Forfitery to mini-felietony. Mniejsze od Rojopojntofwiu, ale większe od Szybkiej rozkminy.
Egzystencja. Sposób istnienia charakterystyczny wyłącznie dla człowieka. Najpierw istniejemy, a dopiero później się definiujemy. Nie posiadamy wrodzonej natury, danej nam z góry, lecz musimy sami ją stworzyć, nadać swemu życiu sens i wziąć za nie odpowiedzialność. Tak. Dzisiaj odstawimy sobie gry na bok i trochę pomędrkujemy. Ująłem kiedyś egzystencję w pewne ramy. Podzieliłem na 5 oddzielnych, różniących się między sobą kolumn/wskaźników. Długo zwlekałem z tematem, nie wiedząc czy aby na pewno to odpowiednie miejsce na publikację. No ale blog to blog. Rządzi się swoimi prawami. Dodatkowo, nieraz daliście dowód na to, iż potraficie się wypowiedzieć na każdy temat w ciekawy i przemyślany sposób. Podzielę się więc z Wami swą refleksją, licząc, że i Wy to zrobicie. Istnienie, byt, bytowanie. Zapraszam na małe odchamianie.
Witam Was serdecznie w szesnastym już (matko, te brednie się kiedyś skończą?) odcinku cyklu „Gadżety na farbę”. Było wiele kręcących się luf, był support z powietrza, wyprowadziliśmy ciężkie gąsienice, ustawiliśmy Wieżyczkę, boomheadshotowaliśmy Bazooką, ciepaliśmy Granatami, podkładaliśmy Miny, uruchomiliśmy Drona, napięliśmy Łuk, załadowaliśmy Granatnik, rozstawiliśmy CKM, poprosiliśmy o Prima Aprilisowy Nalot, puściliśmy farbę z Moździerza, odpaliliśmy Miotacz ognia, przeładowaliśmy Strzelbę. Co dzisiaj Rojcio dla Was zmalował? Pierwszy raz po tytule nie wiadomo o co chodzi, nie? Nie dziwie się, bo to, co dzisiaj Wam zaprezentuję to tajny prototyp przywodzący na myśl paintballową uprząż bojową. Obłęd, którego nie zarejestrowały dotąd żadne kamery. Mamy jednak zdjęcia…
Szybka rozkmina to cykl mini-felietonów, który oprócz ukazania interesującego zjawiska, gamingowej ciekawostki, śmiesznego filmiku lub ukrytego bonusu - zaprasza Was do dyskusji na konkretny temat i wzięcia udziału w ankiecie.
Gdy z wytęsknieniem oczekujemy jakiejś gry, wypatrujemy jakichkolwiek nowych informacji na jej temat. Chłoniemy zapowiedzi, zwiastuny, beta testy, screeny. Wszystko co się da, jak popadnie. Kwestia zrozumiała. Tłumacząca zainteresowanie tytułem. Chcemy jak najbardziej poszerzyć swoją wiedzę na temat konkretnej gry. No ok. A co z czystymi gameplayami prezentującymi jej fragment lub (o zgrozo!) sam początek rozgrywki? Psujemy sobie przecież (świadomie, bądź nie) poznawanie fabuły, mechaniki, pierwszego wrażenia na własną rękę. Cośrodowa rozkmina na dziś prosta i krótka. Powstrzymujemy się czy nie wytrzymujemy i oglądamy?
Analizowałem części składowe gry komputerowej już kilkukrotnie. Była mowa o grafice, interaktywności i immersji. Nieraz rozkładaliśmy na czynniki pierwsze sam gameplay, kwestie inspiracji, naszego gamingowego stanowiska czy szerokorozumianej zabawy w sieci jako nowej formy komunikacji i miejsca wirtualnych spotkań. Najwyższy czas przyjrzeć się bliżej stronie audio, której ewidentnie do tej pory brakowało. Pora więc uzupełnić wymieniony zestaw wesołych rozkmin Roja o werbalną jazdę jaką fundują nam nasze gry. Będzie o roli efektów dźwiękowych i implementacji muzyki, którą podzieliłem na pięć kategorii. A więc, piękne urozmaicenie czy niezauważalny dodatek? Czesław śpiewa, Rojo pisze, muza gra. Zapraszam!
Święta z grą Brink trwają w najlepsze. Materiał rozpoczęliśmy wczoraj na blogu Rocka w tym miejscu. Pora kontynuować naszą wycieczkę po pływającej metropolii The Ark. Przeanalizujemy wspólnie akcję marketingową gry (a raczej jej brak), rozszyfrujemy tajemniczy system S.M.A.R.T. oraz przyjrzymy się samej grafice i projektom postaci. Całość zamkniemy rozwojem bohaterów i rozłożeniem go na czynniki pierwsze. Duet Rock & Rojo ponownie atakuje i bierze pod lupę nadciągające dzieło Splash Damage. Standardowo, z rozmachem i oddaniem. Wszystko dla Was, od nas. Na bogato. Ciekawej propozycji dla graczy preferujących sieciowe strzelaniny, ciąg dalszy...
Mają czas, którego nie boją się poświęcić, mają wyobraźnię, której nie omieszkają uruchomić, mają sprzęt, którego nie zawahają się użyć! Witam w czwartym odcinku z cyklu „Creative Nerds!”. Ostatnio mieliście okazję poznać gamingowego reżysera freddie’gow, rasowego szydercę Ebeeto oraz genialnego komentatora, króla wyszukanych bluzgów, niezrównanego retro-speca Jamesa Rolfe - twórcę kultowego już cyklu „Angry Video Game Nerd”. Pora na gości z jedną nogą w komputerach. Szaleńców, maniaków, cyber-wariatów. Wielbicieli wszystkiego co strzela. Nerdów jakich mało. Po tym materiale umrzecie ze śmiechu. Dowiecie się również skąd wzięło się to całe moje zamiłowanie do boomheadshotowania. Wybrałem więc dla Was rozkoszny zestaw takich fuckmind-ów, po których zeżrecie monitory, padniecie na glebę i zabłagacie o litość. Panie i Panowie, jeśli stoicie - usiądźcie, jeśli siedzicie - wstańcie (?) Przed Wami Pure Pwnage, ekipa niszcząca swoją działalnością światy. Nie mają żył - mają światłowody, nie mają dłoni - mają pady, nie mają mózgów - mają zerojedynkową kompilację mega bredni. Obejrzycie, nie zapomnicie. Zapraszam i ostrzegam.
Witam Was serdecznie w piętnastym już odcinku cyklu „Gadżety na farbę”. Było wiele kręcących się luf, był support z powietrza, wyprowadziliśmy ciężkie gąsienice, ustawiliśmy Wieżyczkę, boomheadshotowaliśmy Bazooką, ciepaliśmy Granatami, podkładaliśmy Miny, uruchomiliśmy Drona, napięliśmy Łuk, załadowaliśmy Granatnik, rozstawiliśmy CKM, poprosiliśmy o Prima aprilisowy Nalot, puściliśmy farbę z Moździerza, odpaliliśmy Miotacz ognia. Co dzisiaj Rojcio dla Was zmalował? Bliski kontakt, duży rozrzut, murowany Splat. Strzelba i hardkorowy rilołd in Sarah Connor style! Tekst, filmy, zdjęcia, ankieta, wichajstry i 2 bonusy. Full wypas.
Szybka rozkmina to cykl mini-felietonów, który oprócz ukazania interesującego zjawiska, gamingowej ciekawostki, śmiesznego filmiku lub ukrytego bonusu - zaprasza Was do dyskusji na konkretny temat i wzięcia udziału w ankiecie.
Każdy ma swój własny styl gry. Wyrabiany latami, stosowany w niejednej grze. Mamy swoje ulubione uzbrojenie, klasy postaci, rasy, profesje, taktyki, role w drużynie. Grając od jakiegoś czasu, zdążyliśmy się w pewien sposób określić. Wyglądając więc konkretnego tytułu, wiemy kim zagramy, w co się wyposażymy, na jakie skille się zdecydujemy, jaką strategię przyjmiemy. A może się mylę? Może nie zawsze to samo i tak samo? Wyprowadźcie mnie ewentualnie z błędu w komentarzach. Zapraszam do kolejnej szybkiej rozkminy i soczystej dysputy.
Witamy Was serdecznie w drugim odcinku nowego video-cyklu "Rock & Rojo". Rozpoczęliśmy pierwszym materiałem o Guild Wars 2, jednak wyraźnie zaznaczyliśmy, że nie tylko o tej grze będzie mowa. Pora na coś innego, co powinno zainteresować nie jednego. Dzisiaj ponownie połączymy siły i skonsolidujemy wiedzę. Załadujemy mikrofony i odpalimy w eter nasze myśli. Przyjrzymy się z bliska oczekiwanej kontynuacji Wiedźmina. Porozmawiamy o szacie graficznej, wyborach moralnych i ewentualnych konsolowych wersjach. Będzie o Geralcie nie na poziomie oraz o tym, co do tej pory sądzi się na jego temat. Na podwieczorek: niespodzianka w galerii. Analiza, obserwacja, dyskusja, komentarz. Standardowo: dla Was, od nas. Z pasją i od serca. Gorąco zapraszamy i życzymy miłego seansu!
W sytuacji prezentacji jakiejś nowej klasy postaci w nadciągającym fantasy-cRPG (zwykłym lub MMO), która posługiwać się będzie bronią palną lub takowa pojawi się dla wszystkich, zawsze wybucha zażarta dyskusja, co do słuszności takiej implementacji. Jedni uważają coś takiego za ciekawe, oryginalne urozmaicenie, inni - za totalną, niepotrzebną brednię psującą klimat gry. Jak zaznaczyłem na początku, nie chodzi mi o erpegi, w których broń nabita ołowiem jest uzasadniona (np. Fallout, The Fall: Last Days of Gaia, Deus Ex, Mass Effect, Silent Storm), a o gry gdzie wzbudzić może ona konsternację i zastanowienie (np. Frater, Sacred, Torchlight, Dungeon Siege, Wizardy, Mage Knight Apocalypse, Might & Magic, World of Warcraft, Guild Wars, Hard to be a God czy Silverfall). A więc, wolicie slasherować dragony długim ostrzem czy boomheadshotować porządnie nabitą strzelbą?
Freddie Wong (freddiew) otworzył swojego czasu cykl „Creative Nerds!”. Jest to jednak postać tak interesująca i płodna, że postanowiłem poświęcić jej specjalną serię artykułów. W poprzedniej części poznaliśmy kota muszkietera i rasistę, zobaczyliśmy parodię „Incepcji”, pobawiliśmy się w hipnozę i potestowaliśmy w realu Portal Gun. Dzisiaj pozakładamy Claymory, przejedziemy się Rollercoasterem, zagramy na dachu samochodu i poodbijamy trochę piłek w baseballu. Tym razem przegląd trochę wcześniej, ponieważ Wasz Rojciu jedzie do Krakowa głosić prawdę na KGF2011. Pozdrawiam i grzecznie mi tu beze mnie proszę! Bo czymś na farbę wypatroszę!
Witam Was serdecznie w czternastym już odcinku cyklu „Gadżety na farbę”. Było wiele kręcących się luf, był support z powietrza, wyprowadziliśmy ciężkie gąsienice, ustawiliśmy Wieżyczkę, boomheadshotowaliśmy Bazooką, ciepaliśmy Granatami, podkładaliśmy Miny, uruchomiliśmy Drona, napięliśmy Łuk, załadowaliśmy Granatnik, rozstawiliśmy CKM, poprosiliśmy o Prima aprilisowy Nalot, puściliśmy też farbę z Moździerza. Co dzisiaj Rojcio dla Was zmalował? Porządny konkret. Zamienimy ogień na farbę i wymalujemy świat bez litości. Gdy miotacz w naszych rękach zagości, nie pozostanie nic innego jak okrzyk na ustach: Burn MD! Buuuurn!
Szybka rozkmina to cykl mini-felietonów, który oprócz ukazania interesującego zjawiska, gamingowej ciekawostki, śmiesznego filmiku lub ukrytego bonusu - zaprasza Was do dyskusji na konkretny temat i wzięcia udziału w ankiecie.
Żyjemy, egzystujemy i gramy w czasach rozmaitych kontynuacji, sequeli, prequeli. Jeśli coś się spodobało, sprzedało, przyjęło – tworzy się do tego kolejną część. Kwestia zrozumiała, naturalna. Odcina się kupony od sukcesu programu, który mocarnie rozpoczął konkretną sagę, cykl, serię lub kreuje porządną gierę od podstaw, która nie jest miałką kontynuacją na siłę, lecz czymś jednolitym, konkretnym, innowacyjnym. Szerzej na ten temat pisałem w osiemnastym odcinku Rojopojntofwiu (Wymarzony sequel). Dzisiaj proponuję zamienić oczekiwanie na uzupełnianie i zadać sobie pytanie, czy sięgamy po poprzednie części jakiegoś tytułu, w które nie graliśmy?
Przeróżne targi, festiwale czy konwenty to zawsze fantastyczna możliwość poznania ludzi o zainteresowaniach podobnych do naszych. Jest z kim pogadać, co obejrzeć, co posłuchać, czemu cyknąć pamiątkową fotę. Wreszcie są osoby podzielające wspólną pasję, które nas zrozumieją, wymienią poglądy czy kontakt. W swoim miejscu zamieszkania nie mam akurat zbyt wielu zatwardziałych gamerów, z którymi mógłbym oddać się rozkosznej dyspucie na temat gier. Pod tym względem zawsze rządził Kraków i pamiętne Pikniki Przyjaciół GOL-a. W piątek nadarzy się jedna z tych niewielu okazji, kiedy to możemy spotkać się w słonecznym realu zamiast na forumowym wirtualu. Tym razem bez pośredników pokroju monitora i Internetu. Z tego właśnie powodu pragnę Was zaprosić na wspólne piwo (PEGI 18) lub sok (PEGI 12). Gdzie? Kraków. Kiedy? W piątek. O której? O 18. Po czym? Po Krakow Game Fusion 2011!
W piątym odcinku Rojopojntofwiu rozmawialiśmy o naszych preferencjach co do konkretnych trybów gier. Wymienialiśmy poglądy na temat Singla i Multi. Razem czy osobno? Opinie były podzielone, dysputa zacna. Dzisiaj chciałbym pogawędzić o czymś innym, ale podobnym. Skupmy się na przygodzie dla pojedynczego gracza, biorąc na celownik głównie erpegi i niektóre strzelanki. Wolicie przemierzać wirtualny świat jako samotny wilk (Wiedźmin, seria Gothic, Risen, Titan Quest, itp.), czy grupą śmiałków o różnych profesjach (seria Dungeon Siege, Dragon Age, KOTOR-y, Baldury, Neverwintery, Tormenty, Drakensangi i inne)? Pokuszę się o zestawienie wad i zalet proponowanej przez twórców mechaniki eksploracji krain i poznawania fabuły. A więc, solo czy grupą? Chętnie poznam Waszą opinię. Podzielę się również swoją. Zapraszam.
Forfitery to mini-felietony. Mniejsze od Rojopojntofwiu, ale większe od Szybkiej rozkminy.
Lądowanie w Normandii (D-Day) było wstępną fazą operacji „Overlord”. Pod względem użytych sił i środków, była to największa w historii operacja desantowa podczas II wojny światowej. Miała na celu otwarcie tzw. drugiego frontu w zachodniej Europie. Operacja została przeprowadzona dokładnie we wtorek 6 czerwca 1944 roku pod dowództwem generała Eisenhowera. Trzon sił inwazyjnych stanowiły wojska amerykańskie, brytyjskie i kanadyjskie. „Overlord” przewidywał kompleksowy desant morski i powietrzny. Skupmy się na tym pierwszym. Jak na Roja przystało, w wydaniu paintballowym ofkors. Made in USA, made in Russia. Przekonacie się dzisiaj, co może zbiorowa mobilizacja, wspólna bania i genialna organizacja. Zobaczycie co może pasja. Wydarzenia z czerwca roku pamiętnego dla wielu stanowią inspirację. Twórców gier, pisarzy, reżyserów, sportowców przyszłości…
Freddie Wong (freddiew) otworzył swojego czasu cykl „Creative Nerds!”. Jest to jednak postać tak interesująca i płodna, że postanowiłem poświęcić jej specjalną serię artykułów. W poprzedniej części zobaczyliśmy pierwszy level Mario FPP w 3D, Jedi wandali, oryginalny skok po zakupy oraz dwuczęściowy, krótkometrażowy film inspirowany serią Modern Warfare. Dzisiaj poznacie kota rasistę (?) i kota muszkietera (?!?). Zobaczymy parodię „Incepcji”, pobawimy się w hipnozę i potestujemy w realu Portal Gun. Mówiąc krótko – będzie FUN! Rojcio i Freddie ponownie zapraszają do świata chorych pomysłów i pokręconych umysłów.
Witam Was serdecznie w trzynastym już odcinku cyklu „Gadżety na farbę”. Było wiele kręcących się luf, był support z powietrza, wyprowadziliśmy ciężkie gąsienice, ustawiliśmy Wieżyczkę, boomheadshotowaliśmy Bazooką, ciepaliśmy Granatami, podkładaliśmy Miny, uruchomiliśmy Drona, napięliśmy Łuk, załadowaliśmy Granatnik, rozstawiliśmy CKM, poprosiliśmy również o Prima aprilisowy Nalot. Co dzisiaj Rojcio dla Was zmalował? Pora na obiecany moździerz! Zasypiemy, zdezorientujemy, utopimy. Z takim cackiem niczego się nie boimy! 3 śmiałków przyjmie na gołe klaty salwę z 200 kulek! Fire the hole i do przodu!
Szybka rozkmina to cykl mini-felietonów, który oprócz ukazania interesującego zjawiska, gamingowej ciekawostki, śmiesznego filmiku lub ukrytego bonusu - zaprasza Was do dyskusji na konkretny temat i wzięcia udziału w ankiecie.
Niektóre gry (głównie erpegi) dają nam możliwość kreacji alternatywnej osobowości pod postacią awatara. Naszego alter ego w wirtualnym świecie. Czy to smoków (np. Dragon Age), latających pocisków (np. Fallout 3), normalnego życia (seria The Sims) czy systemu (np. Xbox Live!) Nieważne. Pytanie pod dzisiejszą rozkminę brzmi: Tworzymy naszą postać na swoje podobieństwo czy dajemy upust wyobraźni i konstruujemy kogoś, kto w żadnym stopniu nas nie przypomina? Masa suwaków, a Wy. Zapraszam. Tylko warstwa wizualna.
Im człowiek starszy, tym czasu na granie mniej. Trzeba sobie dawkować, wybierać konkretne tytuły, lepiej organizować gamingowe życie. Z latami dochodzą przeróżne obowiązki, bezlitośnie kradnące cenne godziny, które z przyjemnością poświecilibyśmy na podróż do wirtualnych krain, zapuszczenie się w lochy czy odwiedziny znajomych w MMO. Nierozsądni kładą na to lachę, Ci bardziej życiowo operatywni z głową na karku - wpadają w pułapkę dylematów i wyrzeczeń. Niektórzy całkowicie rezygnują z elektronicznej rozrywki. Prześledźmy sobie dzisiaj drogę gracza. Od etapu rozkosznej, niczym nie skrępowanej zabawy z grami, po brutalną konieczność lepszego gospodarowania czasem. Pięć etapów ścieżki życiowej rasowego gracza według Roja. Zapraszam do wspólnej wycieczki i analizy odwiedzanych miejsc.
Freddie Wong (freddiew) otworzył swojego czasu cykl „Creative Nerds!”. Jest to jednak postać tak interesująca i płodna, że postanowiłem poświęcić jej specjalną serię artykułów. W poprzedniej części zobaczyliśmy raj według Freddiego, jego pojedynek na lasery z załogą UFO, dowiedzieliśmy się czym jest plażowa sprawiedliwość, jak wyglądałby William Tel ze snajperką zamiast kuszy oraz co powstało z naniesienia efektów Rock Banda na rzeczywistość. Zestawienie zamknął Time Crisis w wykonaniu naszego nerda wraz z Andym Whitfieldem (Spartakus). Dzisiaj raz jeszcze zobaczymy pierwszy level Mario FPP, ale w 3D!, Jedi wandali, oryginalny skok po zakupy oraz dwuczęściowy, krótkometrażowy film inspirowany serią Modern Warfare. Będzie się działo, by żyć się chciało. Zapraszam. Standardowo, Wasz Rojcio i Freddie - skołowali dla Was przepyszną porcję niezapomnianych wrażeń. Udanego weekendu! Enjoy. Enjoy na maksa!
Witam Was serdecznie w dwunastym już odcinku cyklu „Gadżety na farbę”. Było wiele kręcących się luf, był support z powietrza, wyprowadziliśmy ciężkie gąsienice, ustawiliśmy wieżyczkę, boomheadshotowaliśmy Bazooką, ciepaliśmy granatami, podkładaliśmy miny, uruchomiliśmy Drona, napięliśmy Łuk, załadowaliśmy Granatnik, rozstawiliśmy CKM. Co dzisiaj Rojcio dla Was zmalował? Obiecałem Wam Moździerz, wiem. Znalazłem jednak coś bardziej interesującego. Coś, w posiadanie czegoś może wejść każdy. Banalna obsługa, natychmiastowy efekt. By zafarbować włosy nie będzie już potrzebny fryzjer, a stary, dobry NAAALOOOOOT!!! Zero litości, od przeżarcia farbą będą mdłości! Po raz pierwszy maksymalna ilość wichajstrów mroku!
