięcie sprawy w swoje ręce przez samych wydawców gier. Ubisoft poinformował, że otwiera własne studio filmowe, którego zadaniem będzie przenoszenie własnych marek na ekrany kinowe i telewizyjne. Moim zdaniem jest to świetna decyzja, tym bardziej, że studio ma w swoim repertuarze doskonałych kandydatów, co częściowo udowodnił w zeszłym roku filmowy Książę Persji. Dzisiaj wydawcy dysponują tak dużymi funduszami, że wyprodukowanie wysokobudżetowych filmów na podstawie Assassin's Creed czy Splinter Cell nie powinno stanowić wielkiego problemu. Activision czy Electronic Arts też do biednych nie należą.